ข้าคือดาวมงคลน้อยหลินลู่ฉี [เล่ม2]

ตอนนิยายที่จะปลดล็อกเมื่อซื้อ

ตอนนิยายที่เข้าร่วมโปรโมชัน

• #82 บทที่ 82 : นั่นแปลว่าคนจมน้ำก็ต้องเป็นนางงูพิษกันหมดสิ
• #83 บทที่ 83 : สุขสันต์วันเกิดนะเยว่เยว่
• #84 บทที่ 84 : ข้าไม่ช่วยหรอก ข้าว่ายน้ำไม่เป็น
• #85 บทที่ 85 : ฮูหยินท่านเจ้าอาวาสทักมาว่าข้าอาจมีเคราะห์
• #86 บทที่ 86 : ข้าไม่ใช่เด็กตะกละอย่างสองคนนั้น
• #87 บทที่ 87 : คุณชายน้อยหายตัวไปรึ
• #88 บทที่ 88 : เยว่เยว่น้องชายเจ้าอยู่ในบ่อนี้ !
• #89 บทที่ 89 : ฉีฉีเจ้าอย่าได้โทษตัวเอง
• #90 บทที่ 90 : ข้าจะเอาไปขายให้หมดเจ้าค่ะ
• #91 บทที่ 91 : ขอเพียงเชื่อใจข้า เจ้าทำได้หรือไม่
• #92 บทที่ 92 : ว่าอย่างไรนะ ถูกหย่าร้างกลับมา !
• #93 บทที่ 93 : รีบมุดหัวน้อย ๆ ของเจ้าออกมาเดี๋ยวนี้ !
• #94 บทที่ 94 : ฮูหยินนี่คือสหายของฉีฉี ที่เจ้ารังเกียจนักหนา
• #95 บทที่ 95 : เห็นไหมฉีฉีของข้านางดีที่สุด
• #96 บทที่ 96 : ฉีฉีเจ้ายิ้มน่ากลัวพิลึก
• #97 บทที่ 97 : ข้าได้เป็นมารดาซิ่วไฉแล้ว
• #98 บทที่ 98 : เจ้าให้ไม่ได้ เหตุใดเจ้าสามให้ได้เล่า
• #99 บทที่ 99 : ที่แท้ก็แค่อยากอวดว่ารู้จักคนใหญ่คนโต
• #100 บทที่ 100 : ข้าเสียขนาดนี้หากเล่นต่อไปอีก ข้าต้องหมดตัวแน่
• #101 บทที่ 101 : กลัวว่าพี่จื่อถงไปเกาะแกะคุณชายสูงศักดิ์คนนั้นกระมัง
• #102 บทที่ 102 : ไม่คิดว่าญาติของพวกเจ้าจะซอมซ่อเพียงนี้
• #103 บทที่ 103 : ข้าเป็นผู้หญิง
• #104 บทที่ 104 : พวกไม่ได้เรื่อง !
• #105 บทที่ 105 : สิบตำลึงก็หมดเนื้อหมดตัวแล้ว
• #106 บทที่ 106 : ฉีฉีบอกว่านี่เป็นการแต่งกายตบตาโจร
• #107 บทที่ 107 : ได้ข้าชอบคนเรียกว่าคุณหนู
• #108 บทที่ 108 : พี่จงท่านต้องได้ที่หนึ่งอย่างแน่นอน
• #109 บทที่ 109 : ไอหยา ! มีคนสลบถูกหามออกมาหลายคนแล้ว
• #110 บทที่ 110 : ฉีฉีนี่คือเห็ดหลินจือที่อาเจียวเจอรึ
• #111 บทที่ 111 : โรงเตี๊ยมไม่มีรายชื่อพวกเขา
• #112 บทที่ 112 : อี้หานข้าว่าพวกเราไม่ต้องซื้อหรอกกลับกันเถอะ
• #113 บทที่ 113 : เมื่อก่อนข้าก็เหมือนเจ้ากตัญญูจนลูกเมียลำบาก
• #114 บทที่ 114 : เจ้าเด็กแสบนี่เหตุใดเอ่ยปากทีก็ปล้นเงินจากเจ้าไปได้ทุกครั้ง
• #115 บทที่ 115 : ฉีฉีเจ้ามีเงินเก็บไว้เยอะหน่อยก็ดี
• #116 บทที่ 116 : อาอี้พวกเราได้เป็นพ่อแม่ของจวี่เหรินแล้ว
• #117 บทที่ 117 : ข้าขอสารภาพว่าข้าอยากไปเมืองหลวง
• #118 บทที่ 118 : ถงเอ๋อร์สอบจวี่เหรินได้ !
• #119 บทที่ 119 : ข้าตัดสินใจซื้อเรือนที่เมืองหลวงแล้ว
• #120 บทที่ 120 : นี่เป็นลายเส้นของอาจารย์ปู่จริง ๆ
• #121 บทที่ 121 : วันนี้พวกเราอาจต้องค้างคืนในป่า
• #122 บทที่ 122 : บังอาจมาย่างปลาหน้าบ้านข้า
• #123 บทที่ 123 : เจ้าอยู่บนนี้ได้กี่วัน หวงจื่อถงก็เป็นลูกศิษย์ของข้านานเท่านั้น
• #124 บทที่ 124 : นี่บ้านของพวกเจ้ารึ
• #125 บทที่ 125 : เจ้าคือลูกศิษย์คนที่สิบห้าของข้า
• #126 บทที่ 126 : ไม่มีอะไรหรอกเซี่ยหมัวมัว ข้ามองคนผิดไปเท่านั้น
