สวัดดีค่ะฉันชื่อพิมดาวหรือพิม
ที่บ้านของฉันมีพ่อแม่ฉัน พ่อชื่อนทีแม่ชื่อวารีและฉันที่บ้านมีคนรับใช้
2
คนคนขับรถ
1
คน เป็นครอบครัวตัวอย่างด้านความอบอุ่น พ่อทำธุรกิจร่วมหุ้นด้านการส่งออกน้ำมันขนาดใหญ่ของประเทศ แม่ก็ออกงานไม่เว้นแต่ละวัน ส่วนลูกคือฉันเองพิมดาวไม่มีงานทำวันๆเอาแต่ช้อปปิ้งแต่ถึงไม่มีงานทำก็มีเงินใช้ไปตลอดชาติ
สวัดดีครับผมชื่อกิตติพัดหรือพัด
จบคณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาลัยเอกชนชื่อดัง พ่อชื่อดนัยแม่ชื่อดารินและผม ที่บ้านของผมมีคนขับรถ
1
คนพ่อเปิดโรงแรมชื่อดังมีคนเขาออกไม่ขาดสาย แม่ก็ออกงานเชิดหน้าชูตา ส่วนผมกำลังช่วยพ่อบริหารโรงแรมให้ดียิ่งขึ่นผมเป็นลูกคนเดียวถูกเลี้ยงมาอย่างดีส่วนมากพ่อจะเป็นคนเลี้ยงผม
เรื่องราวก็มีอยู่ว่า...........?
วันนั้นฝนตกหนักมากและฉันไม่ได้เอารถมาฉันติดฝนอยู่หน้าห้างแล้วจู่ๆก็มีรถขับผ่านมาอย่างเร็วทำให้น้ำที่อยู่ที่พี้นกระเด้นมาโดนเสื้อฉันอย่างจังทำให้เสื้อสุดโปรดของฉันเปียกน้ำโครนแล้วคนที่อยู่ในรถคันนั้นก็เปิดกระจกออกมาแล้วพูดว่า”ผมขอโทษ ผมไม่ได้ตั้งใจ”ด้วยความโมโหของฉัน ฉันก็เลยพูดไปว่า “ขอโทษแล้วเสื้อของฉันมันหายเปียกไมล่ะ”ทำให้ผู้ชายที่อยู่ในรถคันนั้นอึ้งไปสักพักแล้วพูดขึ้นมาว่า
“แล้วคุณจะให้ผมทำอะไร”ฉันก็เลยพูดขึ้นไปว่า”นายก็พาฉันไปซื้อชุดใหม่สินายทำได้ไหมล่ะ”
“ได้ผมจะซื้อชุดใหม่ให้คุณ”ผู้ชายที่อยู่ในรถตอบ”นั้นฉันจะรอนายอยู่ตรงนี้แหละนายไปซื้อชุดใหม่มาเปลี่ยนให้ฉัน”แล้วผู้ชายคนนั้นก็เขาไปในห้างสักพักผู้ชายคนนั้นก็ออกมาพร้อมกับถุงที่ใสเสื้อผ้าแล้วผู้ชายคนนั้นก็พูดว่า”อ่ะเสื้อผ้าที่ผมซื้อมาให้”ฉันหยิดถุงและหยิดเสื้อผ้าออกมา และฉันคิดในใจว่านี่มันเป็นเสื้อผ้าที่ฉันอยากได้ในวันนี่นิแต่เงินในบัตรฉันหมดฉันก็เลยไม่ได้ซื้อแล้วฉันก็พูดว่า”แล้วทำไมนายถึงซื้อชุดนี้มา”แล้วผู้ชายคนนั้นก็พูดว่า”ผมเห็นว่ามันเหมาะกับคุณดี”แล้วฉันก็ถามผู้ชายคนนั้นไปว่า ”นายชื่ออะไรล่ะ” ผู้ชายคนนั้นก็พูดว่า ”ผมชื่อกิตติพัดหรือเรียกสั้นๆว่าพัด ”แล้วผู้ชายคนนันก็พูดว่า”แล้วคุณล่ะชื่ออะไร”ฉันก็เลยพูดว่า”ฉันชื่อพิมดาวหรือเรียกสั้นๆว่าพิมยินดีที่ได้รู้จักน่ะค่ะ” ”ครับ” พัดพูด
นี่เหละจุดเริ่มต้นของความ......รัก......
Guest
