รีดเดอร์ที่น่ารักทุกท่าน
ขอบคุณที่คลิ๊กเข้ามาอ่านนะคะ
//////////
พยศรักคุณหนูตัวร้าย
‘เขา’ ปลอมตัวเข้าบ้านศัตรูเพื่อล้างมลทินให้ปู่ แฝงกายในคราบคนสวนซอมซ่อ มีเพียงสติปัญญาเป็นอาวุธ
คู่ต่อกรเป็นถึงท่านเจ้าสัวที่รวยสมบัติและอำนาจ
ส่วน ‘เธอ’ คุณหนูสาวแสนทระนง ผู้ไม่เคยอ่อนข้อใครมีอันต้องสิ้นลายเมื่อเจอดาวข่มเป็นหนุ่มต่างวรรณะ
ที่นอกจากจะไม่ยอมสยบต่อความงดงาม ความสูงศักดิ์ของเธอง่ายๆ แล้วยังบังอาจ
คว้าหัวใจเธอไปครองทั้งดวง
“แก! แก! ไอ้คนไม่รู้จักฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ จะทำอะไรก็หัดจำใส่กะลาหัวไว้บ้างนะว่าแกน่ะมันชั้นไหน!”
“หึ พอปากว่างปุ๊บก็ใช้มันพ่นคำหยาบคายปั๊บเลยนะครับ สงสัยผมคงต้องเปิดคอร์สอบรมมารยาทคุณหนูใหม่ซะแล้ว รับประกันได้เลยว่าคราวนี้คงไม่หยุดแค่จูบแน่ ทีนี้จะหุบปากหรือหยุดดูถูกคนอื่นได้รึยังครับ?”
“คะ...คิด...คิดว่าฉันกลัวแกหรอห๊ะ ถ้าไม่หยุดแล้วจะทำไม?”
“ไม่เข็ดบ้างเลยนะ” คมิกจุ๊ปากพลางส่ายหัวระอานิสัยเสียจนเกินเยียวยาของแม่เจ้าประคุณ ยกยิ้มยียวนทว่าหล่อเหลาเหลือร้าย ย่างสามขุมเข้าหาคุณหนูสาวด้วยความมาดมั่น
“ยะ...อย่า...อย่าเข้ามานะ” สั่งเสียงสั่น หมายจะกระโดนหลบทว่าชักช้าไปก้าว
เขาถึงตัวเธอก่อน แค่พริบตาเดียวชายหนุ่มก็จัดการรวบข้อมือเล็กจ้อยไว้ด้วยมือเพียงข้างเดียว ตรึงร่างบางไว้กับต้นไม้ในท่าเดิมอย่างแน่นหนา ส่งมือข้างที่เหลือล้วงไปในกระเป๋ากางเกง หยิบโทรศัพท์มือถือออกมากดปุ่มโน้นนี้อยู่นาน
“นี่แกจะทำอะไร ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ!”
“ผมล่ะเบื่อคำสั่งเดิมๆ ของคุณหนูจะแย่” คนสวนหนุ่มเฉไฉไม่ตอบคำ “ถ้ายังไม่หยุดแสดงตนว่าใหญ่คับโลกเนี่ยคนทั้งประเทศเขาจะได้เห็นกันว่าคุณหนูสาวแสนสวยแห่งวรวิจิตรดำรงค์กุลโดนอะไร ดีไหมครับ?”
“แกจะป่าวประกาศเรื่องนี้ออกไปหรือไง?”
“ก็เป็นส่วนหนึ่งในแผนการล่ะนะ”
“ส่วนหนึ่งในแผนการ หมายความว่าไง?”
“ข้อตกลงใหม่แต่ยังเข้าใจง่ายเหมือนเดิม ถ้าคุณหนูยังพร่ำด่าคนแบบไม่ลืมหูลืมตาแบบนี้ผมจะปล้ำคุณหนูมันกลางสวนนี่แหละ อ้อ คราวนี้จะถ่ายคลิบเก็บไว้ด้วยแล้วค่อยปล่อยลงอินเทอร์เน็ต เอาแบบเห็นหน้าคุณหนูชัดๆ ทีนี้จะได้รู้กันทั่วบ้านทั่วเมืองว่าคุณหนู...ตกเป็นเมียไอ้คนสวนชั้นต่ำอีท่าไหนยังไง คุณหนูจะได้แจ้งเกิดในวงสังคมอีกฐานะหนึ่ง ดาราหนังโป๊ไง”
“นี่...นี่แก ขืนแกทำอย่างนั้นจริงๆ อย่าหวังเลยว่าจะมีชีวิตรอด คุณตาฉันฆ่าแกแน่!”
“ผมตายเรื่องก็จบ แต่คุณหนูคงต้องอยู่กับความอัปยศไปอีกนานเพราะวงสังคมที่คุณหนูให้ค่ามันจนสูงลิบเขาจะตราหน้าว่าคุณหนูเป็นผู้หญิงใจแตก สมสู่ได้แม้กระทั่งกับคนรับใช้ชั้นต่ำ แล้วคราวนี้ลองบอกให้ผมชื่นใจหน่อยสิครับว่าคุณหนูยังเหลือศักดิ์ศรีซักเท่าไหร่ จะเอาหน้าสวยๆ ไปไว้ตรงไหนหืม?”
“กรี๊ดดดดดดด!!”
*คำชี้แจง*
นิยายเรื่องนี้ไรท์แต่งเสร็จนานแล้วค่ะ เคยส่งเข้าประกวดโครงการ ‘ดาวประดับฟ้า’ ของสำนักพิมพ์อักษรศาสตร์(เผื่อใครยังจำกันได้) โดยใช้ชื่อเดิมว่า ‘บัญญัติรักคู่ทระนง’
ได้รับรางวัลชมเชย (มีรางวัลชนะเลิศอันดับหนึ่ง สอง สาม กับชมเชยอีกสามรางวัลค่ะ)
และทำสัญญาตีพิมพ์ไปแล้ว ตอนหลังไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้นกับทางสนพ.
(เหมือนจะปิดตัวไป)
ไรท์เลยเมลไปถามก็ได้รับคำตอบว่าสามารถยกเลิกสัญญาได้ทันทีแต่ไม่เคยนำไปเสนอสนพ.ไหนอีก จะปล่อยคาเครื่องไว้ก็รู้สึกเสียดายเลยเอามาแบ่งปันให้อ่านกันค่ะ
ปล.ด้วยความที่เป็นนิยายส่งประกวดเลยไม่มีฉาก nc โจ่งครึ้มนะคะ ใครรู้สึก ‘อ้าววว’ ก็ขออภัย
ไว้ ณ ที่นี้ด้วย5555
ชอบหรือไม่ประการใดคอมเม้นต์เป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยนะคะ
เม้นต์เยอะอัพไวนะเออ
//////////
Guest
