ข้าคือดาวมงคลน้อยหลินลู่ฉี [เล่ม3] จบ

ตอนนิยายที่จะปลดล็อกเมื่อซื้อ

ตอนนิยายที่เข้าร่วมโปรโมชัน

• #167 บทที่ 167 : พี่จื่อเหยาไม่ทันไรท่านก็เห็นคนอื่นดีกว่าข้าแล้ว
• #168 บทที่ 168 : อายุยังน้อยกินให้เยอะหน่อยก็ดี
• #169 บทที่ 169 : แม้มีเป้าหมายอันยิ่งใหญ่ สุดท้ายก็ต้องพ่ายแพ้ให้แก่เวลาอยู่ดี
• #170 บทที่ 170 : นี่น้องสาวเจ้าเลิกหาคนช่วยเถอะ โน่นมีคนว่ายไปช่วยพี่สาวเจ้าแล้ว !
• #171 บทที่ 171 : ถ้าไม่คุยกับเขา ก็ไม่ต้องมาคุยกับข้า
• #172 บทที่ 172 : ใช่ข้ามองเจ้า มองปิ่นบนหัวของเจ้าด้วย
• #173 บทที่ 173 : เสียนเอ๋อร์คนบางคนแค่ไม่อยากให้เจ้าได้ดี
• #174 บทที่ 174 : ข้าค่อนข้างขี้เกียจไปดูแล
• #175 บทที่ 175 : จิตวิญญาณเป็นของหลินลู่ฉี แต่ร่างกายนี้เป็นของหยางท่ง
• #176 บทที่ 176 : ฉีฉีข้า...คิดถึงเจ้า
• #177 บทที่ 177 : เจ้ามันสตรีชั่วล่อลวงลูกชายของข้า ทำให้เขาไม่กตัญญู
• #178 บทที่ 178 : น้องสามข้าไม่ได้อยากมารบกวนเจ้าเลย ขอเพียงตั้งหลักได้ก็จะย้ายออกไป
• #179 บทที่ 179 : พี่จื่อถงยังไม่ได้หมั้นหมายเลยนะ
• #180 บทที่ 180 : พี่จื่อถงไม่ใช่ว่าท่านขาดหมออยู่รึ ข้าช่วยท่านได้นะ
• #181 บทที่ 181 : แถวหลังสุดขวามือสุด สาวใช้ที่มีไฝตรงหางคิ้ว
• #182 บทที่ 182 : ถิงถิงคือคนร้าย
• #183 บทที่ 183 : ได้โปรดแยกเรือนให้ข้าเถอะขอรับ
• #184 บทที่ 184 : คนพิการอย่างเขา ไม่คู่ควรกับทรัพย์สินเงินทองเหล่านั้น !
• #185 บทที่ 185 : แล้วเจ้าเป็นผีดีหรือผีร้าย
• #186 บทที่ 186 : ฉีฉีเจ้ากับนายท่านซุนสนิทกันหรือ
• #187 บทที่ 187 : ข้าดูแล้วที่นี่คงมีเหตุฆาตกรรมเกิดขึ้น
• #188 บทที่ 188 : ข้าให้เครื่องเทศห้าอย่างแก่ท่านด้วย
• #189 บทที่ 189 : ข้าก็จะวิจารณ์ตรง ๆ ห้ามโกรธห้ามโมโหเด็ดขาด
• #190 บทที่ 190 : ชางพวกเรากลับไปขอให้ฉีฉีทำให้กินดีกว่า
• #191 บทที่ 191 : ยังไม่ถึงเนื้อหัวใจสามารถดึงออกได้เลย
• #192 บทที่ 192 : นับว่ารุ่ยอ๋องซื้อใจหวงจื่อถงได้แล้ว
• #193 บทที่ 193 : เยว่เยว่เจ้าขโมยอะไรไป
• #194 บทที่ 194 : สูตรดินปืนนี้ขาดอยู่หนึ่งอย่าง นั่นคือดินประสิว
