"พรรณแก้ว"
ดวงตะวันจะจากฟ้านภาลับ
เหมือนโลกดับมลายสิ้นถิ่นสุขขี
เคยสุขกายคลายเศร้าทุกชีวี
ดาวเคยมีปลิวหายไม่เหลือชม
พรรณแก้วไม่อยู่ด้วยแล้วนะพี่เอ๋ย
ที่เคยๆพร่ำบอกไม่ลืมฉัน
แก้วจากไปแก้วมิเสียดายชีวัน
ไม่โกรธขังพี่ไม่รู้ถึงทำไป
ชาติหน้ามีคงได้พบกันอีกครั้ง
จักจงรักพี่ยาไม่ไปไหน
อุปสรรคจักใหญ่กว่าเพียงใด
สาบานได้อยู่เคียงกาย ไม่หน่ายเอย...
คุยกันก่อนอ่าน
สวัสดีค่ะ เป็นครั้งแรกที่จะแต่งนิยายแนวนี้ คือไม่รู้อะไรเลยเพราะส่วนตัวไม่ค่อยชอบอ่านนิยายแนวนี้ (อ่านแล้วปวดหัวมึนงง) ที่เปิดเรื่องเพราะฝันค่ะ คิดว่าท้าทายดี ก็แนะนำด้วยนะคะ แต่งไปก็ขอพื้นที่ฝึกแต่งกลอนไปในตัว แฮ่
ขอบคุณที่รับชมค่ะ
ฝากด้วยนะคะ ร้ากกกก