สาปศิลา

ก้อนศิลาจากพิสุทธิ์ดุจเศวต                       ด้วยเป็นเหตุแห่งเคราะห์ร้ายให้โศกศัลย์

จากขาวพรายกลายก้อนนิลบรรลัยกัลป์                      สาปศิลาตราตรึงนั้นให้มืดมน

ใครก็ตามได้ครอบครองต้องประสงค์                         มนตราส่งคงคาถาพาสับสน

กลับอดีตหวนคืนไปในบัดดล                                    สาปศิลาอาถรรพ์กลมนต์อันธการ

หนึ่งความหลังที่มาพร้อม 'สิ่งของ' ที่เพิ่งได้มา ปลุก 'อดีต' ให้ตื่นจาก 'มนตรา' ใครเล่าจะรู้ว่า เรื่องราวที่ผ่านมา ยังตราตรึงในใจของใครบางคน...

‘สร้อยเส้นนั้น ที่เป็นพลอยมุกดา ถือเป็นคำขอโทษจากพี่แล้วกัน หวังว่ารำเพยคงชอบ’  เสียงจากหนึ่งชายที่หมายมั่น มอบสิ่งหนึ่งให้กับหนึ่งหญิง ด้วยความรู้สึกผิด

‘รำเพยไม่ได้ทำ รำเพยไม่เคยคิดโกรธเคืองอันใดกับเจ้ามิ่งเมืองเลย แม้แต่เรื่องสร้อยเศวตมุกดาเส้นนั้น รำเพยไม่เคยติดใจ รำเพยไม่ได้ทำ ได้ยินไหมว่ารำเพยไม่ได้ทำ!’ เสียงจากหนึ่งหญิงที่ได้รับสิ่งของมา แม้จะรู้ว่าผู้มอบให้จะไม่มีใจ แม้ว่าจะมีใครต้องการแย่งไปก็ไม่เคยคิดแค้นแม้แต่นิดเดียว

‘ท่านจะต้องชดใช้ให้ข้า ข้าขอสาป สาปให้สร้อยศิลานี้อันธการ ให้มันอันธการไปพร้อมกับร่างของข้าให้มันมืดมนเหมือนกับกรรมที่จะตามสนองพวกท่าน!’ เสียงจากอีกหนึ่งหญิงที่คุ้นเคยมากกว่าใคร กลับสาปสิ่งของนี้ แปรเปลี่ยนจาก ดี เป็น ร้าย ขาว เป็น ดำ เพียงเพราะถูกปรักปรำ และ หมดความเชื่อใจ

*ชื่อตัวละครบางตัว เอามาจากเรื่องอื่น ชื่อเพราะดี อิอิ

**อันธการ แปลว่า มืด หม่น ดำ

***นิยายเรื่องนี้เป็นออกแนวพีเรียด โบราณ ย้อนยุค ข้ามภพข้ามชาติ ที่สำคัญ น้ำเน่า 555555 จบ 3 ตอนนะคะ สั้นๆพอ  ติชมได้ตามสบายค่ะ ^^"