[SS2] ภาพติดตา 🙈
-
ลูคัส
(อยู่ไหน!!)
-
ปลายสายพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด
-
ลลิน
วันนี้พี่คงไม่เข้าบริษัทแล้วล่ะ นายกลับบ้านได้เลยนะ 📱
-
ลูคัส
(แล้วตอนนี้พี่อยู่ไหน)
-
ลลิน
อยู่ข้างนอก ทำธุระอยู่ 📱
-
ลูคัส
(อยู่กับใคร!!)
-
ลูคัสเริ่มพูดไม่มีห่างเสียง
-
ลลิน
หงุดหงิดอะไรของนายเนี่ย 📱
-
ลูคัส
(ผมเปล่า)
-
ลลิน
ก็เห็นอยู่ว่ากำลังหงุดหงิด 📱
-
ลูคัส
(พี่อยู่กับท่านประธานใช่ไหม!!)
-
ลลิน
ฉันเลิกงานแล้วนะลูคัส นี่คือเวลาส่วนตัว 📱
-
ลูคัส
(พี่ลลิน!!)
-
ลลิน
ถ้าไม่มีอะไร ก็แค่นี้นะ 📱
-
ธาม
ลิน!! คุยกับใคร
-
ในขณะที่ฉันกำลังจะกดวางพี่ธามก็เดินออกมาตามหาฉันทันที
-
ลูคัส
(เสียงท่านประธานนี่)
-
ลลิน
ใช่ แค่นี้นะ 📱
-
ลูคัส
(เดี๋ยว!!!)
-
ฉันกดวางสายลูคัสทันที อะไรของเค้าทำตัวแปลกขึ้นทุกวัน ฉันรู้ว่าลูคัสคิดยังไงกับฉันแต่ฉันอยากรักษาความสัมพันธ์แบบพี่น้องมากกว่าคนรัก
-
ธาม
ใคร!!
-
ลลิน
ลูคัสค่ะ
-
ธาม
มันโทรมาทำไม!!!
-
ลลิน
เลิกตะคอกใส่ลินสักทีได้ไหม
-
ฉันเริ่มโมโหเพราะวันนี้มีแต่คนตะคอกใส่แต่ฉันทั้งวัน ฉันเบื่อ
-
ธาม
พี่ถามว่ามันโทรมาทำไม
-
ลลิน
ลินไม่จำเป็นต้องบอกพี่!!
-
ธาม
อย่าเดินหนีพี่แบบนี่นะลิน
-
ลลิน
โอ๊ยยย
-
ฉันเดินหนีคนอารมณ์ร้อนทันที เพราะฉันไม่อยากปะทะคารมกับเค้าอีก แต่มือหนาก็ตามมาดึงแขนฉันเอาไว้
-
ธาม
มันโทรหาลินทำไม
-
ลลิน
นี่มันเรื่องส่วนตัวของลินนะคะ
-
ธาม
ลิน!!
-
ลลิน
ที่ผ่านมาลินคงปล่อยให้พี่ทำตามใจมามากเกินพอแล้ว จนพี่ลืมว่าเราไม่ได้เป็นอะไรกัน!!
-
ธาม
ที่ผ่านมาพี่ก็คงปล่อยให้ลินห่างจากพี่มาเกินพอแล้ว จนลินลืมว่าลินเป็นเมียพี่!!
-
ลลิน
ปล่อย!!!
-
ธาม
ไม่!!!
-
พี่ธามไม่ยอมแล่อยแขนของฉันก่อนจะดันหลังฉันติดกับฝาผนังอย่างแรง
-
ลลิน
เลิกทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของลินสักที
-
ธาม
ก็ลินเป็นของพี่!!!
-
ลลิน
เคยเป็นค่ะ!!! แค่เคยและมันก็เป็นแค่อดีตไปแล้ว
-
ธาม
งั้นก็ทำให้มันเป็นปัจจุบันตอนนี้เลย!!!
-
ลลิน
ไม่!!
-
คนตัวสูงก้มลงมาคลอเคลียต้นคอของฉันอย่างป่าเถื่อน ริมฝีปากหนาขบเม้มจนเกิดรอยแดง ฉันดิ้นรนสุดแรงเพื่อหวังว่าจะหลุดพ้นจากความป่าเถื่อนที่คนตัวสูงมอบให้
-
เพี๊ยะ~
-
ธาม
!!!!!
