ณ ที่จัดนิทรรศการ

แปะ! แปะ! แปะ!

เสียงปรบมือสนันหวั่นไหวทั่วทุกทิศทาง ทำเอาคนยืนดูรูปนั้น หันไปสนใจร่างสูงที่เดินขึ้นเวทีอย่างเฉิดฉาย มิน่าล่ะ ตอนเช้าแต่งตัวซ่ะหล่อเชียว อย่างนี้นี่เอง

ร่างสูงที่ยืนบนเวทีสูงเหลือบไปเห็นร่างบางที่คุ้นตากำลังปรบมือ และชูนิ้วโป้งให้เขาเป็นชื่นชม บอกไม่ฟัง ดื้อจริงๆ!

หลังจากได้รับรางวัลเสร็จ คอปเปอร์ต้องอธิบายแรงบันดาลใจให้แก่คนในที่นี้ฟัง ทำไมถึงวาดภาพนี้ออกมาได้ มีแรงจูงใจอย่างไร

โดยการตอบคำถาม คอปเปอร์ต้องไปยืนใกล้ภาพวาดของตัวเองที่แขวนโชว์ พร้อมยืนต่อหน้ากล้องและผู้ใหญ่มากมายหลายคน ทำให้เขารู้สึกประม่าเล็กน้อย แต่พอหันไปมองร่างเล็กที่พยายามเขย่งตัวเพื่อให้พ้นไหล่ของตากล้อง สายตาเป็นกำลังใจและยิ้มให้ เขาก็มีกำลังใจขึ้นมาทันที

งานวันนี้ผ่านไปได้ด้วยดี คอเปอร์ถือว่าตอบคำถามได้ดี สร้างความพึงพอใจให้กับคนที่เข้ามาเยี่ยมชมเป็นอย่างดี แถมได้คำชื่นชมจากผู้ใหญ่หลายท่าน บ้างก็จ้างให้วาดภาพให้ หรือขอติดต่อซื้อภาพวาดที่ประกวดนี้ แต่ถึงจะตื้ออย่างไรร่างสูงก็ไม่มีท่าทีใจอ่อนขายเป็นอันขาด นอกจากจะจ้างเขาวาดให้

แต่จ้างให้วาดเหมือนเท่าไหร่ ความรู้สึกที่มีต่อการทำครั้งแรกก็ไม่เหมือนเดิม เพราะรักครั้งแรกย่อมสวยงามเสมอ และคอปเปอร์ก็จะไม่มีทางวาดวาดนี้ซ้ำเป็นครั้งที่สอง

ร่างสูงถูกดึงตัวไปถ่ายภาพบ้าง ไปเจรจาต่อรองการจ้างวาดภาพบ้าง ทำให้อากัสเห็นคอปเปอร์ตอนขึ้นเวทีและลงมาพูดอธิบายภาพวาดเท่านั้น แต่ก็ไม่ย่อท้อต่อการหา

มวลประชากรเริ่มแออัด ทำให้อากัสที่ตัวเล็กอยู่แล้ว โดนคนอื่นชนจากด้านหลังโดยไม่ทันตั้งตัว ก่อนจะเซไปชนกับแผ่นหลังของคนที่อยู่ด้านหน้าเข้าอย่างจัง

เอดินเห็นท่าทีของเด็กตรงหน้าไม่ปกติเขาก็นึกสงสัย จึงคว้าเเขนบางเอาไว้เพื่อยื้อไม่ให้คนตรงหน้าเดินหนีไป

ร่างบางลืมไปเสียสนิทว่าตัวเองมีบัตรห้อยคอที่เขียนชื่อไว้อยู่ มือน้อยๆ รับพลิกบัตรหันสลับด้านกันทันที ถึงจะไม่ทันแล้วก็เถอะ

เอดินนึกขำกับท่าทีของคนตรงหน้าไม่น้อย นี่หรอทายาทกษัตริย์ของเมืองคิวปิด ไม่รอบคอบสิ้นดี การกระทำอันเล็กๆน้อยๆ ทำให้คนอื่นเขาจับได้ง่ายเสียอย่างนั้น

ไม่ทันได้ตั้งตัว ร่างโปร่งตรงหน้าก็ยัดนามบัตรใส่มืออากัสเรียบร้อยแล้ว

เมื่อเห็นโอกาสทางหนีได้ อากัสจึงรีบชิ่งตัวออกมา เพราะมาอยากปะทะคารมณ์กับคนที่พึ่งรู้จัก แต่เท้าก็หยุดชะงักเมื่อเอดินพูดประโยคหนึ่งออกมา

เมื่อรับฟังคำบอกเล่าจากปากของเอดินเสร็จ อากัสก็เดินหนีหายไปกับมวลชนที่หนาแน่นไปเสียแล้ว

ฝันไปเถอะว่าจะบอกให้!

