รักวุ้นๆของหนุ่มสุดหล่อ

||EP:01||

ก๊อกก๊อกก๊อก!

"ยัยรินตื่นได้แล้วลูกเช้าแล้วนะ"อืมมมใครกันฉันค่อยๆลืมตาตื่นก่อนจะมองเพดานห้องเช้าแล้วหรอเนื้ยให้ตายสิเมื่อคืนกว่าปาร์ตี้จะเลิกลาก็เกือบเช้าละนี้ฉันก็ยังไม่ได้เปลี่ยนชุด--

"คะๆตื่นแล้ว!"ฉันตะโกนไปบอกแม่ก่อนที่แม่จะถีบประตูฉันพังอีกรอบอยากจะบอกว่าแม่ฉันนะคาราเต้สายดำนะคะเหอะๆว่าแล้วก็มึนหัวชิบเพราะไอ้ขิมคนเดียวเลยดันอกหักละใครรับกรรมก็ฉันไง

"เฮ้อออยัยรินเอ๊ยยย!"ฉันสยบกุมขมับนึกถึงยัยขิมละฉันกลับบ้านไงวะเมื่อคืนก็เมากันยกกลุ่มมีฉัน ไอ้ขิม ไอ้นา ไอ้คิว อ๊ากกกปวดกะบาลโว๊ยยยย

ปัง!!!เอี๊ยดดด!ตุบ!!

ฉันสะดุ้งสุดตัวเเทบหงายลงจากเตียงนั่งกระพิบตาปริบๆมองมารดาที่ยืนยกมือปิดปากในชุดกระโปรงยาวสีสวยยืนยิ้มละหัวเราะ

"แฮะๆ"มาฮงมาแฮะๆถถถ

"แม่!!!"นี้มันบานที่3ในรอบ2อาทิตย์เลยนะเว้ยโอ๊ยยยฉันเครียด

"แม่ไม่ผิดนะก็รินไม่ยอมลงมาสักที"แม่เท้าเอวทำหน้าขลึม--เนียนๆ

"ขอโทษค่าาาาาจะลงไป ณ บัดนาววว"ฉันลุกวิ่งเข้าห้องน้ำก่อนแม่จะส่งตะหลิวในมือมาบนหัวฉันว่าแล้วรีบอาบดีฟ่าวันนี้มีนัดกะพวกเพื่อนๆที่ผับแต่ก่อนอื่น

"ชิบ!8โมงแม่!!สายละไหมไม่บอก!"ฉันวิ่งผ่านน้ำก่อนจะคว้าชุดมหาลัยเหอะๆตอนนี้ฉันอยู่ปี1แถมวันนี้ดันเป็นวันรับน้องวันแรกดีว่าเขานัดกัน10โมงแต่ถึงแบบนั้นฉันก็ต้องรีบก่อนที่ยัยขิมมันจะมาพังบ้านฉันก็ใครให้มันลากฉันออกจากเตียงไปปาร์ตี้เพราะมันดันโดนรุ่นพี่คิมหันหักอกดังเปาะฉันละเพลีย

"อย่ามาบ่นนะรีบไปเลยก่อนพี่แกจะมาลาก!"แม่เบะปากงอนๆก่อนจะเดินปึงปังลงไปพอฉันลงมาพร้อมชุดมหาลัยถึงฉันจะสวย รวย ชวนมองขนาดไหน ฉันก็ กุลสตรีไทยนะคะ

"กว่าจะเสด็จลงมาได้นะรีบเลยพี่ต้องไปรับน้องอีก"นั้นไงมาถึงก็บ่นน้องนั้นพี่ชายฉันเองชื่อ'นาว'แนวปะละสาเหตุของชื่อเพราะตอนแม่ท้องแม่บอกว่าแม่อยากกินของ เปี้ยว แต่พ่อดันซื้อมะนาวไม่ใช่แค่ลูกสองลูกแต่พ่อแกเห่อคะซื้อมันทั้งไร่-.-หุๆ

"ค่าๆบ่นเป็นคนแก่เลยนะพี่มะนาวขา"ฉันยักคิ้วก่อนจะโดนมะเหกลงกะบาล

"นาวเว้ยนาวกินๆเข้าไปชักช้าไม่รอนะเว้ย!"โหยยยพี่ที่แสนดี

"ชิเอะอะก็ทำร้ายตลอดอะเชอะ!"ฉันสะบัดหน้าใส่ก่อนจะกินข้าวต้มจนหมดวันนี้พ่อฉันมีประชุมเช้าเลยไปนานละก่อนไปคงต้องไปง้อแม่หน่อยป่านี้คงหน้าบึงแน่ๆ