• #127 บทที่ 127 : นี่คือพี่ชายของหยางท่งอย่างนั้นรึ
• #128 บทที่ 128 : หากข้ามีลูกสาวก็คงไม่อยากให้แต่งกับลูกชายของคนบ้า
• #129 บทที่ 129 : แต่น่าเสียดายคุณชายเซี่ยของพวกเขาโง่ไปหน่อย
• #130 บทที่ 130 : เขาถูกท่านพ่อข้าไล่ออกจากจวนไปแล้ว
• #131 บทที่ 131 : พี่อี้หานคราวหน้าอย่าเข้าห้องข้าแบบนี้นะ
• #132 บทที่ 132 : ไม่มีใครไม่ชอบหม้อไฟหรอก
• #133 บทที่ 133 : เถ้าแก่เหอข้าเลือกทำสัญญาสิบปี
• #134 บทที่ 134 : ว้าว นี่ข้ากำลังจะรวยแล้วใช่ไหม
• #135 บทที่ 135 : หากนางโตขึ้นมาคงอายุเท่า ๆ กับเจ้านี่แหละ
• #136 บทที่ 136 : คุณหนูใหญ่ตอบรับการสู่ขอแล้วเจ้าค่ะ
• #137 บทที่ 137 : สตรีปากแดงอย่างเจ้ามีสิทธิ์อะไรมาไล่ข้าออกจากสำนักศึกษา
• #138 บทที่ 138 : หากข้าทำอีกขอให้ฟ้าผ่าข้าตาย !
• #139 บทที่ 139 : เรื่องของท่าน ยิ่งข้ารู้น้อยยิ่งดีต่อตัวข้า
• #140 บทที่ 140 : เจ้าจะตั้งทะเบียนครัวเรือนของตัวเองรึ
• #141 บทที่ 141 : โอ้ การเผือกเรื่องชาวบ้านคือความก้าวหน้าสินะ
• #142 บทที่ 142 : คนร้ายบ้ากามอยู่ตรงนี้ !
• #143 บทที่ 143 : ต้องได้แน่นอน ขอเพียงเจ้าไม่ขี้เกียจก็พอ
• #144 บทที่ 144 : อาจารย์ปู่เขาขู่ข้า
• #145 บทที่ 145 : หาว่าเขาขายลูกสาวเพื่อความก้าวหน้า
• #146 บทที่ 146 : ข้าอยากซื้อร้านค้าในตรอกอิงฮวาทั้งหมด
• #147 บทที่ 147 : นังหนูเจ้ามันเศรษฐีตัวน้อยจริง ๆ รึ
• #148 บทที่ 148 : นี่มันยักยอกทรัพย์สินผู้อื่นชัด ๆ
• #149 บทที่ 149 : การรักษาบาดแผลของท่านดูล้าหลังไปหน่อย
• #150 บทที่ 150 : ข้าว่าสติปัญญาเจ้ามีปัญหาแล้ว
• #151 บทที่ 151 : เดี๋ยวก่อนข้าได้ยินเสียงสวดมนต์
• #152 บทที่ 152 : อาจารย์ปู่ฮูหยินท่านนี้เหมือนถูกพิษ
• #153 บทที่ 153 : เซี่ยหมัวมัวเจ้าแน่ใจนะว่าเด็กนั่นตายแล้วจริง ๆ
• #154 บทที่ 154 : พี่จื่อเหยาทำร้านค้าได้ พี่จื่อถงเองก็ซื้อที่นาปล่อยเช่าได้เหมือนกัน
• #155 บทที่ 155 : องค์รัชทายาทถูกลอบทำร้าย !
• #156 บทที่ 156 : ข้าเลยฟันคอสาวใช้คนนั้นต่อหน้าต่อตาพวกเขา
• #157 บทที่ 157 : ไม่เคยรู้ว่าเจ้าโหดเหี้ยมถึงเพียงนี้ นั่นไม่ใช่น้องสาวของเจ้าหรอกรึ
• #158 บทที่ 158 : ฉีฉีวรยุทธ์แมวสามขาของเจ้า หากข้าไม่อยู่ด้วยใครจะดูแลเจ้ากัน
• #159 บทที่ 159 : สายตาเจ้าดีกว่าข้า บางทีข้าอาจมองผิดไปก็ได้
• #160 บทที่ 160 : อาจารย์ปู่ชอบรุ่ยอ๋องกว่าองค์รัชทายาท
• #161 บทที่ 161 : ฉีซื่อข้าไม่เคยทำร้ายเจ้า ทำไมเจ้าต้องทำร้ายข้ากับลูกชายข้าด้วย
• #162 บทที่ 162 : ลูกเขยข้าเป็นถึงองค์รัชทายาทนะ !
• #163 บทที่ 163 : ถอดแค่เสื้อต้องฝังเข็มช่วงหน้าอกลงมาถึงหน้าท้อง กางเกงไม่ต้อง !
• #164 บทที่ 164 : คนผู้นั้นคุณธรรมไม่สูงส่งพอ
• #165 บทที่ 165 : ฉีหนิงเจี้ยนเจ้ารู้ความผิดแล้วหรือไม่ !
• #166 บทที่ 166 : หากบุรุษไม่ร้ายสตรีก็ไม่เลวพวกท่านเคยได้ยินไหม

อัตราส่วนการลดราคา

ส่วนลดพิเศษสำหรับนักอ่าน ที่เคยปลดล็อกตอนนิยายที่มีอยู่แล้วในอีบุ๊กเรื่องนี้ ราคาอีบุ๊ก 279.00 บาท