
เธอไม่เคยหวังสูงขนาดจะได้ขึ้นไปยืนเคียงข้างอาจารย์มรุตในฐานะคนรัก ที่ตัดสินใจสวมรอยเข้ามาใกล้ชิดเขาก็เพราะอยากตอบสนองความต้องการของตัวเอง ประกอบกับอยากทำให้เขามีความสุขในช่วงระยะเวลาหนึ่งเท่านั้น
แต่คำพูดของเพื่อนสนิทซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องกับเขา ก็จุดประกายความคิดให้เธอเริ่มมีหวังลึกๆ นั่นก็เพราะเขาอนุญาตให้เธอเข้ามาอยู่ที่นี่ ในพื้นที่ที่ครั้งหนึ่งเคยมีความทรงจำอันสวยงามกับคนรัก…
//////////////////////////////////////////////////////////////////
“ใครว่าผมไม่ใช้ถุงยาง” เขาใช้สายตาบังคับให้เธอรับแก้วไวน์ ทิชารับมาถือไว้อย่างไม่ค่อยเต็มใจนัก
“ก็อาจารย์บอกว่าไม่ต้องหยิบถุงยาง”
“ครับ ถ้าหมายถึงถุงยางที่คุณเตรียมมา” เขาเอียงหน้ามองเธอเล็กน้อย ยกแก้วไวน์ในมือขึ้นจิบด้วยท่วงท่าไม่ถือสาน้ำเสียงห้วนน้อยๆ ของเธอเลย
“ก็เอ่อ...” เธอไม่ได้เตรียมมา ทิชาเกือบโพล่งออกไป ดีที่ยั้งปากไว้ทัน
“ถุงยางพวกนั้นผมใช้ไม่ได้” เขาขยายความเพิ่มเติม และนั่นก็ทำให้ทิชามีสีหน้าดีใจไม่น้อย ถ้าเขาแพ้ถุงยาง นั่นแสดงว่าเธอต้องกินยาหรือไม่ก็ฝังยาคุมกำเนิดสินะ ถือว่ายืดเวลาให้เธอเตรียมตัวเตรียมใจได้อีกหลายวัน
แต่ทว่าความดีใจของเธอถูกทำลายลงในชั่ววินาทีเมื่อได้ยินคำพูดต่อมา
“ไซส์ที่ผมใช้ต้องสั่งซื้อพิเศษน่ะ ตามร้านสะดวกซื้อหาไม่ค่อยได้”
“อะไรนะคะ”
///////////////////////////////////////////////////
สวัสดีเพื่อนๆ ในรอบหลายปี
ไรท์กลับมาอัปนิยายที่นี่อีกครั้งแล้วนะคะ
ครั้งนี้มีนิยายหลายเรื่องรอการอัป และจะทยอยอัปอย่างต่อเนื่อง หากมีเพื่อนๆ ยังสนใจอ่านอยู่
ไรท์อัปให้อ่านฟรีเช่นเดิมนะคะ
เพียงขอแค่เพื่อนๆ กดหัวใจ กดเข้าชั้น และคอมเม้นต์เล็กๆ น้อยๆ เพื่อเปิดการเมองเห็นนิยาย
และเพื่อไรท์จะได้ทราบว่ามีใครรออ่านอยู่มากน้อยแค่ไหนค่ะ
เม้นต์เยอะ อัปรัวๆ แบบไม่มีสะดุดเลยน๊าาาาา
+++++++++++++++++++++++
อยากให้ไรท์อัปแบบไหน แจ้งได้นะคะ
อัปจนจนแล้วติดเหรียญทีหลัง
อัปวันละตอน และติดเหรียญเป็นช่วงๆ
ส่งเสียงบอกทีค่ะ ห่างหายจากบ้านธัญฯ ไปนาน ไม่รู้นักอ่านชอบแบบไหนกันบ้าง^^

