สะดุดรักยัยตัวจุ้น
บทนำ
...?: ฮันโซลๆ รอกุด้วย
ฮันโซล: .หันมองเรียบ
เจซี มีไร.พุดเสียงเรียบ
เจซี: วันนี้มีรับน้อง จับพี่รหัสด้วยหนิว่ะ เดินข้าง
ฮันโซล: อือ .พยักน่า
จีเซ: มึงหวังน้องรหัสแบบไหนว่ะ
ฮันโซล: อย่าซุ่มซ่ามน่ารำคาญก่พอ .พุดเสียงนิ่ง
เจซี: มึงนี่เยนชาได้ใจ
ฮันโซล: จงชินซะ ยุกับกุมาหลายปีละหนิ .เดิน
เจซี: กุชินแล้ว แต่สงสารน้องรหัสมึง
ตุ๊บ! พรั๊ก~ ...
เกิร์ลนี่: โอ๊ะ!! งือออ ขอท่ดค่ะ .ก้มลงเกบหนังสือที่หล่นลงพื้น
ฮันโซล: ซุ่มซ่าม.มองต่ำ
เจซี: เอาน่า~ น้องเค้าคงรีบ
เกิร์ลนี่: ขอท่ดค่ะ ชั้นซุ่มซ่ามเอง .ยืน ถือของไว้ในมือ เงยมองฮัลโซล
ฮันโซล: มองไร.สบตา
เกิร์ลนี่: ขะขะขอท่ดค่ะ .รีบก้มหน้าเดินหนี
เจซี: น้องเค้าคงกลัวไปละ มึงนี่แมร่งไม่ต้อนรับน้องเขาเลย .หันมองจนรุ่นน้องลับตาไป
ฮันโซล: พุดถึงว่าอย่าได้รุ่นน้องซุ่มซ่ามแต่ยัยนั่นดันซุ่มซ่ามมาเดินชนอกกุ -*-
เจซี: น้องเขาก่น่ารักออก
ฮันโซล: ใสเกิน
เจซี: โถ่ๆๆๆ
ฮันโซล: กุหิว รีบเถอะ .ก้าวยาว
เจซี: อ่า.พยักน่า เดิน
เวลาต่อมา
ซาฟา: น้องๆค่ะ เราจะมาจับพี่รหัสกัน ให้น้องๆมาจับคำใบ้ในกล่องใบนี้นะค่ะ .วางกล่อง
เจซี: ในนี้มีคำใบ้ของพี่รหัสยุ แล้วน้องๆก่ต้องตามหาพี่รหัสของตัวเอง ตามพื้นที่ต่างๆ ในคณะนะคับ
ซาฟา: มาจับเลยค่ะ เรียงแถวมานะ
เกิร์ลนี่: .เดินเรียงแถว มาจับคำใบ้
ซาฟา: น้องได้คำใบ้ไรค่ะ
เกิร์ลนี่: ยะยะ..อย่ามาซุ่มซ่าม --
ซาฟา: เอาแล้วไง น้องเจอของดี โชคดีนะค่ะน้อง .ยิ้มเจื่อนให้
เกิร์ลนี่: เออ~ คะคือ.. งงเลย อย่ามาซุ่มซ่าม(?) โอ๊ะคำใบ้ใครว่ะ หายากชิบ.เกาหัว หันซ้ายหันขวา
ซาฟา: สู้ๆ นะน้องๆหาพี่รหัสให้เจอแล้วพูกผ้าที่ข้อมือของพี่รหัสกับน้องเข้าด้วยกัน
เจซี: แล้วพามาที่นี่นะคับ สู้ๆคับ น้องๆทุกคน
ทุกคนต่างแยกย้ายกันหาพี่รหัส
เกิร์ลนี่: ซวยละไง คำใบ้เชี่ยไรว่ะ? ให้ตายเหอะ
1ชม.ต่อมา
เกิร์ลนี่: ตายละไง กี่คนต่อกี่คนก่ไม่ใช่ .เกาหัว เท้าเอวมองซ้ายขวา
ฮันโซล: .นั่งฟังเพลงยุใต้ต้นไม้
เกิร์ลนี่: จะใช่หมอนี่ปะว่ะ จะไปถามดีปะเนี่ย~ .กล้าๆกลัวๆ
เอาว่ะ .เดินเข้ามาหา
ฮันโซล: .นิ่งฟัง อ่านใจ
เกิร์ลนี่: พี่ค่ะ พี่ใส่คำใบ้นี้ไปใช่ป่าวค่ะ .ยื่นใบให้
ฮันโซล: .มองเรียบ
รับมาดู
อืม ใช่
เกิร์ลนี่: รบกวนให้คะความร่วมมือดะเดินไปที่ฐานหน่อยค่ะ
ฮันโซล: กลัวอะไร กุไม่กัดหรอก .ถอดหูฟังเกบ คว้าผ้าที่มือ รุ่นน้องมาพันข้อมือติดกัน
เกิร์ลนี่: อ๊ะ!!.ตกใจ
ฮันโซล: เทอชื่อไร
เกิร์ลนี่: กะเกิร์ลนี่ค่ะ
ฮันโซล: อืม .เดิน
เกิร์ลนี่: อ๊ะ พะพี่หล่ะค่ะ.รีบก้าวเท้าตาม
ฮันโซล: ฮันโซล.พุดเสียงเรียบ
เกิร์ลนี่: พี่เดินช้าๆหน่อยสิค่ะ พะพี่สูง ชั้นขาสั้นตามไม่ค่อยทัน
ฮันโซล: ซุ่มซ่ามแล้วยังเรื่องมากอีก -*-
เกิร์ลนี่: ก่ชั้นตามพะพี่ไม่ทันหนิ.เดินเร่ง
ตุ๊บ!!!~
เกิร์ลนี่: กรี๊ดดดดด .โดดไปกอดฮันโซล
ฮันโซล: เหยื่อรายใหม่แล้วสินะ หึ.ยกมุมปาก
เทอปล่อยได้ละ-- .แกะแขน เกิร์ลนี่ออก
เกิร์ลนี่: .สั่น จับชายเสื้อฮันโซลแน่น
ฮันโซล: .เดินมานั่งยองๆ ข้างๆ ศพ
××××××××××××××