>>ห้องครัว<<

ฉันย่องเข้าไปด้านหลังแม่ที่กำหลังทำอาหารก่อนจะกอดแต่ตามคาดแม่หันมาพร้อมหมัดเสยดีง่าหลบทันไม่งั้นเหอะๆเลือดอะคะ

"ยัยริน!เข้ามาเงียบๆแม่ตกใจหมดทีหลังอย่าเข้ามาแบบนี้อีกนะ"น้านนนนรินโดนอีก1ดอก

"โธ่แม่จ๊ารินขอโทษรินผิดไปแล้วไม่โกรธรินน้าาา"ฉันอ้อนก่อนแม่จะถอนหายใจฉันก็หอมแก้มแม่ไปฟอดใหญ่

"ชื่นใจที่สุดเลย"ฉันขำเมื่อแม่ตีเเขนฉันเอาชะแดงเลย

"รินนน!!!"น้านนมารมาฉันไหว้แม่ก่อนจะจี้เอวจนแม่สะดุ้งก่อนจะวิ่งไปที่หน้าบ้านได้ยินเสียงแม่บ่นมาแต่ไกล

"ชักช้าจิง!"พี่นาวบ่นก่อนจะขึ้นรถฉัรขึ้นไปก่อนจะแลบลิ้นใส่ละก็โดนมะเหกอีกทีรถออกตัวตรงไปยังมหาลัย

>>>ณ มหาวิทยาลัย<<<

"เอ้าลงไปได้แล้ว...อ้อโชคดีน้องรัก"ฟอด!พอมาถึงพี่ก็มาส่งฉันที่คณะก่อนจะหอมแก้มฉันไปฟอดใหญ่

"เช่นกันค่า"ฉันก็หอมกลับก่อนจะลงไปเดินตรงไปที่ต้นไม้ใหญ่ตายๆสายขนาดนี้ไอ้ขิมมันจะแหกอกฉันไหมวะเอาก็เอาฉันสูดหายใจลึกๆก่อนจะเดินยิ้มร่าไปหาเพื่อนๆทุกคนหันมามอง

( --)( --)( --)>>(^^)

"โย่ว!"ฉันยิ้มก่อนจะยกมือขึ้นทักทายแต่สิ่งที่ทักกลับคือมะเหกโอ๊ยยยหัวฉันจะเป็นรูละโว๊ยยยเอะอะเขกกะบาล

"มาสาย!!"ทุกคนเเหมพร้อมใจกันจังนะไอ้พวกนี้นิฉันนั่งลงพวกมันจ้องจ้องขนาดนี้ถ้าฉันท้องใครจะรับผิดชอบวะ(ไม่ใข่ปลากัด)

"นิดหน่อยน่า"ฉันยิ้มแห้งๆก่อนจะโดนไอ้ขิมทำตาดุโหยยยอย่ามาดุแกไม่ใช่หรอที่ไปงัดฉันออกจากเตียงตอนเที่ยงคืนเนื้ย!

"ช่างเถอะ!"คิวบอกปัดๆก่อนที่ทุกคนจะปล่อยวางฉันก็ยิ้มก่อนจะนั่งกินขนมของไอ้นา

"อ่าแอ่เอาอะอับอี่โองอะ"(ว่าแต่เรารับกี่โมงอะ)

โป๊ก!!

"โอ๊ยยเขกไหมเนื้ยยย!"เขกมาได้นะไอ้คิวชิ

"เป็นผู้หญิงหัดทำอะไรให้มันเรียบร้อยหน่อย"คิวตอบก่อนจะล็อกคอฉันและลงทันด้วยการยีหัวโอ๊ยยฉันพึ่งทำผมมานะโว๊ยยย

"เฮ้ยเรารีบไปกันเถอะวะเดะรุ่นพี่ฆ่าตายแยกกันเลยละกัน"ไอ้ขิมบอกก่อนพวกเราจะแยกไปคนละคณะแต่ฉันอยู่กะไอ้คิววะฉันสอบติดวิศวะ เก่ง สวย แถมรวยอีกคนอะไรดูดีไปหมดอะๆ

>>>คณะวิศวกรรมศาสตร์<<<

"แฮ่กๆเหนื่อยชิบไอ้ตึกวิศวะนี้ก็ไกลเฮ้ออกี่โมงละวะเฮ้ย9โมง40ตายๆ"ฉันนี้ใส่ทีนหมาเลยครับในที่สุดก็มาถึงทันด้วยแต่

