SOE
MEW
YAM ROLL
ใกล้แล้ว ป้ากำลังเดินมาใกล้ตรงจุดที่ฉันจะทำการจ๊ะเอ๋ป้าแล้ว คิดแล้วก็อดยิ้มตอนนั้นไม่ได้ ฉันแกล้งป้าจนป้าตกใจไล่ตีก้นฉันใหญ่เลย
ตึก ตึก
หนื่ง
สอง
ช้าม!
หมับ!
"หยุดนะ! นี่คือการปล้น!"
ฉันจัดการกอดเอวป้าแน่นก่อนจะพูดเสียงใหญ่ๆให้เหมือนโจนโดยไม่ทันมองเลยว่าป้าที่ฉันกอดอยู่เนี่ย ทำไมถึงรู้สึกว่าร่างไม่ท้วมตะมุตะมิกอดแล้วอบอุ่นเหมือนเมื่อก่อน แต่กลับรู้สึกว่าร่างที่สมควรจะกอดได้พอดีรอบแขนกลับแคบลงจนปลายมือของทั้งสองข้าง สามารถแตะถึงข้อสอกแต่ละข้างได้ แถมใบหน้าของฉันที่ชอบก้มลงนิดๆเหมือนทุกครั้งเพื่อให้ได้แนบชิดกับแก้มยุ้ยๆของป้า ตอนนี้กลับเหมือนว่ามันกำลังแนบชิดกับอะไรสักอย่างที่ให้ความรู้สึกเหมือกอกกว้างๆ ที่มีกล้ามเป็นมัดๆเหมือนในพระเอกนิยายที่ฉันชอบอ่าน ความรู้สึกของนางเอกเวลาได้ชบอกแกร่งของพระเอก คล้ายๆแบบนี้เลย... เอ๋? อกแกร่งงั้นหรอ...
ฉันค่อยๆเงียหน้าขื้นมองใบหน้าของหน้าอกปริศนาตรงหน้า ความอายไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนผุดขื้นขื้นมาทันทีที่เห็นใบหน้าของร่างสูงที่ฉันเผลอไปกอดเข้าด้วยเพราะความเข้าใจผิด ใจเต้นราวจะหลุดออกมาประจานความน่าอายของตัวเอง ใบหน้าใสกิ้งราวกับพระเอกที่หลุดออกมาจากโลกนิยาย ริมฝีปากสีแดงธรรมชาติน่าสัมผัสนั่นมันทำให้ผู้หญิงอย่างฉันอยากจะวิ่งไปดูกระจกตอนนี้เลย! ไหนจะดวงตาหวานราวกับผู้หญิงของเขาอีก ตอนนี้เขากำลังทำสีหน้าไม่ถูกเหมือนกันที่โดนฉันกอดแบบนี้ ใช่ฉันกำลังกอดเขาอยู่!
Guest