-
ลลิน
เลว
-
ทันทีที่ฉันผลักร่างสูงออกห่างจากตัวได้ ฝ่ามือร้อนของฉันฟาดลงบนใบหน้าอันหล่อเหล่าของคนตรงหน้าอย่างแรง
-
ธาม
......
-
ลลิน
ว้ายยยย
-
มือหนาดึงฉันใกล้ก่อนจะอุ้มฉันขึ้นแล้วเดินเข้าไปในห้องทามกลางความตกใจของพี่โซลกับอันญา
-
คนป่าเถื่อนโยนฉันลงบนเตียงอย่างแรง ก่อนจะตามเข้ามาคร่อมร่างของฉันก่อนจะรวบมือของฉันขึ้นไปไว้เหนือศีรษะเพียงใช่มือเพียงข้างเดียว มืออีกข้างก็ปลดกระดุมของฉันออกช้าๆ
-
ลลิน
หยุดนะ!!!
-
ธาม
ไม่หยุด!!
-
ลลิน
พี่ไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้กับลินนะ!!
-
ธาม
ก็จะทำให้พี่มีสิทธิ์ในตัวลินตอนนี้ไงละ
-
ลลิน
ไม่!!!
-
ธาม
.....
-
คนตัวสูงเหวี่ยงเสื้อของฉันลงไปกับพื้น ก่อนจะถอดเสื้อของตัวเองออก
-
ลลิน
พี่ธาม หยุดนะ!!
-
ธาม
.....
-
คำพูดของฉันไม่ส่งปลให้คนตัวสูงหยุดการกระทำอันป่าเถื่อนได้เลย ริมฝีปากหนาก้มลงมาคลอเคลียฉันไม่หยุด
-
ในตอนนี้ฉันไม่มีแรงพอที่จะขัดขืนความป่าเถื่อนของคนตัวสูงอีกแล้ว ร่างกายบอบบางของฉันเต็มไปด้วยรอยแดงจากคนตัวสูงที่ทำไว้ ฉันหยุดดิ้นรนเพราะความเหนื่อยล้า
-
ลลิน
.....
-
ธาม
.....
-
นัยตาสีนิลเลื่อนมาสบประสานกับสายตาสีน้ำตาลอ่อนของฉันอย่างมีคำถาม ฉันส่งสายตาอ้อนวอนให้คนตัวสูงหยุดการกระทำในครั้งนี้ ความปวดร้าวจากภาพในอดีตยังคงตามเล่นงานฉันอยู่ไม่เคยจางหายไปไหน
-
ลลิน
หยุดเถอะค่ะ แค่นี้ลินยังเจ็บไม่พอใช่ไหม
-
ธาม
ลินก็รู้ว่าพี่รู้สึกยังไง พี่ไม่เคยเลิกรักลินได้
-
ลลิน
แต่ลินเจ็บ...สิ่งที่พี่ทำกับลิน ลินไม่เคยลืม
-
ธาม
ทำไม!! พี่ขอแก้ตัวไม่ได้เหรอ
-
ลลิน
ลินขอเวลานะคะ
-
ธาม
สี่ปีที่ผ่านมามันยังนานไม่พอใช่ไหม!!
-
ลลิน
มันยังน้อยไปด้วยซ้ำกับความรู้สึกที่ลินได้รับ
-
ธาม
พี่ขอโทษ จะให้พี่ทำยังไงลินถึงจะให้โอกาสพี่อีกครั้ง
-
ลลิน
ลินไม่รู้ !! อาจจะไม่มีวันนั้นก็ได้
-
ธาม
!!!!!
-
ลลิน
ปล่อยค่ะ
-
คนตัวสูงอึ้งในคำพูดของฉันก่อนจะผละออกจากตัวฉันแล้วนั่งลงข้างๆ ฉันหยิบเสื้อมาใส่ก่อนจะเดินออกจากห้อง
-
ธาม
ลิน
-
คนตัวสูงเรียกฉันอย่างแผ่วเบา น้ำเสียงเจ็บปวดของพี่ธามทำให้เท้าของฉันหยุดเดินทันที
-
ลลิน
.....
-
ธาม
พี่ขอโทษ กลับมาหาพี่ได้ไหม
-
แขนแข็งแกร่งโอบกอดฉันเอาไว้จากด้านหลัง อ้อมกอดกระชับให้แน่นเมื่อฉันพยายามจะเดินหนี
-
ลลิน
ลินยังไม่พร้อมที่จะมีความรักค่ะ ลินยังไม่เคยลืมความเจ็บปวดในครั้งนั้น
-
ธาม
.......