"เฮ้ยน้องที่พึ่งมาตะกี้อะลุกขึ้น!!"อ่าวกำโดนตั้งแต่วันเลยเลยยฉันค่อยๆลุกยืนหน้านิ่งๆมองพี่ว้ากหน้าโหดแต่แม่งหล่อลากเข้าบ้านเอ๊ยหล่อลากไส้มาก

"น้องมาสาย!"อะไรวะสายส้นทีนพี่ดิฉันก็ยืนมองเลิกคิ้วกอดอกมองพี่เฮ้ยนั้นมันไอ้พี่คิมหักเอ๊ยหันนิหว่าบืมได้ไงวะว่าเขาอยู่คณะนี้ตาย

"ไม่สายคะหนูเข้ามาถึงในแถวตอน9:59กับอีก30วินาทีพอดี!"เล่นกะหนูอะยากนะพี่หึๆฉันยิ้มทำเอาพี่แกเหว่อแดกเลยคนอื่นๆก็หันซุบซิบกันหนุ่มๆบางคนยกนิ้วให้ก่อนจะส่วสายตาแบบหวานเว้ออะ

"แต่ถึงยังไงก็สายเพราะน้องมาคนสุดท้าย!"เอ๊ะอะไรอะมาทันแต่มาสุดท้ายพี่จะเอาไงวะฉันเบ้ปากเท้าเอวมองเอาดิมีก็มีดิเรื่องอะคนอย่างไอ้รินกลัวที่ไหน

"พอๆน้องออกมานี้ถึงยังไงก็ต้องทำโทษ"ละพี่เกี่ยวไรงะไอ้พี่คิมหันนฉันก็ยืนนิ่งก่อนจะเจอสายตาพี่นาวแหมส่งมาแบบนี้น้องก็เกรงใจฉันเดินออกไปหน้าแถวมองพี่คิมหันที่เดินมาเก๊กชิบ

"หึน้องนี้หน้าคุ้นๆนะ"คุ้นดิก็เพื่อนหนูถูกพี่หักอกละหนูก็อยู่ตรงนั้น--3พี่ไม่คุ้นแปลกละ

"ออหรอคะละพี่จะทำโทษอะไรดีละคะ"ฉันเลิกคิ้วส่งให้รู้สึกมันจะไม่ดีนะยิ่งไอ้รอยยิ้มมุมปากนี้รู้สึกถึงภัยฉันเหล่ตามองพี่นาวพี่แกก็กุมขมับลูบหน้าจนมันจะหลอมรวมกันละพี่

"อืมมน้องเต้นเมียงูเป็นมะ"ห๊ะ!เมียงูประสาทกลับหรอหรืออากาศร้อน

"พี่ถามจิงสมองพี่มีแค่นี้หรอคะให้เต้นเมียงูแค่เนื้ย!เต้นได้คะจะให้เต้นเลยปะ"ฉันยิ้มแหมๆด่าไปหนึ่งดอกรู้สึกสะใจหน้าเสียงเลยดิ555พี่แกทำหน้าตลกมากอะส่วนพี่ว้ากกะเพื่อนๆในคณะก็หัวเราะไอ้พี่นาวนี้อาการหนักคะขำจนหงายหลังลงพุ่มไม้ไม่ใช่ตลกมากแต่โดนพี่คิมหันยันจนหงายก่อนพี่แกจะตวัดตาวาววับมาหาฉัน

"หึเก่งจังนะครับพี่ไม่ให้น้องเต้นหรอกแต่น้องต้องมารับใช้พี่เป็นเวลา3อาทิตย์อะๆห้ามเถียงห้ามบอกไม่เอาห้ามโวยวายโอเคจบไปนั่งที่ครับ"ฉันได้แต่ยทนอ้าปากพะงาบๆนี้เออ ออเองเลยอ๊ากกกรับใช้งั้นหรอรู้จักฤทธิ์ยัยรินน้อยไปรู้สึกพี่นาวจะหน้าซีดๆนะเพราะพี่แกเคยให้ฉันรับใช้พี่แก1เดือนแต่ได้แค่อาทิตย์เดียวฉันไม่ได้ทำไรพี่แกนี้คุกเข่าขอร้องให้ฉันเลิกรับใช้สรุปพี่นาวก็มารับใช้ฉันแทนฉันยักไหร่ยิ้มเดินไปเข้าแถวหลังจากนั้นกิจกรรมรับรุ่นน้องที่แม่งโครดทรมานก็ผ่านพ้นไปหึๆพรุ่งนี้พี่คิมหันฉันรับรองว่าจะเป็นทาสรับใช้ของพี่จนพี่กระอักความสุขเลย