• #195 บทที่ 195 : ใครมันไปทำเรือล่มไว้ตรงนั้นหรือเปล่า
• #196 บทที่ 196 : พวกเราติดหนี้บุญคุณนางอีกแล้ว
• #197 บทที่ 197 : ข้าไม่อยากเรียนหนังสือแล้ว เรียนไปก็เป็นภาระแก่ท่านพ่อท่านแม่
• #198 บทที่ 198 : เย๋เอ๋อร์ของเราโตมาอย่างดีเลย
• #199 บทที่ 199 : เยว่เยว่ข้าคิดว่าชาตินี้จะไม่ได้เจอเจ้าอีกแล้ว
• #200 บทที่ 200 : ได้ ๆ ขอรับ ข้าจะเกาะติดพี่สาวหลินไว้
• #201 บทที่ 201 : เจ้านี่คือวุ้นอ้ายหยู่
• #202 บทที่ 202 : ไม่ได้ ข้าอยากแต่ง !
• #203 บทที่ 203 : จิ่นเอ๋อร์เจ้าอยากตัดขาดจากตระกูลเซี่ยรึ
• #204 บทที่ 204 : แม้แต่คนตายไปแล้วตั้งหลายปี คนอื่นยังเอามาล้อเลียนข้าได้อีก
• #205 บทที่ 205 : หูฮวนตั้งตาข่ายตีลูกขนไก่ !
• #206 บทที่ 206 : พี่อี้หานท่านให้คนตามสืบเรื่องของข้าใช่ไหม
• #207 บทที่ 207 : ไม่เคยรู้ว่าฝีมือเจ้าถึงขั้นนี้แล้ว
• #208 บทที่ 208 : เจียวหย่งเจ้าว่าบุรุษอายุมากกว่าสตรีแปดเก้าปีดูแก่ไปไหม
• #209 บทที่ 209 : นางไม่ได้ขนมาหมดเรือนของนางใช่ไหม
• #210 บทที่ 210 : ระวังพวกท่านจะโดนลูกเขยหลอกเข้าแล้วล่ะ
• #211 บทที่ 211 : สินเดิมนางยาวกว่าลูกสาวขุนนางบางคนเสียอีก
• #212 บทที่ 212 : ว่าอย่างไรนะ นางอยากดูสินเดิม เสียมารยาทจริง ๆ
• #213 บทที่ 213 : นั่นเป็นสินเดิมที่ฉีฉีเติมให้ ไม่มีทางเป็นของปลอมแน่
• #214 บทที่ 214 : นางไม่ชอบกินขึ้นฉ่ายเจ้าไม่รู้หรือ
• #215 บทที่ 215 : ได้ยินว่าเป็นองค์หญิงสิบเอ็ดทะเลาะกับคุณหนูสามจวนอัครเสนาบดี
• #216 บทที่ 216 : คุณหนูหวางข้าไม่ใช่บุรุษ มารยาสตรีของท่านใช้กับข้าไม่ได้ผลหรอก
• #217 บทที่ 217 : ข้าต้องสลบใช่ไหม
• #218 บทที่ 218 : เจ้าไม่มีองครักษ์เงาติดตัวอะไรแบบนี้รึ
• #219 บทที่ 219 : ตั้งแต่นั่งตรงนี้ก็เอาแต่พูดคำว่าอืมอยู่คำเดียว
• #220 บทที่ 220 : ฉีฉีเจ้ายอมให้คนร้ายลักพาตัว เจ้ามีแผนรึ
• #221 บทที่ 221 : พี่อี้หานพวกเราไปจับตัวแม่เล้าหอเยว่ชิงมาถามดีกว่า
• #222 บทที่ 222 : เดิมทีเขาเคยมีคู่หมั้นด้วยนะ
• #223 บทที่ 223 : ต่อไปก็สอดเรื่องคนอื่นให้น้อย ๆ ลงก็แล้วกัน
• #224 บทที่ 224 : เป็นชีพจรมงคล ท่านตั้งครรภ์ได้หนึ่งเดือนแล้ว