อากัสยืนรอคอปเปอร์อยู่ที่หน้าเวที เพราะร่างสูงโทรมาบอกว่าให้รออยู่ตรงนี้ เดี๋ยวจะมาหา แต่ผ่านไปหลายนาที ยังไม่เห็นหน้าสักที

ร่างบางรับรู้ได้ถึงสายตาที่จ้องมองเขาอยู่ตลอด ไม่ใช่ใครที่ไหนหรอก ก็ไอ้คนที่พึ่งเกินชนเขาไปนั่นแหละ มันยิ่งทำให้ฉันกลัว ตอนนี้ก็อยู่คนเดียวด้วย อยากจะเดินออกไปจากงานเสียเดี๋ยวนี้ ถ้าไม่ติดว่ามีคอปเปอร์อยู่ เขาไม่อยู่ตรงนี้ให้ศัตรูมองได้หรอก

เวลาผ่านไปไม่นาน พิธีกรก็เริ่มกำเนินกิจกรรมสุดท้ายของวัน โดยการให้เจ้าของภาพที่ชนะเลิศจับฉลากตามดำลับที่เข้ามาในงานนี้

ทุกสายตาจับจ้องไปที่ใบหน้าหล่อของคอปเปอร์ รอลุ้นว่าตัวเองจะได้ของขวัญจากหนุ่มในดวงใจหรือเปล่า

กรี๊ดดดดดดด!

เกิดเสียงฮือฮาเกิดขึ้น หญิงสาวที่ได้ของขวัญก็กรี๊ดลั่นด้วยความดีใจ จนอากัสและแพมอัดหูแทบไม่ทัน

แพมสบถคำออกมาเบาๆ แต่ก็ทำให้อากัสได้ยินชัดเจน

คนแล้วคนเล่าที่เป็นผู้โชคดี แพมและอากัสก็ยืนอยู่ที่เดิมเป็นเวลาเกือบชั่วโมง อากัสตอนนี้ตัวเริ่มร้อนขึ้นมาอีกครั้ง เพราะไม่ได้ทานยาและทานข้าวให้ตรงเวลา

อากัสก้มลงไปมองหมายเลขบัตรที่ตัวเองได้ ปรากฏว่ามันเหมือนกับที่แพมบอกจริงๆ

ร่างเล็กเดินขึ้นไปบนเวทีท่ามกลางสายตาที่ทุกคนอิจฉา

เสียงสาวๆ กรี้ดอิจฉาคนตัวเล็กที่ยืนงงเป็นไก่ตาแตกอยู่บนเวที ร่างบางไม่มีความตื่นเต้นใดๆเลย เพราะอะไรนั้นหรอ เพราะปกติเขาก็เจอหน้าร่างสูงทุกวันแล้ว อยู่ด้วยกันก็เกือบทั้งวัน เว้นแต่คอปเปอร์ไม่เคยวาดภาพให้เขาเลย

เลิกงาน

หลังจากประกาศว่างานขอวันนี้ได้เสร็จสมบูรณ์ คอปเปอร์จึงลากอากัสลงจากเวลาที ไอ่คนที่ไม่รู้เรื่องก็เดินตามเขาไปต้อยๆ ได้แต่มองตามแผ่นหลังของร่างสูงที่เดินนำหน้าเขาไปยังหลังเวที

แพมว่าเสร็จ ก็จับมือน้องชายสุดที่รักแล้วเดินออกไปหาของกินข้างนอกงาน แต่ไม่ทันได้ก้าวหาไปไหน อากัสก็โดนแขนหนาเกี่ยวคอแล้วดึงไปชิดร่างสูง จนใบหน้าเหเกเพราะความเจ็บและตกใจ

คอปเปอร์พูดเสียงอ่อนเพื่อปลอบใจคนตัวเล็ก และพยายามให้ร่างบางเงยหน้าขึ้น เพื่อจะดูรอยที่ใต้คาง ที่ร่างบางบอกว่าเจ็บหนักหนา

อากัสถูกใจยกใหญ่เมื่อเห็นแพมตีร่างสูงรัวๆ จนลืมความเจ็บไปชั่วครู่ คนที่โดนตีก็ได้แต่ส่ายหัวให้กับความมึนของเพื่อนและไอ้เด็กนี่

เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเชียว

โปรดติดตามตอนต่อไป รักรีททุกคนนะคะ❤️❤️❤️ Twitter: @ij_ij_ tiktok: @_ij_ij_ij