จากร้ายสุดฤทธิ์ กลายเป็นรักสุดหัวใจ…
........................................................
“ไม่ต้องมายุ่งกับกู” ผมปฏิเสธเมื่อเห็นว่าคนที่กำลังอุ้มผมอยู่คือไอ้เติร์ก
“จะตายแล้วยังอวดเก่ง”
“ปล่อยกู” ผมดิ้นพล่านเมื่อร่างสูงพาลงบันไดโดยไม่สนใจเสียงปฏิเสธของผมเลย
“ดิ้นแรงๆ สิ จะได้ตกลงไปแข้งขาหักทั้งสองคน”
“มึงแม่ง!” ผมที่กลัวเจ็บเลยยอมอยู่นิ่ง มองใบหน้าของคนที่กำลังอุ้มผมด้วยสายตาขุ่นเคือง
“โคตรเกลียดกูเลยใช่ไหม”
น้ำเสียงราบเรียบที่จู่ๆ ก็ถามขึ้นทำให้ผมมองใบหน้าของ ไอ้เติร์กครู่หนึ่งอย่างต้องการจับความรู้สึกของมัน แต่ผมกลับไม่ได้รับคำตอบอะไรเลยจากใบหน้าเคร่งขรึม หากถามว่าผมเกลียดมันมากไหม ผมตอบได้เลยว่าเกลียดมาก ยิ่งนึกถึงเรื่องที่มันทำกับผมเมื่อคืน ผมก็ยิ่งเกลียดจนไม่อยากมองหน้ามัน
....................................................................
วายร้ายที่รัก มีรูปแบบอีบุ๊กแล้วนะคะ
Guest