• #225 บทที่ 225 : ที่แท้ฉีฉีก็ห่วงข้านี่เอง
• #226 บทที่ 226 : แม่นางฝูคนนี้สติดีอยู่หรือไม่
• #227 บทที่ 227 : แม่นางฝูเจ้าล่วงเกินคนที่ไม่สมควรเข้า
• #228 บทที่ 228 : รู้ไหมเจ้าเป็นสตรีคนแรก ที่หานเอ๋อร์พามาแนะนำให้ข้ารู้จัก
• #229 บทที่ 229 : อยากอุ้มหลานใจจะขาดอยู่แล้ว
• #230 บทที่ 230 : ฉีฉีต่อไปนี้เจ้าเลี่ยงพบเจอรุ่ยอ๋องจะดีกว่า
• #231 บทที่ 231 : เจ้าแค่หมั้นหมายกับใครสักคนก็ได้แล้ว
• #232 บทที่ 232 : ภูเขาทองคำอาจกลายเป็นเพียงก้อนหินธรรมดา เกาะไข่มุกอาจได้เพียงเศษทรายใต้ท้องทะเล
• #233 บทที่ 233 : วันนี้พี่ชายเจ้าให้ข้าหาคู่หมั้นให้เจ้าแล้ว
• #234 บทที่ 234 : นางเป็นเด็กที่ถูกเก็บมาเลี้ยงไม่ใช่หรือ เหตุถึงรู้เรื่องแปดตัวอักษรของนางถึงได้
• #235 บทที่ 235 : ซุนอี้หานคนนี้มองเจ้าราวกับจะกลืนกินลงไปทั้งตัว
• #236 บทที่ 236 : ใช่แล้ว ฝีมือข้าเอง
• #237 บทที่ 237 : เยว่เยว่เจ้าห้ามห่างข้าเด็ดขาดรู้ไหม
• #238 บทที่ 238 : องค์รัชทายาทนำทหารองครักษ์มาล้อมสวนหยางฮัวเอาไว้
• #239 บทที่ 239 : คนก่อกบฏคือองค์รัชทายาท
• #240 บทที่ 240 : เป็นเจ้าต่างหากที่ลงมือก่อกบฏจริง ๆ
• #241 บทที่ 241 : แปลกจริง ๆ พวกเราไม่ลื่นเลย
• #242 บทที่ 242 : พวกเจ้าจะเอากบหรือผีเสื้อล่ะ
• #243 บทที่ 243 : เลิกเถียงกันได้แล้ว ข้าจะขึ้นไปรับพวกนางเอง
• #244 บทที่ 244 : คนพวกนั้นมีบุญแค่ไหนที่ได้ตายด้วยมือของเจ้า
• #245 บทที่ 245 : เป็นเจ้านี่เองที่แอบดูข้าแต่ไม่ช่วยวันนั้น
• #246 บทที่ 246 : ข้าจะนำผ้าคลุมหน้าเจ้าสาวผืนนี้ไปมอบให้นางเองกับมือ
• #247 บทที่ 247 : หวีครั้งแรกขอให้ชีวิตคู่ยืนยาว
• #248 บทที่ 248 : ข้าซุนอี้หานขอสาบานด้วยชีวิต ข้าจะไม่มีวันทำให้นางเสียใจเด็ดขาด
• #249 บทที่ 249 : ใครจะหย่ากับข้า !
• #250 บทที่ 250 : เมื่อกี้ไม่ใช่ว่าทำกันไปแล้วหรือ
• #251 บทที่ 251 : ข้าอายุสิบแปดปีเองนะ จะรีบร้อนมีลูกไปทำไม
• #252 บทที่ 252 : ฮูหยินลูกแย่งที่นอนข้า [จบ]

อัตราส่วนการลดราคา

ส่วนลดพิเศษสำหรับนักอ่าน ที่เคยปลดล็อกตอนนิยายที่มีอยู่แล้วในอีบุ๊กเรื่องนี้ ราคาอีบุ๊ก 279.00 บาท