You are mine!! ทั้งตัวทั้งใจนายเป็นของฉัน (Markson)

บทนำ

แฟ้มคดีอาญา

ไม่มีรูปภาพแน่ชัด

ชื่อ:   นักธุรกิจหน้ากากดำ,มาเฟียรัตติกาล(นามแฝง)

อายุ:  ไม่ทราบแน่ชัด

วันเกิด: ไม่มีข้อมูล

ที่อยู่: รัสเซีย,อเมริกา,จีน,ไต้หวัน

คดี: (สงสัย)ค้ายาเสพติดหรืออาจมีส่วนเกี่ยวข้อง,ค้าอาวุธ,ใช้งานธุรกิจบังหน้าลับหลังอาจทำเรื่องผิดกฎหมาย

สถานะ: ไม่สามารถหาหลักฐานได้และอยู่ในการสืบสวนสอบสวน

ข้อมูล: มีสายโทรศัพท์สาธารณะโทรรายงานว่ามีการขนยาเสพติดจำนวนมากแต่เมื่อเจ้าหน้าที่ไปถึงกับพบเพียงปาร์ตี้ชายามดึก

พบอาวุธปืนไม่ทราบที่มาและไม่มีใบอนุญาตให้ครอบครองหลายกระบอกแต่จำเลยให้การว่าเพื่อป้องกันตัวในด้านศัตรูธุรกิจเท่านั้น

เป็นบุคคลที่ไม่ยอมเปิดเผยหน้าจริงอ้างว่าเคยประสบอุบัติเหตุมีแผลเป็นฉกรรจ์ทั่วใบหน้า

ระยะการดำเนินคดี: 3 ปี 4 เดือน

ผู้รับผิดชอบคดี: หวัง  เจียเอ๋อ (หัวหน้าแล็ปสืบสวนคดีอาชญากรรม)

“นายคิดผิดคิดใหม่ได้นะ แทคยอน จะเอาเด็กห้องแล็ปมาทำคดีแบบนี้"

"เอาน่า อี้ฝาน นายก็รู้ว่าคดีนี้ไม่มีพิษภัยอะไร ให้เด็กนั้นได้ลองฝีมือบ้าง"

"แต่ถ้าพลาดถึงตาย!!!! นายก็รู้!!!"

