“ปล่อยมือออกก่อนค่ะ”
เธอประท้วงด้วยเสียงบางเบาคล้ายกระซิบ และเสียงนั้นก็สั่นพร่าเหลือเกิน ดวงตาแทบจะเหม่อลอย ทั้งที่ร่างกายยังหวิวไหว ให้เขายกมือใหญ่ออกจากหน้าอกอวบของเธอที่ตอนนี้แข็งชันขึ้นมาจนปวดหนึบหนับเพราะโดนรุกเร้าอย่างหนักหน่วง
แพรททริคละฝ่ามือออกทันทีอย่างเสียดาย ด้วยสัมผัสนุ่มนิ่มและเต่งตึงเมื่อครู่ที่เขาได้รับนั้นปลุกเร้าความเป็นชายของเขาได้ดีเหลือเกิน บางอย่างในร่างกายผุดโผล่แข็งขึงขึ้นมาเสียนานแล้ว แต่เขาก็ยอมเชื่อฟังคำพูดของเธอ ทั้งที่รู้ดีว่าเมื่อครู่นี้เธออ่อนแอเหลือเกินและหมดแรงที่จะต้านทานเขาแล้ว
“คราวนี้คุณจะบอกผมได้หรือยัง ว่าคุณรู้สึกอย่างไรกับผม”
เสียงนั้นทอดอ่อนละมุนละไมและนุ่มนวลเหลือเกิน ดวงตาสีฟ้าของเขาก็งดงามเหลือเกิน สิมันตราเงยหน้าจดจ้องใบหน้าหล่อเหลาราวรูปสลักของเขา ในหัวใจของเธอยังสั่นไหวไม่หาย ความวาบหวามแสนดียังครอบคลุมอยู่ในร่างกายเธอไม่สร่างซา เธอจะตอบเขาว่าอะไรดีล่ะ
ยังไม่ทันที่เธอจะบอกอะไรกับเขา สองมือของเขาก็อ้อมไปด้านหลังเธออย่างรวดเร็วและรวบเธอไว้ในอ้อมกอดอีกครั้ง รั้งร่างบางระหงของเธอให้แนบเข้ากับลำตัวเขาอย่างรวดเร็วและกอดเธอไว้แน่น ดวงหน้าของเธอซบเข้ากับแผ่นอกแกร่งเปล่าเปลือยของเขาทันที
เขาโอบกอดเธอไว้อย่างแสนรัก ด้วยความทะนุถนอมกล่อมเกลา ละมุนละม่อม ตัวเธอแนบเข้ากับตัวเขา และหน้าอกแข็งชันของเธอก็บดเบียดอยู่กับหน้าท้องที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามของเขาอีกครั้ง สิมันตรายอมรับว่ารู้สึกอบอุ่นเหลือเกินทั้งที่เธอและเขาจุ่มอยู่ในน้ำทะเลที่เย็นเฉียบ น้ำตาแห่งความปีติก็หลั่งไหลออกมา
“ผมรักคุณเหลือเกิน”
เขาเอ่ยออกมาอีกครั้งอย่างหนักแน่น เหมือนกับคำว่ารักมันเอ่อล้นอยู่ในหัวใจของเขาอย่างนั้น ฝ่ามือหยาบใหญ่ลูบที่ไหล่หลังเธออย่างปลอบโยน
“มันจะมีประโยชน์อะไรล่ะคะ ถ้าฉันรักคุณ” เสียงนั้นอู้อี้คลุมเครือ เพราะใบหน้าของเธอแนบอยู่กับแผ่นอกหนั่นแน่นของเขา หากแต่ยังจับใจความได้ดี
“ทำไมคุณถึงพูดอย่างนั้นล่ะครับ” เขาถามอย่างผิดหวังและเจ็บปวด หากฝ่ามือยังลูบไล้อยู่ที่แผ่นหลังของเธอแผ่วเบาราวกับเล้าโลม
หญิงสาวน้ำตาไหลออกมาที่ข้างแก้มนวล เสียงที่เอ่ยออกมาก็สั่นเครืออย่างน่าสงสาร “เพราะคุณเป็นคนโด่งดังมีชื่อเสียงและร่ำรวย ส่วนฉันเป็นแค่คนธรรมดา เส้นทางของเราสองคนไม่มีโอกาสมาบรรจบกันได้เลย”
เมื่อได้ฟังมาถึงตรงนี้แล้ว แพรททริคก็พอจะรู้แล้วว่าเธอรู้สึกอย่างไรกับเขาบ้าง ชายหนุ่มจึงเลื่อนฝ่ามือขึ้นที่หัวไหล่ทั้งสองข้างของเธอแล้วค่อยๆ แยกเธอออกจากตัวเขาเพื่อจ้องมองลึกล้ำเข้าไปในดวงตากลมโตของเธอ ซึ่งเธอเองก็มองโต้ตอบกับเขาอย่างลึกซึ้งท่ามกลางดาวทั้งฟ้าที่พร่างพราว
“คุณมองผมให้ดีๆ สิที่รัก” เขาพูดอย่างหนักแน่น ดวงตาสีฟ้าจ้องอยู่ที่ดวงตาของเธอแนบแน่น ราวกับจะหยั่งลึกให้ถึงหัวใจ “ผมก็แค่ผู้ชายธรรมดาที่รักคุณเท่านั้น”
ฝ่ามือหยาบใหญ่ของเขาเลื่อนขึ้นอีกครั้ง จากหัวไหล่ขึ้นมาประคับประคองที่ใบหน้างดงามของเธอ ร่องรอยและรสปากหวานหอมเมื่อครู่นี้ยังติดอยู่ที่ปลายลิ้นของเขาอยู่เลย มันทำให้เขาอดใจไว้ไม่ได้จึงดึงเธอเข้ามาจูบที่ปากอีกครั้ง
และคราวนี้เขาก็ขยี้ริมฝีปากหยักงามของเขาเข้ากับเรียวปากบางของเธออย่างบดเบียดและดูดดื่ม...ค่อยๆ เคลื่อนคลึงเนิบนาบอย่างละเมียดละไม จูบของแพรททริกช่างเร่าร้อนและร้ายกาจ มันทำให้หญิงสาววูบวาบ หูอื้อ ตาลาย และลุ่มหลงไปกับรสจูบแสนดีของเขา สตินึกคิดแทบจะหลุดลอยออกจากร่าง และหนนี้ฝ่ามือหยาบใหญ่ร้อนผ่าวของเขาก็จุ่มลงไปในน้ำทะเล ล้วงเข้าใต้ชายเสื้อของเธอ แนบเข้ากับหน้าท้องแบนราบเรียบของเธอ
และเขาไม่หยุดอยู่แค่นั้นเมื่อมันมุดล้วงลงไปใต้กางเกงชั้นในของเธออย่างรวดเร็วและเด็ดขาด!
------------------------------------------------------
"เทพบุตรปล้นสวาท" มีวางจำหน่ายในรูปแบบอีบุ๊คที่ MEB แล้วนะครับ
ขอบคุณครับ "พิมอักษรา"
กดที่รูปเพื่อโหลด"เทพบุตรปล้นสวาท" หรือ คลิ๊กที่รูป
พิมอักษรา
พิมอักษรา
Guest
