บ่วงรักพันธะร้าย

“แป๋ม!! เธอกำลังไม่เข้าใจพี่อยู่!! แล้วยังให้ไอ้ปริ้นมาเอาเรื่องพี่ คิดว่าแป๋มถูกมากนักหรอ?” คนที่เสียงดังแต่ไม่ได่ตะคอกถามน้องสาวเพื่อนที่เขาแอบคบหาด้วยลับๆ ใบหน้าเหนื่อยหน่ายที่แสดงออกจนคนที่ร้องไห้นิ่งๆเจ็บแปลบในอก

“แป๋มแค่ขอให้พี่กรณ์รับผิดชอบแป๋ม แป๋มควรจะเป็นเมียน้อยใครหรือไง!!” นาทีนี้ไม่ต้องอายใครทั้งนั้น เธอตะโกนสิ่งที่สงสัยออกมาทั้งหมด

“พี่มีคู่หมั้น แต่ไม่ได้มีเมีย!! เธอกำลังเอาแต่ใจกับพี่อยู่!! น้องมึงเสียนิสัยเพราะมึงตามใจ!!” ผลั่ก!! หมัดหลุ่นๆประเคนใส่ใบหน้าหล่อของชรินท์กรจนล้มลงไปที่พื้น

“อย่ามาว่าน้องกู ในเมื่อมึงยังใช้วิธีโง่ๆเข้าหาน้องกูอยู่ และกูเคยเตือนมึงแล้วว่าอย่ายุ่งกับแป๋ม!!” ปรินวัชร์จับมือน้องสาวให้ยืนขึ้นพร้อมสูดลมหายใจเข้าลึก

“กูถามคำถามเดียว…จะรับผิดชอบโดยการแต่งงานกับน้องกูไหม” คนที่ปล่อยให้น้องได้เคลียร์กับเพื่อนเอง จำต้องรีบเข้าเรื่อง เอ่ยถามเสียงเรียบ

“มึงก็รู้…ว่ากู…”

“ถ้าตัดสินใจดีแล้ว มึงควรเลิกยุ่งให้เด็ดขาด อย่ามาทำเป็นหมาหยอกไก่ และต่อจากนี้…อย่ามาเสียใจทีหลัง!!“