ขอรักกลับคืน

ปุณณ์

ผมนั่งมองมันไม่วางตา ผมแทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง น้ำตายังคงเอ่อ  ผมอยากเดินเข้าไปกอดมันใจจะขาด ความผิดในวันนั้นฉุดรั้งผมไว้ วันนี้ที่ผมไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะจับมือ โน่มองมาทางผม เราได้แค่ยิ้มบางๆให้กัน ทำไมมันเจ็บขนาดนี้ครับ เจ็บมากกว่าตอนที่เราเลิกกัน เจ็บมากกว่าตอนที่โน่หายไป เจ็บที่ทำอะไรไม่ได้ เจ็บ....ที่หัวใจของผมอยู่ตรงนั้นกับโน่

โน่

ผมไม่รู้จะทำยังไง ผมไม่เคยขอให้มันกลับมา ผมเหนื่อย ผมได้แต่ถามตัวเองอยู่ตรงนี้ว่าจะทนได้แค่ไหน ผมเคยคิดว่าตัวเองเข้มแข็งพอจะเผชิญทุกสิ่ง ใจผมเข้มแข็งพอที่จะรับผิดชอบทุกอย่างได้ แต่ความจริงมันไม่ใช่ ผมไม่อยากเป็นคนเห็นแก่ตัวแต่ผมก็ไม่อยากเสียใจอีกต่อไป ผมควรเลือกทางไหนดี

นิยายเรื่องใหม่ค่ะ พูดคุยกันที่ทวิตเตอร์ @zetaquppa นะคะ