คำนำ
นี้ไม่ใช้เรื่องแรกที่ลงแต่คงจะเป็นเรื่องที่หน้าพากภูมิใจที่สุดเรื่องนี้ได้มาจากจินตนาการที่ตัวเองอยากเข้าไปในห่วงเวลาแต่ไม่รู้ว่าจะไปยังไงดีจึงหาเรื่องเพื่อให้ตัวเองได้ไปในห่วงเวลาของตัวเอง
เด็กหนุ่มคนหนึ่งที่ได้เจอน้องสาวที่ไม่ได้พบหน้ากันมาก่อนและเธอคนนั้นสามารถทำให้เขาได้เจอสิ่งที่พ่อทิ้งไว้ให้เขาและเขาอาจจะได้เจอพ่อของเขาอีกก็เป็นไปได้
ความทรงจำที่มีให้แก่พ่อ ความรัก ความพูกพันธ์ เขาจึงพยายามหาข้อมูลของพ่อและต้องการพบพ่อของเขาอีกครั้ง ความรักนี้สำหรับคนที่พลากจากคนรักไปก็คงต้องการเหมือนกันใช้ไหม
แนะนำตัวละคร
บีม : ชายหนุ่มที่ต้องการหาพ่อของเขาและไม่เคยรู้เกี่ยวกับห่วงเวลาเลยสักครั้งเป็นชายหนุ่มที่เก่งในด่าน จักรกล และ เรียนเก่งได้อันดับ Top ใน10 ของทุกปี
เวฟ : เพื่อนของบีมที่ไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรมักจะมาหมกตัวกับบีมในห้อง 027 ทุกปี เขาเป็นคนที่คิดอะไรแล้วก็ทำไปเลยไม่รอให้เสียเวลา(หรือใจร้อนนั้นเอง)
แบม : น้องสาวของบีมเป็นกุญแจให้บีมไปเจอพ่อของเขา เป็นน้องสาวที่ไม่เคยเจอบีมมาก่อนแต่รู้เรื่องของ บีม ละเอียดยิ่งกว่าใครๆทั้งสิ้น
"บีม!นี้ลูกจะตื่นได้รึยังห่ะ
"
"ครับๆเดี่ยวผมกำลังลงไปครับ"
เด็กหนุ่มที่สูงประมาณ 170 ตะโกนบอกแม่ของเขา บีมลงไปอาบน้ำไม่ถึง15นาทีก็ออกมาจากห้องน้ำ
"นี้ลูกจบ ม. ไหนแล้วน่ะ"
พอเขาออกจากห้องน้ำมาก็โดนแม่ถามคำถามทันใด
"ม.3ครับ"
พอบีมถามจบทุกคนก็เงียบในห้องนั้นเงียบสุดต่างคนก็ต่างกินข้าว พอบีมกินข้าวเสร็จก็เดินไปหารูปพ่อของเขา
"ผมไปเรียนก่อนน่ะครับพ่อ"
"เออ!บีมลูกจะไปห้อง 027 ไหม"
พอแม่พูดจบสถานการก็ตึงเครียดขึ้นมาทันใด
"เดี่ยวผมมาเก็บของครับ"
"งั้นเดี่ยวแม่ไปทำความสะอาดให้น่ะ"
"ไม่เป็นไรครับ!ผมทำเองได้"
พอบีมพูดจบบีมจึงออกไปโรงเรียนเลยในวันนี้โรงเรียนเขาจัดงานจบปีการศึกษาเขาทำอะไรกันบีมก็ไม่ไปร่วมงานกับเขาด้วยบีมเอาแต่อ่าน หนังสือจักกล ในกระเป๋ามีแต่หนังสือจักกลเต็มไปหมด
พองานจบเขาจึงรีบกลับบ้านย้ายข้าวของไปห้อง 027 ในเวลาที่เขาย้ายแม่เขาถือกระเป๋าใบหนึ่งมาหา
"แม่คิดว่าลูกต้องใช้มันในไม่กี่สัปดาห์นี้แน่ๆ
"
บีมก็ไม่พูดอะไรมากหยิบกระเป๋าใบนั้นมามันเป็นกระเป๋าที่หนักอึ่งและเขาก็ทำเหมือนเดิมนำกระไปเก็บในห้อง 027
พอเขาเก็บอะไรต่ออะไรเสร็จ
"จีฟ!เปิดไฟและเก็บของให้ที
"
"รับทราบค่ะ
"
จีฟ เป็นหุ่นยนต์ที่เขาสร้างขึ้นมาเพื่อนใช้งานในห้อง 027 ซึ่งในห้องนี้เต็มไปด้วยจักกลเครื่องจักรต่างๆ บนชั้นวางหนังสือของเขามีแต่ร่างวัลต่างๆ เช่น รางวัลหุนยนต์ชนะเลิศ รางวัลจักกลดีเด่น และรางวัลอื่นๆอีกมากมาย
บีมไปนั่งที่เก้าอี้หน้าคอม
"เปิดคอมเครื่อง01
"
"ทำการดาวโหลดคอม01
"
เขาแค่พูดสั่งคำสั่งเท่านั้นทุกอย่างก็ทำตามที่เขาบอกทันใด
"คอม01พร้อมใช้งานแล้วค่ะ!