นี้ไม่ใช่ครั้งแรก และไม่ใช่ครั้งที่สองที่สองผู้กำกับจากสองเขตสำนักงานจะส่งเสียงเอะอะจนคนที่อยู่ในองศาใกล้เคียงต้องสดุ้งโหยงเพราะเสียงทุ้มเข้มที่ดังลอดออกมาจากห้องประชุมใหญ่ น้อยครั้งที่อี้ฝานจะขึ้นเสียงกับเพื่อนสนิทอย่างแทคยอน และดูเหมือนทั้งสัปดาห์นี้เจ้าเพื่อนตัวดีจะขยันเอาเรื่องคดีที่มีข่าวโชว่าเบื้องบนคอยปิดบังมาคุยกับเขาได้ทุกวันจนน่าปวดหัว ทั้งอี้ฝานและแทคยอนเคยรวมหัวกันสืบคดีนี้มาปีกว่าๆแล้ว แต่ก็ยังหาหลักฐานหรือเรื่องราวเอาผิดบุคคลที่ใช้นามนักธุรกิจหน้ากากดำไม่ได้เลยสักนิด แล้วไหนจะมีข่าวเรื่องของมาเฟียรัตติกาลที่มีรูปหน้ากากเหมือนกันออกมาเกาะกระแสให้สังคมแตกตื่นไปพร้อมกันอีก เพราะหน้ากากสีดำสนิทนั้นแหละที่ทำให้ผู้กำกับคนเก่งอย่างอี้ฝานและแทคยอนยิงเป้าตรงกันว่าต้องเป็นคนเดียวกันแน่ๆ  แต่ไหนละหลักฐานยืนยัน? แค่จับผิดบุคคลปริศนานั้นว่ายากแล้วจับมาเฟียรัตติกาลเข้าตะรางนี่ว่ายากกว่า แต่เรื่องอะไรที่สองซี้จะปล่อยคดีที่ท้าทายความสามารถตำรวจแบบนี้ไป จะยอมให้คนผิดลอยนวลในสังคมแบบนี้ต่อไป ก็ดูเหมือนไม่ใช่แทคยอนกับอี้ฝานสักเท่าไร เขาตัดสินใจมาเป็นตำรวจก็ด้วยเหตุผลที่ว่า ‘ปราบคนพาล อภิบาลคนดี’ และเขาก็ยังยึดคตินั้นไว้ตลอดเวลาตั้งแต่มียศในตำแหน่งข้าราชการตำรวจเพราะอย่างงั้นเขาจึงวางมือจากคดีที่ดูไม่มีอะไรแต่ก็มีอะไรอยู่นี้ไปไม่ได้ และการเดินทางตามล่าคดีนี้ก็กินเวลาโลกมา 3 ปีกว่าแล้ว แต่ไหงคู่หูคนสนิทของเขาถึงได้ยอมยกคดีนี้ให้เด็กใหม่ที่เพิ่งหัดจับยศตำรวจแค่ 1 ปีแถมยังเป็นแค่หน่วยงาน CSI ที่มีหน้าที่เด่นๆแค่พิสูจน์และสืบสวนเหล่าคดีอาชญากรรมคนตายนั้นมาดูแลรับผิดชอบคดีนี้ และนั้นก็หมายความว่าแทคยอนต้องการให้เด็กเบือกมาสืบคดีใหญ่ชิ้นนี้ ซึ่งอี้ฝานคิดว่านี้มันคดีอันตรายเกินไปหรือเปล่าสำหรับเด็กที่มาใหม่ แถมใครๆก็รู้ว่า CSI มีดีแค่สมองแต่ไร้กำลัง

“อี้ฝานฉันรู้ว่านายกังวลเรื่องชีวิตของเด็ก CSI คนนี้ แต่ฉันอยากให้นายลองคิดดู จะมีพนักงานสักกี่คนที่จะสามารถก้าวกระโดดจากพนักงานห้องแล็ปมาเป็นหัวหน้าแล็ปได้ในระยะเวลาเพียง 1 ปี และอีกอย่างเด็กนี้ฝีมือการต่อสู้ก็เก่งกาจเอาเรื่องนะ"

แทคยอนทิ้งจังหวะการพูดให้อี้ฝานหงุดหงิดเล่นก่อนที่มือกว้างจะยกกาแฟที่เริ่มเย็นชืดมาจิบพอแก้กระหายน้ำ เหลือบมองคู่สนทนาที่ตอนนี้นั่งนิ่งทำหน้าตายใส่เขา

"เด็กนี้ติดทีมชาติระดับเยาว์และยังได้เหรียญทองกีฬาฟันดาบของฮ่องกงตอนอายุ 15 เก่งกีฬาทุกประเภท จบอินเตอร์อเมริกันด้วยเกรดเฉลี่ยสูงสุดของชั้น แค่นี้พอให้หายกกังวลไหน?"

ร่ายประวัติสั้นๆให้อี้ฝานได้ฟัง ทำเอาคนฟังยังทึ่งในความสามารถเล็กพริกขี้หนูของบุคคลที่ 3 แต่แทคยอนก็ยังไม่วายจบประโยคด้วยคำถาม ใบหน้ากรุ้มกริ่มภูมิใจเด็กในสังกัดตัวเองเสียเหลือเกิน อี้ฝานนึกหมั่นไส้ใบหน้านั้นเล็กน้อยก่อนที่ประตูกว้างจะถูกเปิดออกโดยไม่ได้การรับอนุญาตจากเขาหรือแทคยอน

"ที่บ้านไม่สอนหรือไงว่าให้เคาะประตูก่อนเข้าห้องน่ะ เจ้าหน้าที่ เจียเอ๋อ"