-
ลลิน
ปล่อยลินนะคะ แล้วอย่าทำแบบนี้อีก
-
ธาม
ลินต้องการให้เราเป็นแบบนี้จริงๆเหรอ
-
ลลิน
ค่ะ
-
ธาม
ลินไม่ต้องการพี่แล้วจริงๆใช่ไหม!!!!
-
ลลิน
.......
-
ธาม
แล้วลินจะเสียใจ!! ลิน!!
-
ฉันแกะมือของคนตัวสูงออกก่อนจะเดินออกไปจากห้อง
-
ฉันออกมาจากคอนโดกลุ่มแล้วมุ่งหน้าไปบริษัทเพื่อจะเอางานกลับไปทำต่อที่บ้าน
-
ลูคัส
พี่ลลิน!!
-
ลลิน
ลูคัส!! ทำไมยังไม่กลับอีก
-
ลูคัส
ผมรอพี่อยู่
-
ลลิน
รอทำไม บอกแล้วไงให้กลับไปก่อน
-
ลูคัส
......
-
ลลิน
พี่แวะมาชุดไปทำต่อที่บ้าน นายกลับไปเลยก็ได้นะ
-
ลูคัส
ผมกลับด้วยนะ
-
ลลิน
โอเค
-
ในรถ บรรยากาศแปลกชอบกล ลูคัสเอาแต่นั่งกอดอกเงียบๆไม่ร่าเริงเหมือนทุกครั้ง
-
ลูคัส
ผมผิดมากไหมที่รู้สึกโกรธพี่
-
ลลิน
โกรธเรื่องอะไร
-
ลูคัส
ก็ที่พี่ไปกับท่านประธาน
-
ลลิน
โกรธทำไม?
-
ลูคัส
......
-
ลูคัสนั่งเงียบไม่ตอบคำถามของฉัน จนรถมาจอดที่หน้าหอพักชาย
-
ลลิน
ถึงแล้ว
-
ลูคัส
ผมจริงจังนะครับ
-
ลลิน
......
-
ลูคัส
ผมชอบพี่...
-
ลลิน
พี่รู้...แต่พี่ไม่ได้ชอบลูคัสแบบนั้น
-
ลูคัส
.....
-
คำพูดของฉันทำให้ลูคัสเงียบ ฉันรู้ว่าทำแบบนี้มันทำร้ายจิตใจของเค้าแต่ฉันไม่พร้อมที่จะเปิดใจรับใครอีกแล้ว ตลอดเวลาที่ผ่านมาฉันไม่เคยลืม ฉันรักพี่ธาม แต่จะให้กลับไปคบกันฉันก็ยังไม่แน่ใจ ฉันกลัว...
-
ลลิน
พี่ขอโทษนะ แต่พี่ยังไม่พร้อมที่จะมีความรักตอนนี้
-
ลูคัส
พี่ยังไม่ลืมท่านประธานใช่ไหม?
-
ลลิน
.....
-
ลูคัส
ใช่จริงๆด้วย
-
ลลิน
ขอโทษนะ
-
ลูคัส
ไม่เป็นไรครับ ผมจะทำทุกวิถีทางที่จะทำให้พี่หันมามองผมให้ได้🙂
-
ลลิน
นี่!!
-
ลูคัสขยับมาหอมแก้มฉันก่อนจะรีบเปิดประตูลงไปจากรถ
-
ลูคัส
บายครับ 😁
-
ลลิน
ไอ้เด็กบ้า!!! 😫
-
ลูคัสหัวเราะก่อนจะรีบวิ่งเข้าไปในหอพักอย่างร่าเริง
-
เวลา 08:00 น.
-
ลูคัส
อรุณสวัสดิ์ครับ 😁
-
ลลิน
จ๊ะ 🙂
-
ลูคัส
เมื่อกี้มีฝ่ายบุคคลมาบอกว่าจะวันนี้จะนัดวัดตัวนางแบบวันนี้ครับ
-
ลลิน
โอเค แต่มาทั้ง12คนเลยเหรอ
-
ลูคัส
แค่นางแบบฟินนาเร่คนเดียวครับ
-
ลลิน
โอเค เตรียมตัวเลยนะ
-
ก๊อกๆ
-
เสียงเคาะประตูดังขึ้นพร้อมกับร่างสูงก้าวเข้ามาในห้อง
-
ธาม
อรุณสวัสดิ์ครับคุณลลิน
-
ลลิน
????