"
ปิ้ง ป้อง ! เสีงประตูจากหน้าห้องของเขา
"โอนรูปมาให้ที
"
"กำลังโอนรูปไปค่ะ
"
พอรูปมาถึงคอมของบีมเป็นรูปชายหนุ่มคนหนึ่งยื่นอยู่หน้าประตูห้อง
"เปิดประตูให้เขาเข้ามา
"
พอประตูเริ่มเปิดออกก็เห็นภาพผู้ชายคนนั้นชัดขึ้น เขาสูงราวๆ 180 ได้
"ไง!บีมยินดีด้วยที่นายจบม.3แล้ว
"
"นายเหมือนกันและเวฟ
"
เวฟ เพื่อนสนิทของบีมเป็นคนร่าเริงผิดกับบีมไปเลย
"เปิดคอม02ที
"
"ทำการเปิดคอม02
"
บีมจึงมานั่งหน้าคอมเหมือนกันเขาเคลียพื้นที่หน้าคอมตอนรอคอมดาวโหลด
"คอมพร้อมใช้งานแล้วค่ะ
"
"เวฟ เมื่อกี้ตอนนี้นายเข้ามาฉันเจอข้อความหนึ่ง
"
"ไหนดูดิ!
"
บีมส่งข้อมูลไปเครื่อง 02 มันพิมว่า
'ถ้าพวกพี่ๆทำสิ่งที่ซ้ำกันนานๆพี่อาจจะได้เข้าไปในห่วงเวลาก็ได้น่ะ
ลงชื่อ
นักท่องเวลา'
ในห้องนั้นเงีบเป็นปิดทิ้งได้ยินเสียงแค่การเก็บของๆจีฟและการพิมของบีม
"นายคิดว่าเป็นใครบีม
"
"ฉันไม่รู้
"
"นี้นายกำลังทำอะไรอยู่
"
บีมไม่ตอบคำถามนี้ของเวฟๆจึงวิ่งไปเครื่อง 01 ที่บีมอยู่ และ จับมือเขาไว้มันพิมไว้ว่า
'บีม : ถ้าพวกผมทำตามที่คุณบอกพวกผมจะเจอคุณไหม
นักท่องเวลา : ได้เจอแน่ๆ
บีม : ในนั้นีอะไรพอจะบอกผมได้ไหม
นักท่องเวลา : เป็นสิ่งที่พวกคุณอยากจะเจอตั้งนานแล้ว
บีม : มันคืออะไร
นักท่องเวลา : พ่อของคุณและฉันไง'
เวฟถึงกับอึ้งและไปนั่งที่คอม 02 ของเขาเหมือนเดิมบีมก็พิมไปเรื่อยๆและทำการเชื่อมต่อกันบีมกับเวฟถามสิ่งที่เขาอยากจะรู้เกี่ยวกับ นักท่องเวลา
'นักท่องเวลา : ฉันจะบอกให้ก็ได้น่ะแค่ 5 ข้อเท่านั้นน่ะ
1.ฉันเป็นผู้หญิง
2.แห็ครหัสพี่ได้ง่ายๆอยู่แล้ว
3.อายุน้อยกว่าพวกพี่3ปี
4.ชื่อแบม
5.พวกพี่มีอยู่แล้วกุญแจน่ะแม่ให้มาแล้วนิ'
พอบีมกับเวฟได้ข้อความจึงไปหาแม่บีมทันใด
"แม่ให้บีมไปแล้วไม่ใช้หรอ
"
บีมกับเวฟจึงกลับมาที่ห้องและได้พิมคุยต่อ
'เวฟ : ฉันไม่เห็นจะเจอ
นักท่องเวลา : คอยดูที่จีฟล่ะกัน'
จากนั้นจีฟเดินมาหาบีมและเปิดที่หน้าท้องมันเป็นกระเป๋าที่แม่ให้บีมไว้นั้นเอง
"นี้แม่ให้นายมาด้วยหรอ
"
"อืม!
