บทนำ
เสียงของไวโอลีน จากที่ไหนสักแห่งในโรงพยาบาล เซริน ที่พี่ มาซาโอมิทำงานอยู่ ทำให้ผมอยากรู้ว่าใครเป็นคนเป็นคนสีไวโอลีน กันแน่
" อุเคียว อยากรู้ละสิว่าใครเป็นคน เล่นไวโอลีน " พี่มาซะพูดขึ้นเหมือนรู้ใจผม
" คะ ครับ พี่มาซะ " ผมตอบด้วยความตกใจ
" นั้นหนะ ฝีมือ หลานสาวของผมเองแหละครับ หึหึ " จู่ๆ เสียงของคุณหมอรุ้นน้องของพี่มาซะก็ดังขึ้น
" อ้าว คุณหมอ โคมะ นี้เอง ผมตกใจหมดเลยนะครับ " พี่มาซะ พูดและยิ้มให้กับ ผู้มาใหม่
" ยินดีที่ได้รู้จักครับ ผม อาซาฮินะ อุเคียว เป็นน้องชายของ คุณหมอ มาซะ เรียกผมว่า อุเคียว เฉยๆ ก็ได้ครับ " ผมพูดและยื้นมือ ออกไป
" ครับ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน ผม จีกะ โคสุเกะ ครับ เรียกผมว่า โคมะ เถอะครับคุณ อุเคียว " คุณ โคมะ พูดเเละจับมือผมเบาๆ
" มิยูกิจัง ยังเก่งเหมือนเดิมเลยนะครับ " พี่มาซะ พูดขึ้น
" ครับ .... เพาะรึเปล่า ครับ คุณ อุเคียว " คุณ โคมะ ตอบพี่มาซะ พร้อมกับเกาหัวตัวเองเบาๆ และ ถามผม
" ครับ เพาะมากเลย หละครับ " ผมตอบ
" หึหึ ใครๆ ก็บอกกันอย่างงันหละครับ แต่น่า เสียดายอยู่ อย่างหนึ่ง พ่อแม่ของ เธอควรจะได้มาฟัง " คุณโคมะ พูด และเริ่มทำหน้าเศร้า
" เสียใจด้วยนะครับ โคมะคุง "
" ไม่ เป็นไร หรอกค่ะ มันก็ ตั้ง 11 ปีมาแล้ว คุณ อา ก็ อีกคนนะค่ะ เลิกทำหน้าเศร้าได้แล้วค่ะ " จู่ๆเสียงของเด็กสาว ปริศนาคนหนึ่ง ก็ ดังขึ้น และ เธอก็กำลังเดินมาหา พวกเรา พร้อมกับ กระเป๋า ไวโอลีน สีดำ
" อ้าว หมด แล้วหรอ กำลังฟังเพลินอยู่เชียว " โคมะ พูด และทำหน้า จ๋อย
" นั้นนะสิ ครับ กำลังเพลินๆ อยู่เลย " พี่มาซะ ก็บ่นเสียดาย
" หรือ ว่า " ผมพูดขึ้น
" อ้อ ลืมเเนะนำไป นี้ หลานสาวผมเอง จีกะ มิยูกิ " โคมะ พูดขึ้นและจับบ่าของหลานสาว
" ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ จีกะ มิยูกิ ค่ะ เรียก มิยุ เฉยๆ เถอะค่ะ " มิยูกิ พูดขึ้น และยื้นมือ ออกมาหาผม
" ครับ ยินดีที่ได้รู้จักเช่น กันครับ อาซาฮินะ อุเคียว ครับ เรียก อุเคียว ก็ได้ครับ " ผมพูด และ จับมือของคนตัวเล็กเบาๆ
" ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก " มิยูกิ พูด และ ยิ้มให้ผม
~ บทนำ จบ ~