Pop
Khaomao
"ถามจริงเถอะยัยข้าวเน่า คิดไรอยู่ ถึงตื้อฉันไม่เลิกแบบนี้ เธอก็รู้ไม่ใช่เหรอว่าฉันเป็นคนยังไง"
"คนอย่างนายน่ะหรอก็...น่ารักดี"
ผมสะอึกทันทีขมวดคิ้วมองหน้ายัยนั่นอย่างพิจรณา ชมผู้ชายว่าน่ารักไม่กระดากปากบ้างรึไงว่ะ ใบหน้าจิ้มลิ้มมองผมด้วยสายตาชื่นชมอย่างไม่ปิดบัง เธอเห็นว่าผมจ้องเธอนานไปมั้ง เลยหลบสายตาเอาผมขัดหูอย่างเงอะๆงะๆ นี่อย่าบอกน่ะว่าเขิน ผมจ้องดูการกระทำของร่างบางตรงหน้าอยู่อย่างนั้นมันเลยทำให้เธอหน้าแดงขื้นมาชะดื้อๆ หึ!
"นะนายจะทำอะไร"
ผมขยับเข้าใกล้เธอทีละนิด เธอถอยหลังอัตโนมัตจนแผ่นหลังบางติดกับรถของผม เธอมีสีหน้าตื่นเมื่อผมใช้มือค้ำรถกักขังร่างบางเอาไว้ทำให้เธอขยับตัวไม่ได้
"หึ! ถามหน่อยเหอะ ไม่มีใครเอาแล้วหรือไง ถึงคิดจะจีบฉัน"
ที่ผมพูดเหมือนจะหลงตัวเองนิดหน่อย แต่ที่ยัยนี่ตามตื้ออยู่แบบนี้มันทำให้เดาได้ไม่ยากว่ากำลับตามจีบผมอยู่ ผมมันเป็นคนคิดอะไรก็พูดไปตรงๆนะ
"มะไม่ใช่ว่าไม่มีใครเอาชะหน่อย ฉันไม่ชอบคนอื่น ฉันแค่ชอบนาย จะจีบนาย และต้องได้นายเป็นแฟนด้วย!"
โอแม่เจ้า! ยัยนี่ไม่คิดจะอายปากเลยหรือไง พูดมาตรงดีนี่ เรียกว่าโคดตรงเลยดีกว่า และต้องได้ผมเป็นแฟนด้วยงั้นหรอ คิดงั้นผมก็หัวเราะขื้นมาทันที เธอมองหน้าผมไม่เข้าใจที่อยู่ๆผมก็หัวเราะออกมาแบบนี้
"หัวเราะอะไรของนาย"
"ที่เธอบอกว่าจะเอาฉันเป็นแฟนให้ได้อ่ะ เลิกคิดไปได้เลย ถึงแม้ว่าฉันจะไม่ได้เพอร์เฟกก็จริง แต่ฉันก็เลือก จำไว้ยัยข้าวเน่า!"
เป็นเรื่องของ Pop น้องชายของแป้ง เปิดเรื่องไว้ก่อนนะคะ
Guest
