神奇天堂 ดุจเพียงนภากั้น (Yaoi)

神奇天堂 ดุจเพียงนภากั้น (Yaoi)

“ผีนางไม้ที่อยู่บนยอดต้นเหมยผู้นั้น” ไป๋เฟิ่งชะงักเท้าลงพร้อมเสียงอืออึงของเหล่าทหารหลังได้ยินองค์ชายพูดขึ้น บุรุษผู้กล้ามากมายต่างจับจ้องกวาดสายตามายังยอดต้นเหมยตามที่ได้ยินก็พบเพียงแต่ความว่างเปล่า ไร้ผู้ที่ถูกกล่าวถึง หิมะที่โปรยลงผืนดินเบาๆกลับทวีความรุนแรงขึ้นเมื่อองค์ชายแห่งแคว้นเอ่ยทักท้วง ทำเอาเหล่าทหารองครักษ์ขนลุกชูชันแข่งกับความหนาวเย็นทั่วทุกคน

ปลายเท้าเรียวค่อยๆจรดลงพื้นหิมะอย่างแผ่วเบาตรงหน้าองค์ชายวัยสิบเก้าพรรษาอีกครา เรือนผมสีเงินราวกับมิใช่มนุษย์ปลิวไปตามกระแสแรงลมขับใบหน้างดงามเยี่ยงอิสตรีดูมีเสน่ห์เย้ายวนชวนจ้องมอง เฉวียนจินลอบมองผีนางไม้ตรงหน้าด้วยความแปลกใจ  มิคิดว่าจะได้ยลโฉมบุรุษที่งดงามราวนางฟ้านางสวรรค์ใกล้ถึงเพียงนี้

อีกทั้งเสี้ยวใบหน้าที่ถูกแสงจันทราสาดกระทบงามจนเขาเผลอยกมือหมายจะสัมผัสลงบนผิวขาวซีดที่คอยส่งกลิ่นหอมจางๆของดอกเหมย

“เรามิใช่ผีสางอย่างที่ท่านเอ่ยวาจา”

“เจ้าเป็นใครกัน”

.

.

.

“เรื่องบางเรื่องเรามิอาจเอื้อนเอ่ย”