ในเนื้อหานี้มีข้อความเกี่ยวกับ 18+ มากมาย ถ้านับไม่ได้ โลกสวย โปรด!!! กดออกเลยค่ะ^^
.
.
.
มาร์คพูดจบก็อุ้มเเบมเเบมขึ้นในท่าเจ้าสาวก่อนจะพาขึ้นชั้นสอง
.
แบม : ปล่อยน่ะ
มาร์ค : ไม่!
.
มาร์คตะคอกใส่เเบม แบมแบมสดุ้งเเล้วก้มหน้าลงอย่างเสียใจ
.
มาร์ค : มาร์ค ขอโทษ... มาร์คกล่าวเเบบนั้นออกไปแต่เเบมก็ยังไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมาเเถมยังหลุดสะอื้นออกมาด้วย
.
มาร์ค : แบม...มาร์คขอโทษ...แบมอย่าร้องน่ะ
มาร์คขอโทษ
.
.
แบม : ฮึก ออกไปจากชีวิตผม ฮึก
.
.
มาร์ค : ไม่มีทาง...มาร์คจะอยู่กับเเบม มาร์คจะอยู่ดูเเลลูกของเรา...
.
.
แบม : ลูกของผมคนเดียวเหอะ
.
.
มาร์ค : ลูกของเรา...
.
.
แบม : ของผมคนเดียว
.
.
มาร์ค : ของเรา..
.
.
.
.
.
แบม : ของผม คน ดะ...อื้อ!
.
.
.
.
.
มาร์คจับท้ายทอยเเบมเเบมเเล้วดันให้เข้ามาประกบจูบกับเค้า แบมแบมใช้กำปั่นเล็กทุบไปที่อกของมาร์ค แต่ด้วยเเรงอันน้อยนิดจึงทำอะไรมาร์คต้วนไม่ได้ เเบมเเบมเริ่มหมดเเรง เค้ายิ่งเพรียๆอยู่จึงเหนื่อยง่าย
.
.
.
.
.
ปากหยาบของมาร์คยังทำหน้าที่สอดลิ้นเข้าไปอย่างสนุก มาร์คใช้มือทั้งสองข้างจับไปที่ต้นขาด้านหลังของคนตัวเล็ก ก่อนจะอุ้มขึ้นอย่างเบามือ
.
.
.
.
มาร์คเดินไปที่เตียงเเล้วค่อยๆวางเเบมเเบมลง เค้ากลัวจะมีอะไรไปกระทบกับลูกในท้อง มาร์คผลักจูบออกก่อนจะเริ่มถอดเสื้อผ้าตัวเอง
.
.
.
.
แบม : คุณจะทำอะไร?
.
มาร์ค : อย่าเรียกกันห่างเหินอย่างงั้นสิ่
.
แบม : ล...แล้ว จะให้ผมเรียกคุณยังไง?
.
มาร์ค : มาร์ค^^ เรียกเหมือนวันนั้นที่เราต่างก็มีใจให้กัน^^
.
แบม : ใครมีใจให้คุณ คิดไปเอง แบมแบมพูดพรางหันหน้าไปทางอื่น มาร์คนะ พูดถูกเเล้ว ครั้งนั้นเเบมเเบมก็เเอบชอบมาร์คเหมือนกัน เพราะมาร์คทั้งเเสนดี เเต่หลังจากนั้น เเบมเเบมเองก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าหัวใจมันยังมีที่ว่างให้มาร์ครึป่าว...
.
.
.
มาร์ค : เเหนะ บอกให้เรียกมาร์คไง
.
แบม : ไม่ครับ
.
มาร์ค : จะเรียกไม่เรียก หืม?
.
แบม : ไม่เเน่นอนครับ
.
มาร์ค : ได้:) เตือนเเล้วน่ะ:)
.
.
แบมแบมมองยิ้มเจ้าเล่ห์ของมาร์คก่อนจะหลับตาปี๋อีกรอบ
.
.
มาร์คดึงกางเกงในตัวเองลง ทำให้พบกับเจ้ามังกรยักษ์ ที่ชี้โด่อยู่
.
.
มาร์ค : คืนนี้ มาร์คจะทำให้เเบมเรียกมาร์ค ว่ามาร์คอีก หึหึ
.
แบม : มะ อื้อ!
.
มาร์คประกบจูบกับปากอวบอีกรอบก่อนมือซนจะไปปลดกระดุมจนออกทุกเม็ด ไม่นาน ทั้งกางเกงในกับกางเกงนอกก็ถูกถอดออกมาด้วยมือของมาร์คต้วน
.
.
มาร์คค่อยๆชักรูดเเท่งร้อนของตัวเองก่อนจะจับสะโพกคนตัวเล็กให้ยกขึ้น หลังจากนั้นเค้าก็ใส่แท่งร้อนเข้าไปในตัวของเเบมเเบม
.