-
คุณลลิน? อย่าบอกนะว่ายังโกรธเรื่องเมื่อวานอยู่ เฮ้อออ พอเถอะอยากทำเหมือนเราไม่รู้จักกันก็ตามใจ
-
ลลิน
สวัสดีค่ะท่านประธาน
-
ธาม
คริส!!
-
คริส
ครับบอส
-
ธาม
ย้ายโต๊ะทำงานของฉันกลับไป
-
ลลิน
!!!!
-
ลูคัส
????
-
คนตัวสูงหันไปสั่งคุณคริส ก่อนจะมองฉันด้วยสายตาเย็นชา
-
ก๊อกๆ
-
ยูรา
น้อลิน 🙂
-
พี่ยูราก้าวเข้ามาในห้องด้วยรอยยิ้มที่สดใส
-
ลลิน
สวัสดีค่ะพี่ยูรา
-
ยูรา
นางแบบมาถึงแล้วนะคะ วัดตัวเลยไหม
-
ลลิน
ได้ค่ะ 🙂
-
ฉันตอบรับก่อนที่พี่ยูราจะออกไปเรียกนางแบบที่ยืนรออยู่ข้างนอก
-
ลิเคียว
สวัสดีค่ะ 🙂
-
ลลิน
!!!!!
-
ธาม
!!!!!
-
ลูคัส
.......
-
ยูรา
ทุกคนคะ นี่น้องลิเคียวค่ะ นางแบบฟีนาเร่ของเรา 🙂
-
ลิเคียว
พวกเรารู้จักกันดีค่ะ จริงไหมคะพี่ธาม
-
ยูรา
!!!!!! จริงเหรอคะ
-
ลลิน
......
-
ลิเคียว
จริงสิคะ ลลินก็เพื่อนสมัยเรียนมหาวิทยาลัยค่ะ ส่วนพี่ธาม...จะเรียกว่าคนรู้ใจก็ว่าได้ค่ะ 😏
-
ธาม
ก็จริงนะครับ🙂
-
ลลิน
!!!!!!
-
พี่ธามหันไปยิ้มให้ลิเคียวก่อนจะเดินเข้าไปใกล้ลิเคียวอย่างสนิทสนม
-
ลิเคียว
สบายดีไหมคะพี่ธาม
-
ธาม
สบายดีครับ🙂
-
ลูคัส
เราเริ่มวัดตัวกันเลยดีไหมครับ
-
ลิเคียว
ได้สิน้องชาย 🙂
-
ลลิน
!!!!!!!
-
ธาม
น้องชาย?
-
ลลิน
หมายความว่ายังไง?
-
ลิเคียว
อ้าวนี่นายไม่ได้บอกเหรอว่าเป็นน้องชายแท้ๆของฉัน
-
ลลิน
!!!!!!!
-
ธาม
!!!!!!
-
ลลิน
น้องชายแท้ๆ!!
-
ลิเคียว
ใช่ น้องชาย 😏
-
ทุกคนอึ้งในคำแนะนำของลิเคียว น้องชายแท้ๆ!!! ลูคัสกับลิเคียวเป็นพี่น้องกันอย่านั้นเหรอ
-
ลลิน
นายไม่เห็นบอกฉันเลย
-
ลูคัส
ก็ไม่สำคัญอะไรนี่ครับ
-
ลิเคียว
โอ๋น้องรักต้องสำคัญสิ ลินเค้าจะได้เอ็นดูเรามากขึ้นนะถ้ารู้ว่านายเป็นน้องพี่
-
ลลิน
......
-
ธาม
ลิเคียวครับ
-
ลิเคียว
ว่าไงคะ
-
ธาม
เสร็จงานแล้วเราไปหาอะไรทานกันไหม
-
ลลิน
......
-
ลิเคียว
สำหรับพี่ธามลิเคียวว่างเสมอค่ะ
-
คนตัวสูงยิ้มให้ร่างบางอย่างอ่อนโยน ทำไมฉันต้องมารู้สึกแย่กับอะไรแบบนี้ด้วย พี่ธามจะทำอะไรกับใครแล้วมันมาเกี่ยวอะไรกับฉันละ
-
ลลิน
วัดตัวเลยดีไหม
-
ธาม
.....
