ในดินแดน "อโยธยา" ที่ซึ่งเวทมนตร์คาถาและคมดาบคือผู้ตัดสินชะตาชีวิต ผู้คนต่างยกย่องวีรบุรุษผู้กล้าที่สังหารมังกร หรือจอมขมังเวทย์ที่เรียกฟ้าผ่าได้
แต่สำหรับ "อาจารย์คง"... เขาไม่ใช่คนพวกนั้น
เขาคือ "หมอเสน่ห์"
ชายหนุ่มรูปงามในชุดเสื้อเชิ้ตลายสก็อตพับแขน (แฟชั่นหลงยุคที่เจ้าตัวภูมิใจ) ผู้เชี่ยวชาญศาสตร์แห่งการ "ลงนะหน้าทอง", "สาริกาลิ้นทอง" และการปรุง "น้ำมันพราย" ที่ทำให้คนรักคนหลง อาจารย์คงไม่ได้ใช้ดาบฟาดฟันศัตรู แต่ใช้รอยยิ้มและคารมคมคายในการสยบแทบเท้าสตรีทั่วเมืองหลวง
ทว่า... ความเก่งกาจในเรื่องรักๆ ใคร่ๆ กลับกลายเป็นดาบสองคม เมื่อเขาถูกใส่ร้ายป้ายสีจากขุนนางขี้อิจฉา (และพ่อค้าผู้เสียผลประโยชน์) จนถูกเนรเทศออกจากเมืองหลวงที่ศิวิไลซ์ ให้มารับตำแหน่ง "ผู้ดูแลชายแดน" ณ หมู่บ้านทุรกันดารที่มีชื่อว่า "นาป่าแฝก"
หมู่บ้านนี้ไม่ได้มีสาวงามร่ายรำ หรือตลาดนัดคล้องช้าง แต่มันคือนรกบนดินที่เต็มไปด้วย "กอปลิน"!
กอปลินที่นี่ไม่ใช่ตัวเล็กๆ น่ารักเหมือนในนิทาน แต่มันคือสัตว์อสูรผิวเขียว ร่างกายกำยำ ดุร้าย และกระหายเลือด พวกมันไม่สนคาถาเมตตามหานิยม ไม่สนยันต์ค้าขายร่ำรวย สิ่งเดียวที่พวกมันต้องการคือ "เนื้อสดๆ"
ใครๆ ก็คิดว่า หมอเสน่ห์เจ้าสำอางอย่างอาจารย์คง คงจะกลายเป็นอาหารว่างของกอปลินภายในสามวัน...
แต่พวกเขาคิดผิด
เพราะเมื่อความตายมาเยือนถึงหน้าประตู อาจารย์คงได้ค้นพบวิถีทางใหม่ในการเอาตัวรอด เขาไม่ได้ทิ้งตำราเสน่ห์ แต่เขา "ดัดแปลง" มัน!
เมื่อ "วิชาดาบประกายแสง" ผสานเข้ากับ "มนต์เสน่ห์ยาแฝด"...
เมื่อ "น้ำมันพราย" กลายเป็น "ระเบิดเพลิงราคะ"...
และเมื่อ "สากกะเบือ" ของสาวชาวบ้าน กลายเป็นอาวุธระดับตำนาน...
การต่อสู้เพื่อความอยู่รอด (และเพื่อสร้างฮาเร็ม) จึงเริ่มต้นขึ้น!
นี่ไม่ใช่ตำนานผู้กล้ากู้โลกที่น่าเบื่อหน่าย แต่เป็นบันทึกการเดินทางของหมอผีหนุ่มจอมกะล่อน ที่ต้องงัดทุกกลเม็ดเด็ดพรายมาสู้กับฝูงกอปลิน รับมือกับแม่ค้าสาวจอมงกผู้บ้าอำนาจ และคอยหลบสากพิฆาตของเมียสาวผู้ขี้หึง
ยินดีต้อนรับสู่ "นาป่าแฝก"... ดินแดนที่อันตรายที่สุด และ เสียวซ่าน ที่สุดในพงศาวดาร!
