Love Nerds รักนะ เด็กเนิร์ด

Love Nerds

“บท (แนะ) นำ”

คุณเคยผ่านการมีชีวิตอันแสนสับสนในช่วง ม.ปลายไหม?   ผมเคย  ชีวิตมัธยมปลายที่ต่างได้ยินคนพูดถึงบ่อยๆ  ว่าเป็นช่วงที่ดีที่สุด และสนุกที่สุดของชีวิต  ช่วงที่เด็กจะได้เป็นวัยรุ่นครั้งแรกแต่กลับพยายามทำตัวเป็นผู้ใหญ่  ต้องอ่านหนังสือหนัก  ต้องลงสนามแข่งขันเพื่อจะแย่งที่นั่งอันน้อยนิดในมหาลัยดังๆ  และที่สำคัญ  ถ้าได้รักใครสักคนในวัยนี้  ก็จะเป็นเรื่องให้จดจำกันไปตลอดเลยหล่ะ

เริ่มจากตอน มัธยม 5    ความภาคภูมิใจแรกของผมก็คือ  จากผลการเรียนเทอมล่าสุดที่ผ่านมา  ทำให้ผมได้ย้ายมาเรียนอยู่ห้องคิงของ รร.แห่งนี้ได้เป็นอันสำเร็จ  ผมไม่อยากจะบอกเลยว่าการจะได้อยู่ห้องคิงของ รร.นี้ มันยากลำบากแค่ไหน  รร.ที่คัดมาแต่หัวกะทิของประเทศเท่านั้น  แล้วห้องคิงก็คือคนที่เป็นสุดยอดของหัวกะทิเหล่านั้นอีกทีหนึ่ง  ซึ่งจากสถิติเก่าๆ แล้ว ห้องคิงจะสอบเข้ามหาลัยดังๆ คณะยากๆ ได้กันเกือบ 100 เปอร์เซ็นต์ นั่นทำให้ผมดีใจสุดๆ

แต่ก็ไม่นานเท่าไรนักหรอกครับ  พอผลสอบพรีเทสต์ก่อนเรียนออกแค่นั้น  ผมก็จึงได้เข้าใจว่า  การที่เราเคยเป็นคนเรียนเก่งทีสุดในห้องๆ หนึ่ง  แล้วต้องกลายมันเป็นกลุ่มบ๊วยในห้องคิงแล้ว มันเป็นยังไง

“คะแนนเทสต์ออกแล้วนะ  เข้าไปเช็คคะแนนหรือยัง  ฉันได้ที่ 4 หล่ะ”  สาวิตรี ชื่อเล่นก็สาวิตรีอีกนั่นแหล่ะ หัวหน้าห้อง ใส่แว่นหน้าเตอะ ผมหน้าม้าตัดติ่งหูเหมือนเด็กมัธยมต้น และใส่กระโปรงที่ขาดอีกแค่คืบเดียวก็จะถึงตาตุ่มแล้ว  เธอพูดเสียงดังและดูออกว่าดีใจมาก

“เข้าไปดูในเฟซกลุ่มห้องมาแล้วหล่ะ  ดีใจกับเธอด้วยนะ  ฉันได้ที่  7 หล่ะ แย่จังเลย”   นุจนา เด็กสาวผู้ชอบถักผมเปียแกละสองข้าง  และท่าทางแก่เรียนไม่ต่างจากสาวิตรีบ่นอุบ   เธอนั่งโต๊ะติดกันข้างๆ หัวหน้าห้อง  อันที่จริงได้ที่ 7 จากทั้งหมด 27 คน  ผมว่าไม่แย่นะ  อย่างผมสิได้ที่ 25 เบญจเพศพอดีเลย  น่าเครียดกว่าเยอะ

ณ เวลานี้ 6.45 น. นักเรียนมาถึงห้องแล้วเกือบ 20 คน  ดูแปลกใช่ไหมครับ  แต่ผมขอบอกเลย  มีแปลกกว่านี้อีก  เด็กห้องนี้จะมาเรียนแต่เช้าแบบนี้ทุกวัน  เพื่อมานั่งอ่านหนังสือ  การคุยเล่นของพวกเค้าก็คือคุยกันเรื่องเรียน เวลากินข้าวพวกเค้ามีกันแค่คนละไม่เกิน 15 นาที เวลาพักคืออ่านหนังสือเรียน เวลาเล่นไม่มี  เวลาผ่อนคลายก็ไม่มีอีกนั่นแหล่ะ  จะเสียงดังกันเฉพาะเวลาผลสอบออกเท่านั้น  การแข่งขันสูงปรี๊ด ฆ่าได้เป็นฆ่า

“อัยได้ที่ 1 อีกแล้วเนาะ  เก่งจัง อัจฉริยะสุดๆ”  หัวหน้าห้องที่พูดชมคนอื่นได้แบบน่าหดหู่และดูไม่จริงใจที่สุด

“นั่นสิ  ทั้งอัย ทั้งไฟนั่นหล่ะ เห็นพากันอ่านแต่การ์ตูน ไม่รู้ทำไมถึงเรียนเก่งได้ขนาดนี้หล่ะเนี่ย”  นักเรียนชายอีกคนหนึ่ง ซึ่งผมก็ไม่รู้จักชื่อเค้าพูดเสริมขึ้นมา

