เกริ่นนำ
หวังฉู่หรันแต่งงานกับจางเว่ยป๋อด้วยความรักและความศรัทธา เธอเชื่อว่าเขาคือชายในฝัน คือคนที่จะร่วมสร้างชีวิตไปด้วยกัน
แต่ใครจะคิดว่า “ความรัก” ของเธอ…จะกลายเป็นเพียง “เครื่องมือ” ในแผนการของเขา
จางเว่ยป๋อไม่เคยรักเธอเลย เขาเพียงต้องการ “ฮุบโรงงานเหมืองแร่เหล็กกิจของตระกูลจาง” จาก จางเว่ยหลง ผู้เป็นอาและเป็นเจ้าของโรงงานที่มีอาณาจักรเหมืองแร่มหาศาลในเมืองหยางเจียง ในยุค80
เขาใช้เธอเป็นสะพานทอดไปสู่ผลประโยชน์ และเมื่อได้สิ่งที่ต้องการ เขากลับตอบแทนเธอด้วย “ใบหย่า” และคำพูดที่แทงใจจนแทบขาดลมหายใจ
“คนที่ฉันรัก…ไม่เคยเป็นเธอ แต่เป็นน้องสาวของเธอต่างหาก หวังฉู่หรง”
และยิ่งเลวร้ายกว่านั้น… หวังฉู่หรงกับเขาแอบมีความสัมพันธ์ลับ ๆ จนมีลูกด้วยกันอายุหนึ่งขวบ ทั้งคู่สวมเขาให้เธอมาหลายปี โดยที่เธอไม่เคยรู้
เมื่อความจริงกระแทกเข้ามา หวังฉู่หรันเหมือนโลกทั้งใบพังทลาย เธอสูญสิ้นทุกสิ่ง ทั้งความรัก ศักดิ์ศรี และหัวใจ
ในคืนสุดท้ายของชีวิต เธอตัดสินใจก้าวลงจากระเบียง ปล่อยร่างสู่ความมืด…เพื่อจบความทรมานทั้งหมด
ทว่าชะตากลับเล่นตลก
เมื่อเธอลืมตาขึ้นอีกครั้ง กลับพบว่าตัวเองย้อนเวลากลับมาช่วง สามปีก่อนวันแต่งงาน
ครั้งนี้ หวังฉู่หรันสัญญากับตัวเองว่าเธอจะไม่มีทางเป็นเหยื่ออีกต่อไป
เธอจะไม่ยอมให้ตัวเองตกอยู่ในเงาของใคร ไม่ว่าจะเป็นจางเว่ยป๋อหรือหวังฉู่หรง
และเป้าหมายใหม่ของเธอ…คือ “หมาแก่ตัวร้าย” จางเว่ยหลง ชายผู้เยือกเย็น เฉียบแหลม และน่ากลัวในสายตาคนอื่น
แต่ในสายตาเธอ…เขาคือคนที่ถูกหลานชายทรยศ และเขาคือคนเดียวที่ “คู่ควรกับหัวใจของเธอผู้ที่เธอจะร่วมมือเพื่อแก้แค้นอดีตรักที่เคยหักหลัง”
“ชาตินี้…ฉันจะไม่เลือกซาตานในคราบเจ้าชายอีกแล้ว เพราะหมาแก่ที่ซื่อสัตย์และรักจริงมันน่ารักกว่าเยอะ”