-
ลิเคียว
ดีเลย 🙂
-
จากนั้นฉันก็เริ่มวัดตัวลิเคียวโดยที่พี่ธามมองดูอยู่ไม่ละสายตา แถมยังคอยจับแขนจับผมให้ลิเคียวอีกต่างหาก
-
ลลิน
เรียบร้อยแล้วค่ะ
-
ลิเคียว
ฉันละอยากจะใส่ชุดที่ลินตัดจะแย่อยู่แล้ว🙂
-
ธาม
เราไปกันเลยไหม🙂
-
ลิเคียว
ดีค่ะ แต่ลิเคียวอยากไปทานกับลินด้วยอ่ะค่ะ
-
ลลิน
....
-
ลิเคียว
นะคะ เราไปกันหมดนี่เลยไหม!!
-
ยูรา
ดิฉันต้องขอตัวนะคะ เพราะมีงานต่อ
-
ลิเคียว
ไม่เป็นไรค่ะ แต่ลินเราไปทานด้วยกันนะ🙂
-
ลลิน
ฉัน....
-
ลิเคียว
หรือว่าลินไม่กล้า 🙂
-
ลิเคียวยิ้มหวานมาให้ฉัน
-
ลลิน
ลูคัสไปด้วยกันนะ🙂
-
ลูคัส
ครับ🙂
-
ลิเคียว
ไปร้านที่เราเจอกันตอนนั้นไหม 🙂
-
ธาม
ก็ดีนะครับ 😏
-
ลลิน
!!!!!
-
ร้านอาหารญี่ปุ่น H
-
ลลิน
-
ธาม
ลิเคียวอยากทานอะไรเป็นพิเศษไหมครับ
-
ลิเคียว
ขอเซ็ตปลาดิบค่ะ🙂
-
ธาม
ได้ครับ
-
ภาพตรงหน้าที่ทั้งสองคนยิ้มหยอกล้อกันอย่างมีความสุขกลับทำให้ฉันนึกถึงแต่เรื่องราวในอดีต ความเจ็บปวดที่ทั้งสองคนเคยมอบให้กับฉัน บ้าจริง!! พยายามคิดเรื่องอื่นสิลลิน อย่ามองภาพตรงหน้าสิ!!
-
ลลิน
ขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ🙂
-
ลูคัส
ผมไปส่งนะ
-
ลลิน
ไม่เป็นไร🙂
-
ฉันพูดก่อนจะเดินออกมาจากห้องอาหารส่วนตัว แล้วตรงเข้าไปในห้องน้ำอย่างรวดเร็ว ทันทีที่ปิดประตูฉันรู้สึกเหมือนขาทั้งสองข้างของฉันเริ่มจะหมดแรง สายตาพร้ามัวเมื่อมีม่านน้ำตามาคอยบดบังเอาไว้
-
ภาพชายหญิงที่กอดรัดกันบนเตียงอย่างเร้าร้อนผุดเข้ามาในหัวของฉันอยู่ตลอดเวลา
-
ลลิน
อึก~
-
น้ำตาที่ฉันพยายามกลั้นเอาไว้ไหลรินลงมาอาบทั้งสองแก้มของฉันไม่หยุด สี่ปีแล้วนะลลิน ทำไมยังไม่ยอมลืมเสียที ทำไมไม่เปิดใจกับใครสักคนบ้าง จะคิดถึงแต่เค้าทำไม
-
ลลิน
เฮ้ออออออ
-
ฉันยกมือขึ้นปาดน้ำตาก่อนจะออกไปล้างหน้าแล้วเติมแป้งใหม่เพราะต้องการกลบร่องรอยบวมช้ำของดวงตา
-
ธาม
.....
-
ลลิน
.....!!!!
-
ฉันตกใจเมื่อเดินออกจากห้องน้ำแล้วเจอร่างสูงยืนกดโทรศัพท์อยู่ตรงทางเข้าห้องน้ำชาย
-
ธาม
ครับลิเคียว เดี๋ยวผมเข้าไปนะครับ
-
คนตัวสูงคุยโทรศัพท์เสียงหวาน ฉันเดินผ่านร่างสูงโดยไม่สนใจ
-
ลลิน
......
-
ธาม
เดี๋ยว!!
-
มือหนาเดินมาคว้าแขนฉันเอาไว้เพื่อให้ฉันหยุดเดิน
-
ลลิน
.....
