“ฉันเกลียดนาย!!”
“ดี!! งั้นก็อยู่กันไปแบบนี้แหละ อยู่เพื่อทรมานกันไปแบบนี้ ตอนนี้ลูกแก้วก็เหลือพี่แค่คนเดียวแล้วนี่”
“คุณต้องการอะไรกันแน่..”
“รู้อะไรไหม ความจริงพี่ไม่ได้โกรธหรือเกลียดลูกแก้วหรอก แต่มันก็มีบางครั้งนะที่พอพี่เห็นรอยยิ้มของลูกแก้ว พี่ก็มีความรู้สึกว่าที่อยากจะขยี้รอยยิ้มนั้นให้มันเละคามือ”
“ในสายตาของฉัน คุณก็ไม่ใช่คนเลยร้ายอะไรหรอก แต่คุณอย่าทำให้ฉันมองคุณเปลี่ยนไปมากกว่านี้เลย”
“งั้นลูกแก้วก็ต้องรู้เอาไว้นะครับ ไม่ว่าพี่จะทำอะไร พี่ก็มักจะหาเหตุผลมาสมทบการกระทำของตัวเองเสมอ ไม่ว่าสิ่งที่พี่ทำมันจะเป็นสิ่งที่ลูกแก้วไม่ชอบก็ตาม แต่ถ้าเหตุผลมันมีมากพอ พี่ก็ไม่ได้แคร์หรอกว่าใคร

จะคิดยังไง”
“…” ร่างเล็กพยายามบิดข้อมือให้หลุดออกจากพันธนาการของเราสูงแต่มือใหญ่กลับเพิ่มแรงบีบข้อมือของเขาให้แน่นขึ้น
“ระหว่างนี้ก็ช่วยเป็นเด็กดีเชื่อฟังคำพูดของพี่ด้วยครับ อย่าทำตัวดื้อขัดคำสั่งพี่เหมือนอย่างวันนี้อีก”
ᵔᴥᵔ♡ᵔᴥᵔ♡ᵔᴥᵔ♡ᵔᴥᵔ♡ᵔᴥᵔ♡
พระเอก
ภากร อายุ 28 ปี
“ลูกแก้ว…ชื่อลูกแก้วใช่ไหม พี่ชื่อภากรนะ”
นางเอก
ลูกแก้ว อายุ 24 ปี
“แต่แก้วว่า พี่ภากรควรจะเปลี่ยนรสชาติบ้างครับ ดื่มรสชาติเดิมๆ มาหลายปี คงจะเบื่อแย่ เปลี่ยนไปทานรสชาติอื่นบ้างจะได้รู้ว่ารสชาติของกาแฟที่อร่อยบนโลกนี้ยังมีอีกเยอะ”
Guest
