เทพบุตรกับมารตี

โปรยปราย

"นั่น ท่านชายจะทำอะไรเพคะ!" น้ำเสียงหวานตื่นตระหนก เมื่อร่างสูงเริ่มถอดเสื้อผ้า

"ก็รตีบอกว่าผมแก่ไม่น่าจะเฟิร์ม ผมก็จะให้รตีดูไงว่าผมน่ะไม่แก่แล้วก็โคตรจะเฟิร์มนะสิ มาม๊ะ รตีคนเก่งของผม มาสัมผัสผมเร็ว" ว่าแล้วร่างในกางเกงยีนส์ตัวเดียวก็ย่างเข้ามาด้วยใบหน้ากระหาย

"ว๊าย! อย่าเข้ามานะเพคะท่านชาย รตีไม่เอาแล้ว" ร่างบางปิดตาได้เพียงพักก็กรี๊ดลั่นและกระโจนเผ่นออกจากห้อง ทิ้งให้ร่างสูงยืนกุมท้องหัวเราะลั่น เมื่อสามารถแกล้งคนแก่นแก้วหน้าหวานได้สำเร็จ

*****************************************************

"นี่แหนะ! นี่แหนะ! รตีจะป้ายให้เปื้อนให้หมดเลย ดูสิ! จะได้ไม่มีคนมาชอบท่านชายอีก ฮึ่ย!" ว่าแล้วก็ยังไม่หยุดละเลงครีมเค้กลงบนใบหน้าหล่อเหลาของอีกฝ่ายที่นอนแผ่อยู่บนพื้นให้ร่างบางขึ้นคล่อม เสียงหัวเราะของร่างสูงชะงักไปกับคำพูดนั้น ก่อนที่นัยน์ตาคมจะสบเข้ากับดวงตากลมโต

"ใครมาชอบก็ช่างเขาสิรตี ผมรักรตีคนเดียวก็พอแล้วไม่ใช่เหรอ" น้ำเสียงนุ่มทุ้มกับคำพูดแสนหวานทำเอาแก้มมนขึ้นสีอย่างห้ามไม่ได้ ร่างสูงลุกขึ้นมาทำให้ร่างบางที่นั่งอยู่บนตัวตกลงไปนั่งแหมะอยู่บนตักแทน แขนแกร่งก็โอบเอวบางให้แนบเข้ากับตัวแล้วโน้มหน้าเข้าหาจนริมฝรปากสัมผัสกัน ความเผลอไผลทำให้ร่างบางเปิดปากรับสัมผัสละมุนจากร่างแกร่งตรงหน้าอย่างไม่อาจห้ามใจ

******************************************************

"ท่านชาย ฟังรตีก่อนนะเพคะ" มือบางคว้าเข้าที่แขนกำยำ ร่างสูงหันมามองด้วยแววตาเรียบเฉยไม่บ่งบอกอารมณ์ใดๆ ทำเอาร่างบางใจเสียไปเหมือนกัน

"ผมจะไปธุระรตี คุณกลับไปอยู่กับพี่เมฆของคุณเถอะ" ว่าแล้วก็ปลดมือบางออกแล้วหันหลังให้ มารตีผวาเข้ากอดจากทางด้านหลัง ใบหน้าหวานซบลงกับแผ่นหลังกว้าง

"ไม่เอารตีไม่ให้ไป! ท่านชายต้องอยู่กับรตีก่อน" ร่างบางยื้อไว้สุดชีวิต เมื่อมือหนาพยายามแกะมือของเธอออกจากเอว ใครจะไปยอมปล่อยให้ไปทั้งๆที่เข้าใจผิดแบบนี้กัน หัวใจตัวเองทั้งคน!

คุยกับผู้แต่ง (ไรท์เตอร์)

ไรท์ชื่อ ยูกิ นะเออ ทักทายกันได้ อิอิ อายุไม่บอกหรอกเดี๋ยวบอกว่าเค้าแก่ 5555 ยังไงก็ฝากเรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยเน้ออออ

ก่อนอื่นอยากจะบอกว่า.... ดีใจโคตร ในที่สุดก็ได้เปิดเรื่องนี้แล้วครับพี่น้อง รู้สึกตื่นเต้นสุดๆ (ถึงแม้ว่านิยายเรื่องนี้จะไม่ใช่เรื่องแรกที่แต่งก็ตาม) นิยายเรื่องนี้ยูแต่งแนวนี้เป็นเรื่องแรก ดีไม่ดียังไงติติงกันได้นะ อิอิ

แล้วก็... แล้วก็... รักคนอ่านนะ จุ้บๆ

เปิดเรื่อง 3/4/2016