อี้ฝานล่ะเกลียดเด็กไม่มีมารยาท นี้แทคยอนโดนนักโทษฟาดหัวหรือหัวกระแทกฝาชักโครกหรือไงถึงได้ให้เด็กที่ดูสูงเทียมไหล่เขามาร่วมคดีนี้ด้วย

"เอ่อ.......เจียเอ๋อนี้ อู๋ อี้ฝาน ผู้กำกับเขต 3"

มือใหญ่ชี้ไปที่ใบหน้าแสนเย็นชาของเพื่อนซี้ที่บอกบุญไม่รับอยู่บนเก้าอี้นวมตัวกว้างตรงข้ามเขา CSI ผู้น้อยก็โค้งให้เป็นการทักทายก่อนจะเอ่ยขอโทษขอโพยที่เสียมารยาทกับผู้กำกับหน้าเรียบเป็นการใหญ่  แอบจิ๊ปากไม่ชอบใจพนักงานนอกเขตคนนี้เสียหน่อย ทำเอาเด็กที่เพิ่งจะย้ายสังขารจากแล็ปพิสูจน์หลักฐานมาห้องประชุมที่ห่างออกมาอีกเมืองใจหล่นไปที่ตาตุ่มเท้า  ก็ใครมันจะคิดว่าผู้กำกับเขต 3 ที่บอกว่าซี้กันนักหนากับผู้กำกับเขต 1 มันจะเฮี้ยบขนาดนี้ สงสัยว่างานนี้ หวัง เจียเอ๋อ คงต้องถูกเนรเทศออกจากหน่วยด้วยข้อหาสร้างความไม่พอใจแก่หัวหน้างานแน่ๆ ถ้างั้นคงได้แต่ภาวนาในใจขอให้งานที่ทำนั้นง่ายราวปลอกกล้วยเข้าปาก ผู้กำกับเขต 3 อย่างอี้ฝานจะได้ลดทิฐิกับเขาบ้าง

"นายรู้ใช่ไหมว่างานนี้มันเป็นอย่างไง?"

และดูเหมือนเจ้าถิ่นห้องประชุมนี้จะเดาสีหน้าลูกน้องตัวสั้นออก เพราะประโยคที่เป็นการเป็นงานของเขาช่วยให้คนที่กำลังจะอ้าปากตักเตือนผู้มาใหม่หยุดฉับและหันมามองด้วยสายตาแวววับประกายแสง  บอกถึงระดับความอยากรู้อยากเห็นได้ดี  น่าจับโยนขังหมู่กับพวกนักโทษตัวใหญ่เสียให้เข็ด ปากไอ้อี้ฝานบอกว่าไม่อยากรับเด็กนี้ทำงานด้วย แต่พอเด็กนี้มาถึงกลับไม่ออกปากไล่สักคำ แทคยอนล่ะเบื่อพวกคนหน้าและหัวใจเย็นชาแบบอี้ฝานจริงๆ นี่ยังคิดเลยว่ายอมไปตกลงปลงใจเป็นสหายกับมันได้ไง แล้วมันเกิดขึ้นเมื่อไร? แทคยอนคนนี้ไม่ยักจะจำได้

"มาเฟียระดับตำนานตามจับได้ยากไม่เคยทิ้งหลักฐานในที่เกิดเหตุ"

CSI หนุ่มร่ายสิ่งที่ตนรู้ให้แทคยอนกับอี้ฝานฟัง แม้จะเป็นความรู้จากการถามจากเจ้าหน้าที่อื่นด้วยปากเปล่า แต่นั้นก็ทำให้อี้ฝานพอใจกับการหาข้อมูลเริ่มต้นของพนักงานชั้นผู้น้อย

"และนายรู้ไหมว่าถ้าอยากได้พ่อเสือ.....ก็ต้องเข้าถ้ำเสือ"

เหมือนสวิตช์ควาคิดของอี้ฝานจะเพิ่งถูกเปิดใช้งาน นี่คุยกันมาตั้งนานเขาเพิ่งจะรู้ว่าแทคยอนเอาเด็กนี้มาร่วมงานเพราะเห็นว่าเด็กนี้ฉลาดพอที่จะรู้ว่าอะไรคืออะไรในเรื่องของหลักฐานเคมีชีวะต่างๆและแทคยอนก็คงมั่นใจในการเอาตัวรอดของเด็กเหรียญทองนี่  ทำไมอี้ฝานเพิ่งจะมาระลึกได้ว่ะ เสียชื่อผู้กำกับดีเด่น 6 ปีซ้อนหมด

"และถ้าอยากได้จ่าฝูง ก็ต้องเข้าฝูง.....เสือ..."

