การเมาเผลอมีอะไรในคืนนั้นไม่ทำให้สาวยุคใหม่อย่างซ้อเนยซึม ออกจะดี้ด๊าเนื้อเต้นในทีแรก แต่เรื่องมันก็ไม่ได้สวยหรูไปเสียทุกอย่างเมื่อเธอดันพบว่าตัวเองท้อง พ่อแก้วแม่แก้วบอกพ่อแม่ไม่ใช่งานยากแต่ยากกว่าคือว่าที่พ่อของลูกไม่ชอบชะนีอย่างเธอเสียนี่!
เขามีอะไรกับเพื่อนสาว ทีแรกก็คุยกันเรียบร้อย แต่เห้ย มันหลบหน้าหลบตา จากที่คิดว่าจะไม่เปลี่ยนไปกลายเป็นว่าเขาอยู่ไม่สุข ยิ่งรู้ว่าทำเพื่อนชะนีท้อง เก้งหวานอย่างเขาถึงกับลุกขึ้นมาไล่กวดเพื่อนให้แต่งงานด้วย
"แต่งงานกับกูให้มันจบ ๆ อิซ้อ"
"ตีนกูนี่ ไอ้ห่าพูดมาได้เฮงซวย"
เอ๋า จะไม่ให้เขาเป็นพ่อของลูกไม่ได้นะ ทำก็ทำด้วยกัน เลี้ยงก็ต้องเลี้ยงด้วยกันสิวะ!
หนึ่งก็รักสุดหัวใจแม้ไม่ได้ครอบครอง
หนึ่งก็รักสุดจิตแม้ไม่อาจรักได้
PS. นิยายเรื่องนี้มีหลากหลายสรรพนาม พระนางมึงกู หยาบแบบฉ่ำมง มีศัพย์เฉพาะตัวพ่อตัวแม่ ใครไม่ชอบที่พระนางพูดหยาบคายตามภาษาเพื่อนต้องทำใจก่อนอ่านนะคะ