"
นักท่องเวลา วีดิโอคอลมาหาทั้งคู่
"พี่บีมรองเปิดกล้องนั้นดูสิ
"
เป็นเสียงที่แหลมและน่ารักมากแต่เขาปิดบังหน้าด้วยความมืด
พอบีมเปิดกระเป๋าใบนั้นเขาก็เจอ จี้ห่อยนาฬิกาที่เข็มเดินถ่อยหลัง และ เทปเสียง บีมจึงไม่รอช้าเปิดเทปเสียงนั้นทันใด
เป็นเสียงชายแก่แต่เป็นเสียงที่บีมคุ้นเคยมากเขาพูดว่า
"ตอนที่ลูกได้ฟังเทปนี้!ลูกคงอยู่ม.3และเป็นอัจฉริยะแล้ว ถ้าลูกอยากจะรู้ข้อมูลของพ่อจงไปกับน้องสาวและเพื่อนของลูกโดยมีน้องสาวเป็นคนนำทางล่ะกันน่ะพ่อรักลูกน่ะบีมไว้เจอกันหาพ่อให้เจอล่ะใน ห่วงเวลาของพ่อ"
บีมก้มหน้าน้ำตาแทบจะไหลลงมาเพราะได้ยินเสียงพ่อของเขาที่ไม่ได้เจอกันมาเป็นปีแล้วเพราะพ่อเขาเสียไป
บีมจึงแตะที่ตัวเข็มนาฬิกาเบาๆ
"Time set
"
บีมหายไปต่อหน้าเวฟกับนักท่องเวลา(แบม)
"โถ่!พี่บีมควรจะรอกันบ้างพี่เวฟรีบจับเข็มนาฬิกาแล้วพูดว่า Time set เลย
"
นักท่องเวลาหายไปต่อหน้าต่อตาเวฟอีกคนเวฟจึงรีบจับนาฬิกานั้นทันใด
"Time set
"
เวฟไปถึงห่วงแห่งเวลาเขาเห็นร่างของเขา บีม และ แบม พื้นเป็นสีขาว แต่ที่เขายืนอยู่เป็นสีดำเหมือนจักรวาลมีแสงเล็กๆแต่มี ออกซิเจน เท่านั้นเอง
"พี่เวฟรีบมาทางนี้เร็ว
"
เขาเดินไปหาต้นเสียงต้นเสียงมาจากเด็กตัวเล็กๆน่ารักๆคนหนึ่งที่เสียงเหมือนแบบคนเก่าแบมดูเหมือนเด็กอายุประมาณ7-8ขวบ
"ไม่ต้องตกใจหรอกน่ะตัวพี่ก็เหมือนเด็กอายุ 7-8 ขวบเหมือนกันนั้นและ
"
"แล้วนี้บีมหายไปไหนแล้ว
"
"เข้าไปในห้องพ่อแล้วรีบตามไปเหาะ
"
ทั้งสองก็เดินไปที่ห้องๆหนึ่งสีขาวเหมือนที่ประดับร่างของพวกเขาไว้พอเข้าไปตัวเขาก็กลับมาเหมือนเดิม ในห้องนั้นมีรูปบีมและแบมเต็มห้องและข้อมูลเครื่องจักรบนโต๊ะมีข้อมูลของพ่อบีมอยู่แล้วมีจดหมายเขียนไว้ว่า
"ถ้าอยากเจอพ่อมาหาพ่อให้ได้สิในห่วงเวลาแห่งหนึ่ง
"
บีมเงียบไปนานมากเหมือนเป็นชั่วโมงแต่ถ้าดูเวลาในนั้นแค่ 5 นาทีเท่านั้นและ
"พี่จะตามหาพ่อไปด้วยกันไหมแบม
"
"อย่างหนูหรอจะพลาดพี่เวฟล่ะ
"
"ไปสิไม่ไปได้ไงมีเรื่องจะถามตั้งเยาะแยะ
"
ทั้งหมดจึงเดินทางไปหาพ่อในแต่ล่ะวันและมาหาข้อมูลเพื่อหาพ่อมารวมๆกัน
The end
รอดูภาคต่อไปน่ะค่ะ ^ ^