"เขียนรายงานและก็เขียนรายงาน"น้ำเสียงที่ดูเบื่อหน่ายของผู้กองหนุ่มที่นั่งอยู่บนโต๊ะทำงานที่แสนจะน่าเบื่อเขาอยากหาอะไรทำที่มันดูท้าทายแทนที่จะต้องมานั่งเขียนรายงานอยู่อย่างนี้เขานึกคิดอย่างเซ็ง
"หวัดดีผู้กอง"เสียงทักของชายคนหนึ่งเรียกชายหนุ่มที่กำลังก้มหน้าทำงานอยู่บนโต๊ะเขาเงยหน้ามอง
"สวัสดีครับท่าน"เมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายเป็นใครเขาก็รีบลุกทำความเคารพอีกฝ่ายอีกฝ่ายยิ้มขำเล็กน้อยกับท่าที่ของผู้กองหนุ่ม
"ไม่ต้องมาพิธีหรอกฉันเกษียรอายุไปตั้งนานแล้วเอาล่ะนั่งลงก่อนฉันมีเรื่องให้ช่วยสักหน่อย"ชายคนดังกล่าวตอบก่อนจะนั่งลงตรงหน้าหน้าผู้กองหนุ่มเขาวางซองเอกสารสีน้ำตาลที่เขานำมาวางลงบนโต๊ะหน้าชายหนุ่มก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง"ฉันมาในฐานะตาแก่คนหนึ่งที่ไม่ได้มียศอะไรนายจะตอบรับคำขอของฉันได้หรือเปล่า"เขามองผู้กองหนุ่มที่ยื่นอยู่ตรงหน้า
"ไม่ว่าเรื่องอะไรผมก็จะช่วยครับท่านเป็นครูฝึกที่ค่อยฝึกฝนและช่วยเหลือผมตลอดจนผมมาไกลได้ขนาดนี้"ผู้กองหนุ่มตอบอย่างไม่ลังเล"ว่าแต่ท่านอยากให้ผมช่วยเรื่องอะไรหรอครับ"ผู้กองหนุ่มนั่งลงแล้วมองซองที่วางอยู่บนโต๊ะ
"ช่วยฝึกหลานชายฉันที"ชายชราตอบด้วยน้ำเสียงจริงจัง
"หลานท่าน??ทำไมท่านไม่ฝึกด้วยตัวเองล่ะครับผมว่าท่านฝึกได้ดีกว่าผมอีกนะครับ"ผู้กองหนุ่มมองอดีตครูฝึกอย่างไม่เข้าใจ
"มันหมดยุคของฉันไปแล้วตอนนี้ฉันกลายเป็นตาแก่อายุ80กว่าแล้วจะไปเอาแรงที่ไหนไปฝึกมันละไอ้เจ้าหลานชายฉันคนนี้มันแสบใช่เล่นหัวแข็งไม่ฟังใครส่งมันไปเรียนต่างประเทศก็เรียนไม่จบซักอย่างเอาแต่เที่ยวเล่นพอพูดถึงมันแล้วก็เครียด"ชายชรากุมขมับอย่างเหนื่อยใจเมื่อนึกถึงหลานตนเอง
"แล้วผมจะทำได้หรอครับ"ชายหนุ่มเริ่มมีสีหน้าลำบาคใจเพราะว่าเขากลัวที่จะโหดไปกับหลานของครูฝึกที่เขาเคารพเขารู้สึกเกรงใจกับครูฝึกตัวเองที่จะต้องฝึกหลานชายของชรา
"ฉันจะบอกอะไรให้"ชายชรายิ้มออกมา
"อะไรหรอครับ"ผู้กองหนุ่มมองหน้าครูฝึกตนเอง
"ไอ้หลานฉันคนนี้มันเป็นคนไม่ยอมใครง่ายๆเอาแต่ใจมันคนชอบเอาชนะเกลียดความผ่ายแพ้และเมื่อไรที่มันโกรธหรือขัดใจมันจะไม่สนใจอะไรทั้งนั้นดังนั้นทำตามที่ที่สมควรได้ไม่ต้องเกรงใจฉันจัดเต็มได้เลยยิ่งหนักยิ่งดีถือว่าฉันขอ"ชายชราใช้มือตบลงบนซองเอกสารที่วางอยู่เบาๆ
"คือมันโหดเอาการเลยน่ะครับการฝึกของผม"น้ำเสียงที่ยังคงเป็นกังวลทำให้ชายชราหัวเราะออกมา
"ดีสิฉันไว้ใจนายน่ะทำให้ได้ล่ะกันอย่าให้อดีตครูฝึกอย่างฉันต้องผิดหวังล่ะ ฟาโร"ชายชราลุกขึ้นพูดทิ้งท้ายก่อนจะเดินจากไป
"ผมจะไม่ทำให้ท่านผิดหวังแน่ครับ"ชายหนุ่มพูดกับตัวเองแล้วเขาหยิบเอกสารออกจากซองมันเป็นประวัติลายละเอียดของคนที่เขาจะต้องดูแลชายหนุ่มยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ออกมามองภาพถ่ายของเด็กมีปัญหาที่ดูว่าจะหนักเอาการแต่ดูไม่น่าใช่งานยากของเขานักหรอกเขาอ่านรายละเอียดที่เหลือดูแล้วท่าจะเอาแต่ใจใช่เล่นแล้วยิ่งเป็นคนชอบเอาชนะแล้วก็ดีเพราะว่าเขาก็ไม่ชอบความผ่ายแพ้เหมื่อนกัน"ท่าทางจะพยศมากเลยละสิน่ะขอดูหน่อยละกันว่าจะพยศได้สักเท่าไรเจ้าแมวน้อย ชีตาร์"เขาขำออกมาเบาๆคงมีเรื่องให้ทำแก้เบื่อแล้วสิ
Guest