พวกคุณสังเกตุเห็นหรือยัง  ยังไม่มีใครคุยกับผมเลยถูกไหมครับ   จริงๆ ผมรูปหล่อนะ พ่อผมเป็นหมอศัลยกรรม  แม่ผมก็เป็นทันตแพทย์  ฐานะเกินคำว่าปานกลางไปมาก  มนุษย์สัมพันธ์ก็ดี ไม่มีปัญหาสุขภาพจิตอย่างเช่น ไบโพลาร์ หรือโรคซึมเศร้าแต่อย่างใด  แต่ที่ผมไม่มีตัวตนในที่นี้ ก็เพราะผมสอบได้ที่ 25  เท่านั้นเอง  เอาเป็นว่าขอโทษที่แนะนำตัวช้าไปนะครับ  ผมชื่อปริ๊นซ์  ที่แปลว่าเจ้าชาย  เวลาเห็นชื่อผม  ขอให้นึกถึงเด็กวัยรุ่นหน้าตาดี ผิวขาวสะอาดเพราะมีเชื้อสายจีน ตาเล็กหน่อย และมีไฝสีดำเล็กที่แก้มขวานะครับ  ถึงแม้ผมจะหล่อยังไง ก็ไม่มีผลต่อเด็ก รร. นี้เลยสักนิดนะครับ

ส่วนอัย กับ ไฟ  ตัวประหลาดของห้องนี้  ไม่ใช่สิ เอาจริงๆ คือของ รร.นี้เลยต่างหาก  จะอธิบายแยกเป็นคนๆ ไปอย่างนี้นะครับ  อัย หรือ อัยวีร์  ลูกท่านรอง ผอ. รร  สิ่งมีชีวิตเพศชาย แต่มีหัวใจเป็นหญิง  รูปลักษณ์ภายนอกเหมือนผู้หญิงมาก  เสียงแหบห้าวแต่ไม่ใหญ่เหมือนเสียงผู้ชาย เวลาพูดไม่บีบเสียง  นิสัยก็ คงจะดีมั้งครับ ไม่เคยสะดีดสะดิ้งให้ผมเห็น  เอาดีๆ คือ ไม่เคยพูดกับผมเลย  เห็นพูดอยู่แต่กับไฟคนเดียว  เพื่อนเค้านั่นหล่ะ  อ่อ ลืมบอกเรื่องสำคัญไป  อัย เรียนเก่งมากถึงมากที่สุด เป็นอันดับ 1 ของ รร. (เก่งกว่ารุ่นพี่ ม.6 ห้องคิงอีกด้วยซ้ำ) มีฉายาที่เด็กทั้ง รร. แอบตั้งให้คือ  กะเทยถ้วยทอง  ตั้งกันให้เพราะความอิจฉา และเพราะอัยมักเป็นตัวแทนแข่งขันและสร้างชื่อเสียงให้ รร.  จนได้ถ้วยชนะเลิศเต็มตู้โชว์ของ รร.  น่าจะเกินร้อยถ้วยได้หล่ะมั้ง

ไฟ  หรือ นายกวินทร์  การช่าง  ผู้ชายที่ได้ผลการเรียนดีเยี่ยม เป็นอันดับที่ 2 ของห้องผม สูงสมาร์ท แข็งแรง ชอบเล่นกีฬาด้วยมั้ง  เพราะผมเห็นชอบถือลูกฟุตบอลมา รร. บ่อยๆ (ทั้งที่ รร.นี้ไม่มีใครเล่นกีฬา)  ก็หน้าตาดี เห็นชอบมีสาวๆ มาชอบอยู่บ่อยๆ นะครับ  ผมก็ไม่รู้อะไรมาก แต่รู้ว่าเค้ามีแฟนแล้วเป็นสาวสวยต่าง รร. กันครับ

อัย กับ ไฟ จะสนิทกันครับ  จะมา รร. พร้อมกัน  นั่งเรียนติดกัน (ท้ายห้องเลยซึ่งเป็นตำแหน่งที่เด็กเรียนคนอื่นเค้าจะไม่ชอบกันนะครับ)  ไปกินข้าวพร้อมกัน และก็กลับบ้านด้วยกันครับ  ที่ผมแปลกใจก็คือ   ตั้งแต่ผมย้ายมาเรียนที่ห้องนี้ได้ 1 เทอมผ่านไปแล้วนั้น  ยังไม่เห็นทั้งสองคนนั่งอ่านหนังสือเหมือนคนอื่นๆ เลย  ออกจะติดเล่นกันด้วยซ้ำ

และจากที่ฟังเพื่อนๆ เมาท์กัน ก็เหมือนกับตอน ม. 4 ที่ไฟเพิ่งย้ายมาเรียนที่ รร.นี้แล้วนั้น  ไฟ ถึงแม้จะเรียนเก่ง แต่ก็ไม่ได้เก่งถึงขนาดก้าวมาเป็นที่ 2 ของห้องได้เหมือนกับเดี๋ยวนี้  เพื่อนๆ คิดเหมือนผมไหมครับ  คีย์เวิร์ดก็คือ  อัย  ถ้าใครสนิทกับอัย  ก็จะเรียนดีขึ้น  ถ้าเรียนดีขึ้น ก็จะมีตัวตนใน รร. แห่งนี้  และผลพลอยได้อีกอย่างก็คือ จะสอบเข้าคณะยากๆ มหาวิทยาลัยดังๆ ได้แน่นอน

ดังนั้น “ผม”  จึงอยากจะสนิทกับสองคนนี้อย่างที่สุด  แต่ก็อย่างที่บอกหล่ะครับ  มันก็ไม่ง่าย และการตัดสินใจของผมครั้งนี้  ก็เป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องนี้ทั้งหมด  ที่ผมจะไม่มีวันลืมเลยหล่ะครับ

(โปรดติดตามต่อ ตอนที่ 1 Love Nerds ค่ะ  นิยายจะออกเป็นประจำตรงเวลานะคะ)