เมียบำเรอจ้างรัก

เมียบำเรอจ้างรัก 

---------------------------------------------------------------------------

“จ่ายเงินยิ้มมาด้วยค่ะ” หญิงสาวแบมือขอตามที่ตกลงกันไว้ กลัวเขาจะเบี้ยวเอา

ปราณคว้ากระเป๋าสตางค์ขึ้นมาก่อนจะหยิบธนบัตรใบหนึ่งให้กับคนที่แบมือขอ ด้านหญิงสาวก็เลิกคิ้วมองเงินที่คนตัวโตหยิบยื่นมาให้ เพราะครั้งนี้มันน้อยกว่าทุกครั้ง ก่อนจะเปิดปากร้องถาม

“ยิ้มราคาตกแล้วหรือคะ ถึงได้แค่ห้าร้อย”

คนถูกถามแค้นยิ้มหยัน ก่อนจะตอบกลับต้องการทำให้อีกฝ่ายเจ็บปวดหัวใจ “อีตัวชั้นต่ำแบบเธอ แค่นี้ก็พอแล้ว”

หญิงสาวค้อนให้อย่างเหลืออด

“ยิ้มเป็นอีตัวชั้นต่ำแต่คุณก็ใช้บริการยิ้มทุกคืน  ยิ้มควรดีใจใช่ไหมคะ” ยิ้มละไมยอกย้อนด้วยน้ำเสียงยั่วยวน ต้องการป่วนอารมณ์เขาบ้าง

คราวนี้ปราณมองด้วยตาวาว อารมณ์โทสะก่อตัวขึ้นที่เมียบำเรอสวนยอกย้อน “อย่ามายั่วโมโหฉันยิ้มละไม เธอรู้ดีว่าฉันไม่เหมือนใคร” เขาบอกเสียงดุดัน ดวงตาวาววับ

ร่างบางลอบถอนลมหายใจใช่ เขาไม่เหมือนใคร เพราะ

เขาทั้งโฉด ทั้งหื่น แถมยังปากร้ายอีกต่างหาก 

ก่อนจะร้องถามน้ำเสียงเรียบ ไม่อยากจะปั่นอารมณ์เขาอีกเพราะคนที่เจ็บตัวคงไม่พ้นเธอ