อี้ฝานพูดต่อประโยคจบประเด็นให้คู่หูราวกับนั้นคือโค้ดลับของราชการที่รู้กันสองคน ก่อนจะหัวเราะเสียงทุ้มทิ้งมาดผู้กำกับสุดเฮี้ยบมาเป็นดาวร้ายในละครจอสี คิ้วขวาสีเข้มของข้าราชการใต้อำนาจกระตุกถี่เป็นจังหวะราวบอกว่านี่อาจเป็นจุดเริ่มต้นของความโชคร้ายก็เป็นได้...

แต่ช่างเถอะ แมนๆเตะบอลแบบหวัง เจียเอ๋อไม่กลัวโชค แม้จะเสียวสันหลังวาบทุกครั้งที่เริ่มรู้ตัวว่าต้องไปเสี่ยงทายโชคชะตาชีวิตในถ้ำเสือและไม่ใช่เสือธรรมดาด้วยนะ นี้มันเสือโครงตัวใหญ่ที่ใส่หน้ากากแฟนตาซีสีดำแอบซ่อนอยู่ในมุมมืดๆของถ้ำด้วย!!

.

.

.

.

.

.

.

"ถ้านายรอดฉันจะเลิกหมั่นไส้ขี้หน้านาย แต่ถ้านายตายฉันจะทำบุญกรวดน้ำให้นะ"

.

ไม่จำเป็นก็ได้ครับท่าน หวังคนนี้เกรงใจค่าน้ำประปาบ้านท่านมาก

.

.

ได้แต่พูดส่งเสียงประท้วงคำพูดหยอกล้อของผู้กำกับเขต 3 ในใจขืนพูดปากเปล่าไปเจียเอ๋อกลัวลูกตระกั่วเนื้อดีที่แนบอยู่ข้างกระบอกปืนสีดำวาวข้างๆเอวผู้กำกับมันจะออกมาดูโลกแถวๆตัวเขาสักจุดของร่างกายนะสิ หวังอยากมีชีวิต!! เลี้ยงดูครอบครัว!!

16 / 03 / 2559

สวัสดีคะ  ไรต์เพิ่งหัดเล่นธัญวลัยครั้งแรกฝีมือธัญอาจจะกากแต่การเขียนไม่กากนะเออ 555 จริงๆเรื่องนี้อัพอยู่ในเด็กดี แต่นังไรต์ไปคุยกับเพื่อนมา เพื่อนบอกช่วงนี่อ่านธัญไม่สถิตเด็กดี บัวเลยมาอัพที่นี้อีกที ตอนนี้อยากให้อ่านในเด็กดีมากกว่า เพราะเราแต่งบอร์ดสวยมาก(?) อีกอย่างจะอัพที่นู้นก่อนมาอัพที่นี้ อีกอย่างเราเล่นไม่ค่อยเป็นไง ฮื่อออ แต่เอาเถอะจะพยายามค่อยๆเรียนรู้ที่จะอัพต่อไป อย่างไรก็แล้วแต่ฝากติดแท็ก  #มาเฟียมาร์ค เมนต์ให้กำลังใจเราด้วย ใครที่อยากอ่านและดูฝีมือบอร์ดสวยด้วยตัวไรต์

-จิ้มอันนี้ดิ้-

http://writer.dek-d.com/buamew/writer/view.php?id=1429055

ตอนอื่นอยู่ที่นั้น ส่วนที่นี้จะอัพต่อ พรุ่งนี้นะคะ อย่าลืมเมนต์ให้กำลังใจคนเขียนกันด้วย