C
“จะทิ้งผมอีกแล้วใช่ไหม ทั้งที่ผมอุตส่าห์จะลืมเรื่องเก่าและพร้อมจะอภัยให้คุณ แต่ทำไมคุณยังเป็นแบบนี้อีก มีหัวใจรึเปล่า รักคนอื่นเป็นไหม พอใจก็ขึ้นเตียง หมดใจก็เดินหนี ทำเหมือนความรู้สึกคนอื่นไม่มีค่า” ตัดพ้อต่อว่าด้วยความเจ็บช้ำ เธอกำลังเหยียบหัวใจเขาให้จมดินเหมือนที่เคยทำ ใจเธอช่างเรรวนยากจะหยั่งถึง ต้องโทษตัวเองที่ใจไม่แข็งพอ เจ็บแล้วไม่จำ มาหลงมารยาของผู้หญิงเหลาะแหละพรรค์นี้
“ขอบคุณนะที่อุตส่าห์จะอภัยให้ฉัน แต่ไม่ต้องหรอก เพราะฉันไม่ได้ทำผิดอะไรจนต้องขอให้คุณอภัย ฉันก็แค่ไม่มีใจให้คุณแล้วเท่านั้นเอง” ทุกคำพูดที่เปล่งออกมาต้องทำด้วยความกล้ำกลืนฝืนใจ การแกล้งรักใครสักคนมันไม่ยาก แต่การต้องเสแร้งว่าไม่รัก ทั้งที่มีเขาอยู่เต็มหัวใจ มันเป็นอะไรที่ทรมาน
“คุณเคยรักผมไหม” ไร้ความคาดหวังในคำตอบ แต่ไหนๆ เจ็บแล้ว ก็ให้มันเจ็บรวดเดียวไปเลย
“ฉันอาจจะเคยรักคุณนะ แต่มันไม่มากพอที่จะทำทุกอย่างเพื่อคุณได้ ตอนที่ตัดสินใจคบกับคุณ สิ่งที่ฉันอยากได้จากคุณไม่ใช่หัวใจ แต่เป็นเงินต่างหาก ตอนนั้นฉันนึกว่าตัวเองจะได้ตกถังข้าวสาร มีความสุขบนกองสมบัติ แต่แล้วแม่กับพี่สาวคุณก็ดันรู้ทันฉันซะนี่ คิดว่าถ้าคบคุณต่อไปคงเสียเวลาเปล่าแน่ ฉันกำลังจะตีจากคุณ ช่างประจวบเหมาะที่พี่สาวคุณยื่นข้อเสนอมาพอดี ฉันคิดแค่ว่ายังดีกว่าเดินออกมามือเปล่า”
“คุณนี่ช่างใจคอเยือกเย็น โลภมากอย่างเห็นแก่ตัว สารเลวดีจริง!” แค่นคำอย่างเดือดดาล เธอช่างกล้าประจานความเลวของตัวเองออกมา สีหน้าไม่สลดทั้งที่ควรอาย
“ค่ะ ฉันยอมรับว่าเลว ใครมั่งไม่อยากได้เงิน คุณก็ปล่อยๆ บ้างเถอะนะ”
“เกตน์สิรีผู้หญิงหน้าไม่อาย คิดว่าทำแบบนี้จะได้อยู่ดีหรือ สักวันคุณจะต้องมาคุกเข่าขอโทษผม!”
Guest