.
แบม : ค...คุณ มาร์ค...อ๊ะส์ เจ็บ
.
มาร์ค : อืม...เรียกมาร์คก่อน ไม่งั้นไม่เอาออกน๋า~
.
แบม : ไม่ มี วัน อ้ะส์
.
มาร์คนะเป็นคนเจ้าเล่ห์จะตาย ถึงเเบมเเบมจะเลือกอันไหน คืนนี้เค้าก็ต้องเสร็จมาร์คอยู่ดี
.
.
.
มาร์คค่อยๆขยับเอวสวนเข้าออกช้าๆ ถึงว่าน้ำในร่างกายตอนนี้เข้าจะเดินเเต่ความปลอดภัยของลูกก็สำคัญเหมือนกัน
.
.
.
มาร์ค : เรียกมาร์คเร็วเเบม ฮึบ
.
แบม : ไม่ อิก
.
มาร์คอยากให้เเบมเเบมกลับมาเรียกเค้าเเบบเมื่อก่อนจริงๆน่ะ การเรียกของเเบมเเบมตอนนี้มันดูห่างเหินกันเกินไป
.
.
มาร์คจับเอวเเบมเเบมให้ขึ้นมานั่งก่อนจะสวนเข้าออกเเบสโลไลฟ์เหมือนเดิม
.
.
มาร์ค : อ๊าส์ เสียวจัง เเบม เเบม อ้าส์
.
แบม : หยุดได้มั้ย? อ้ะ อิก เจ็บ
.
.
มาร์คเริ่มขยับเอวถี่ขึ้น เเต่ไม่เเรงหรือลึกจนเกินไป เเบมเเบมเริ่มหาที่ยึดโดยการใช้ขาทั้งสองข้างลัดกับหลังมาร์คไว้ ส่วนมือก็โอบกอดมาร์คไว้เเน่น ก็เค้าไม่มีทางเลือกนี่ ถ้าไม่หาที่ยึด ก็ต้องหงายหลังเป็นเเน่
.
.
มาร์ค : แบมครับ อ้า
.
แบม : ....
.
มาร์ค : มาร์ครักแบมน่ะ...
.
แบม : ....
.
มาร์ค : แบมไม่รักมาร์คบ้างหรอ?
.
แบม : ....
.
มาร์ค : ทุกสิ่งทุกอย่างที่มาร์คทำให้เเบมต้องเจ็บปวดใจ มาร์คขอโทษได้มั้ย? มาร์คอยากเอาเเบมคนเดินคืนมา
.
แบม : เเล้วนี่ไม่ได้เอาอยู่หรอ?
.
มาร์ค : ทะลึ่งน่ะเรา -///-
.
แบม : ....-///-
.
มาร์ค : ว่าไง...ถ้าไม่รักจริงๆ มาร์คหยุดก็ได้ มาร์คจะไม่ขืนใจเเบมอีกเเล้ว มาร์คไปก็ได้...
.
.
.
.
มาร์คพูดพรางจะยกเอวเเบมเเบมขึ้นเพื่อที่จะถอดเเท่งร้อนทั้งๆที่อารมณ์ยังค้างอยู่
.
.
.
.
เหมือนหัวเเท่งร้อนจะออกมาสุดปลายลำ เเบมเเบมจึงรีบกดสะโพกให้ลงไปเหมือนเดิม
.
.
.
.
แบม : แบมก็รักมาร์คเหมือนกันน่ะ
.
.
.
.
.
.
.
จุ๊ฟ (!!!!!)
.
.
.
.
แบมแบมจุ๊ฟไปที่ปากของมาร์คทีนึง ก่อนจะร่อนเอวเข้าออกเอง ไม่รู้อะไรที่ทำให้เค้าทำเเบบนี้กับมาร์ค อาจเพราะ
.
.
.
.
.
รัก ^^
.
.
.
.
.
เหมือนว่ามาร์คจะถึงจุดสุดยอด เค้าจึงรีบถอดเเท่งร้อนออกเเล้วปล่อยน้ำรักสีขุ่นออกมาจนเปลื้อนที่นอนไปหมด
.
.
.
ร่างสูงทิ้งตัวลงนอน เเล้วดึงคนตัวเล็กให้เจ้ามากอด แบมแบมยิ้มออกมาก่อนจะหลับไปในอ้อมกอดของมาร์ค
.
.
.
.
#เอ็นซีก็ต้องเเอดเเคทสิ่
[ ig : ficgot7.mk ]
.
จบเเล้วววว เอ็นซีส่งท้ายยยย ฝากติดตามเรื่อง บ้านตรงข้ามด้วยน้าาา เเอดจะลงเเค่เรื่องเดียวไปก่อนตอนนี้ เพราะไม่ว่างเบยย ^^