ภาค1 พ่อเพื่อน
เมื่อ 'ปืน' นักเรียนม.ปลายดีกรีหัวหน้าห้อง ผู้มีความสามารถ ทั้งเรียนดี กีฬาดี ดนตรีเลิศ เจ้าชู้ก็คงไม่เป็นสองรองใคร ต้องไปเฝ้าไข้เพื่อนสนิทที่ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ด้วยความจำเป็นกว่า1เดือนด้วยกัน คราวนี้บ้านก็กลับไม่ได้ จะไปหาสาวก็ไม่ได้ จะนอนกับคนป่วยรึ เตียงก็เล็กเกินแถมจะไปทับคนป่วยอีก คราวนี้คงเหลือห้องใหญ่เจ้าของบ้านเท่านั้นแหละ แม่ของเพื่อนก็เลิกทางกันไปนานแล้วด้วย แต่เอ...จะว่าไปพ่อเพื่อนนี่หุ่นบางดีชะมัด หน้าก็เด็ก อืมถ้าให้สรุปง่ายๆปืนก็คงต้องตอบว่า น่ารักล่ะมั้ง
"คุณอาดูรักเด็กนะครับ" ปืนถามทั้งที่จ้องพ่อจองเพื่อนสนิทตาไม่กระพริบ
"แค่บางคนเท่านั้นแหละ" กันต์ตอบไป แม้จะเริ่มรู้สึกตะหงิดๆกับคำถามชวนคิดของเจ้าแว่นเพื่อนลูกชายมากแค่ไหน ก็ต้องไตร่ตรองทุกคำพูด เพราะเด็กเป็นวัยที่หัวอ่อน ถ้าให้ข้อมูลผิด เด็กอาจจะจำความรู้แบบผิดๆไปก็ได้
"แล้ว...เคยโดนเด็กรักบ้างมั้ยครับ" คำถามสุดท้ายที่มาพร้อมกับดวงตาเจ้าเลห์จนคนอายุมากกว่าร้อนๆหนาวๆแปลกๆ
ทุกอย่างก็มีเหตุผลในตัวของมันเอง ดังนั้นโลกนี้จึงไม่ได้เป็นสีดำหรือสีขาว หากแต่เป็นสีเทาที่มาจากการผสมกันของสีดำและสีขาว ไม่มีใครที่ถูกไปหมดหรือผิดไปหมด เพียงแค่คุณเปิดใจ คุณก็จะเห็น สีขาวในสีดำ หรือสีดำในสีขาว
เฉกเช่นเดียวกันกับความรักที่จะนำเสนอหลังจากนี้
เร็วๆนี้ค่ะ
:)
พลาสเตอร์พรีม
2016-10-27
Guest