-
ธาม
ลินคงไม่ว่านะถ้าพี่จะลองเปิดใจกับลิเคียว
-
ลลิน
ลินจะว่าอะไรพี่ธามได้ละคะ 🙂
-
ธาม
ก็ดี!!
-
ลลิน
!!!!
-
คนตัวสูงสะบัดแขนฉันออกอย่างแรงก่อนจะเดินกลับไปที่ห้องอาหาร
-
ธาม
ทานนี่สิครับ
-
ลิเคียว
ขอบคุณนะคะ🙂
-
พี่ธามคีบอาหารให้ลิเคียว
-
ลูคัส
พี่ลลินครับ 🙂
-
ลลิน
หืม?
-
ลูคัส
ทานบ้างสิครับ
-
ลลิน
อื้ม ขอบใจนะ 🙂
-
ลูคัส
ยินดีครับ🙂
-
ธาม
......
-
ฉันส่งยิ้มให้ลูคัสที่คีบอาหารให้กับฉันที่เอาแต่นั่งเงียบไม่ยอมทานอะไร
-
ลูคัส
ทานเยอะๆนะครับจะได้มีแรงทำงาน
-
ลลิน
ลูคัสก็ทานบ้างสิ อย่าตักให้พี่อย่างเดียว🙂
-
แกร่ง ~
-
ร่างสูงตรงที่นั่งตรงข้ามวางตะเกียบเสียงดังก่อนจะหันไปสั่งเครื่องดืมสำหรับลิเคียวเพียงคนเดียว
-
ลูคัส
พี่ลลินจะดื่มเครื่องดื่มอะไรดีครับ
-
ลลิน
พี่ขอน้ำแตงโมปั่นจ๊ะ
-
แล้วลูคัสก็หันไม่สั่งเครื่องดื่มให้กับฉัน
-
ลิเคียว
เอๆๆ คัสนายนี่ยังไงห๊ะ ชอบลินหรอ 🙂
-
ลูคัส
ครับ ผมชอบพี่ลลิน🙂
-
ธาม
!!!!!
-
ลลิน
......
-
ลิเคียว
ยากหน่อยนะ ลินเค้าเป็นแฟนกับ พี่ธามน่ะสิ
-
ธาม
เคยเป็นครับ แค่เคย🙂
-
คนตัวสูงพูดย้ำสิ่งทีาฉันเคยพูดเอาไว้ก่อนจะหันไปยิ้มให้กับลิเคียว
-
ลิเคียว
จริงเหรอ!! ลินเลิกกับพี่ธามแล้วเหรอ
-
ลลิน
ใช่ เราเลิกกันแล้ว
-
ธาม
ใช่เลิกกัน...แล้ว
-
ลูคัส
งั้นผมก็จีบพี่ลลินได้แล้วใช่ไหม
-
ธาม
ตามสบาย
-
ลลิน
จีบพี่ได้เลย อาจจะติดก็ได้นะ🙂
-
ลูคัส
ดีครับงั้นผมไม่เกรงใจละนะ
-
ลลิน
ลุยหน้าจีบได้เลย ขอแค่ไม่นอกใจพี่ก็พอ
-
ธาม
!!!!
-
ลิเคียว
.......
-
ลูคัส
ผมไม่นอกใจหรอกครับ ผมจริงจังรักใครรักจริง🙂
-
ลลิน
ก็ดี พี่ชอบคนจริงใจ 🙂
-
ธาม
ผมขอตัวออกไปคุยงานก่อนนะครับ🙂
-
คนตัวสูงออกจากห้องโดยไม่สนใจใครอีก ปล่อยให้ฉันนั่งอยู่กับลิเคียวและลูคัส
-
ลลิน
พี่กลับก่อนนะ
-
ลิเคียว
จะรีบไปไหนละ
-
ลลิน
ฉันมีงานต้องทำ🙂
-
ฉันเดินออกมาจากห้องอาหารทันทีโดยไม่รอคำลาจากทั้งสอง
-
บรืนนนน เอี๊ยดดดด
-
ลลิน
กรี๊ดดด
-
รถสปอตคันหรูขับมาอย่างรวดเร็วแล้วเบรกอย่างเมื่อเข้ามาใกล้ฉัน
-
ธาม
ขึ้นรถ!!
-
ลลิน
!!!!
-
ร่างสูงลากฉันให้ขึ้นรถ ก่อนจะขับออกไปอย่างรวดเร็ว
-
ผลส้ม สีชมพู
โปรดติดตามตอนต่อไป....
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น