เพราะความฝันที่ราวกับเกิดขึ้นจริง ทำให้จางหยู่เยียนมิอาจลืมความรู้สึกเจ็บปวดที่รู้ว่าสามีวางยานางกับลูกในท้อง เพราะสตรีนางหนึ่ง ก้อนเนื้อในใจที่แหลกสลายนั้นแม้ตื่นขึ้นมาก็ยังมิอาจสลัดมันทิ้งไปได้
รู้เพียงว่านางจะไม่ยอมให้เกิดเรื่องเลวร้ายเช่นนั้นขึ้นอีก
หากสาเหตุเป็นเพราะนางขวางวาสนาคู่รัก เช่นนั้นนางก็จะทำทุกทาง หนีห่างจากเขาไปให้ไกลที่สุด
บุตรไร้บิดา ภรรยาไร้สามี ใช่ว่าจะอยู่ไม่ได้
ครานี้นางจะให้เขาสมหวัง ครองคู่กับคนรักตราบชั่วชีวิต
แต่เหตุใดถึงได้ยากเย็นนัก!
เว่ยเฉิงหยวน X จางหยู่เยียน
“เหตุใดจึงปฏิเสธเจ้าคะ ท่านไม่อยากแต่งกับเกาซูเหวินหรือ”
“ไม่”
“จะไม่อยากแต่งได้อย่างไร หรือว่าเพราะกลัวนางจะเป็นรองข้า
เรื่องนั้นท่านอย่าห่วงไป ข้ากับลูกจะเดินทางไปเมืองฟู่จวิ้นทันทีที่พวกท่านแต่งกัน”
“...”
“จะไม่กลับมาเมืองหลวงอีก ไม่นานผู้คนก็จะลืมว่าท่านมีข้าเป็นฮูหยินเอก”
“เจ้าคิดจะแยกบิดากับบุตร มิใจร้ายไปหน่อยหรือ”
“ท่านเองก็มิได้อยากให้เขาเกิดมา”
Knock! Knock!
สวัสดีนักอ่านทุกคนนะคะ แวะเอานิยายเรื่องใหม่มาฝากค่ะ
เรื่องนี้ใช้เวลาค่อนข้างนาน เขียนไปครึ่งเรื่องลบทิ้งหมดเพราะตัน จนสุดท้ายฮึบมาจนจบเรื่อง
ชอบไม่ชอบยังไง ติชม แวะมาบอกกันได้น๊า เผื่อเราจะได้นำไปปรับเรื่องถัดๆไป
Guest
