ฤดูใบไม้ร่วงที่ฝนโปรยปราย อากาศภายนอกเย็นเยียบ ทว่าภายในพิพิธภัณฑ์กลับอบอุ่นไปถึงหัวใจ
"โนอาห์" เริ่มงานใหม่เป็นผู้ดูแลพิพิธภัณฑ์ศิลปะ เขาได้รับการกำชับให้ดูแลรูปปั้นรูปหนึ่ง รวมถึงแขกคนพิเศษที่มาชมงานศิลปะยามค่ำคืนเป็นอย่างดี
โนอาห์คิดว่าทุกอย่างช่างเรียบง่าย ทว่ารูปปั้นเกิดสั่นไหว เขาคิดว่าจะซวยเสียแล้ว แต่รูปปั้นกลับยังอยู่ดี แถมข้าง ๆ กันนั้น แขกคนพิเศษ "วิลเลียม" ก็ปรากฎตัวอวดใบหน้าสมบูรณ์แบบดุจประติมากรรม
คนคนนั้นทำให้หัวใจของโนอาห์ไม่เป็นของตัวเองอีกต่อไป
“แค่คิดว่าคุณโอเคหรือเปล่าที่เจอผม— ไม่ ๆ คือผมหมายถึงว่าทุกครั้งที่มาดูงาน ผมมักมาขัดจังหวะเสมอเลย”
“เธอทำหน้าที่ของเธอ”
“ก็—”
“งั้นเอาอย่างนี้ดีไหม ถือซะว่ามายืนคุยเล่นเป็นเพื่อนฉัน”
———
Talk to writer
สวัสดีค่ะทุกคน ส่งท้ายปลายปีกับนิยายในแบบที่ไม่เคยเขียนอีกแล้วค่ะ แฮ่~
เรื่องนี้จะยังคงกลิ่นอายความเป็น Slice of life มีความโรแมนติก ดราม่าและแฟนตาซีเล็ก ๆ เข้ามาผสมค่ะ พล็อตเรียบง่าย ไม่หวือหวา มาพร้อมกับฝนโปรยปราย บรรยากาศเย็น ๆ ชื้น ๆ ในเซตติ้งอังกฤษตอนเหนือ แต่ก็ยังคงความอ่านง่ายค่ะ
ความยาวเรื่องนี้ถือว่าเป็นเรื่องสั้นก็ได้ค่ะ ขณะที่เขียนเราไม่ฝืนหรือกำหนดเรื่องความสั้น-ยาว แอบตามใจตัวเองเยอะพอสมควร แต่ถึงอย่างนั้นก็ตั้งใจเขียนไม่แพ้ทุกเรื่องเลยค่ะ ฝากทุกคนให้กำลังใจนักเขียน เอ็นดูวิลเลียมและโนอาห์ด้วยนะคะ
น้อมรับทุกคำติชมเสมอค่ะ โปรดใช้ภาษาดอกไม้คุยกัน
แท็ก #ฤดูไหนถึงใช่เรา
Genre
Slice of life, Romantic, Drama, Paranormal
Content warning
Mentioned Character Death, Violence, Sexism, Homicide, Ritual (มีการกล่าวถึงการตายของตัวละคร การใช้ความรุนแรง เหยียดเพศ การฆาตรกรรมและพิธีกรรม), Age gap (ตัวละครมีความห่างของอายุ)
START 01/11/2025
END xx/xx/xxxx
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 และที่แก้ไขเพิ่มเติมทุกฉบับ
ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลง เผยแพร่เนื้อหาและภาพประกอบ โดยมิได้รับอนุญาต
รวมถึงไม่อนุญาตให้นำไปเจนเอไอในทุกกรณีค่ะ
Guest
