เอวาทะลุมิติเข้ามาในนิยายเรื่องหนึ่งและได้สวมบทตัวร้ายซึ่งมีทะเบียนสมรสกับพระเอก ตัวร้ายชอบรังแกนายเอก ยื้อแย่งพระเอกให้กลับมาหาตัวเองด้วยแผนการร้ายๆ เลวๆ และตุยเย่ไปด้วยการแกล้งฆ่าตัวตายแต่ตายจริง
สิ่งแรกที่เอวาจะทำหลังออกจากโรงพยาบาลไม่มีทางเป็นอย่างอื่นนอกจากการ ‘หย่า’ กับพระเอกแล้วไปใช้ชีวิตสวยๆ รวยๆ และตามหารักแท้ของตัวเอง ทว่าหลังครบเจ็ดวันที่ได้เข้ามาอยู่ในร่าง ‘พาขวัญ’ เอวากลับพบว่าพาขวัญกลายเป็นเจ้าจิ๋วที่นั่งอยู่บนไหล่ของเอวา และทวงคืนร่างของตัวเองไม่ยอมหยุด
“นี่เจ้พาขวัญ” เอวาสบตากับร่างเล็กจิ๋วที่นั่งอยู่บนไหล่ผ่านกระจก
“ฉันไม่มีน้องไม่ต้องมาเรียกพี่” เจ้าจิ๋วแหวกลับ
“ให้เกียรติปะ เพราะอายุมากกว่าปะ อย่าเรื่องมาก”
“เรียกทำไม” เสียงเล็กๆ ดังขึ้นอีก
“รู้ตัวปะว่าตัวเองเป็นแค่ตัวร้ายในนิยายเรื่องหนึ่งน่ะ แล้วนักเขียนเขาก็เขียนให้เจ้ตายไปแล้ว” เอวาเอ่ย เขาพยายามอย่างยิ่งที่จะเป็นมิตรกับเจ้าของร่าง
“ไม่รู้แหละ เอาร่างของฉันคืนมาและฉันก็ไม่ยอมให้แกหย่ากับพี่เขม ฉันไม่มีวันยอม ไม่มีวัน!!” ร่างเล็กจิ๋วลุกขึ้นโวยวาย
“เดี๋ยวก็ร่วงลงไปหรอก”
“ถ้าหลุดออกไปจากไหล่ได้ ฉันจะบีบคอแก” พาขวัญวีนอีก
“นิ้วเล็กกว่าแง่งขิง อย่ามาห้าว”
“เอาร่างของฉันคืนมา”
“ใครจะไปรู้ว่ามันต้องคืนยังไงล่ะครับ เอวาต้องฆ่าตัวตายเหรอวิญญาณของเจ้ถึงจะกลับเข้าร่าง ใครมันจะไปอยากเจ็บ เอวาไม่เอาด้วยแล้วหนึ่ง”
“แต่ร่างนี้เป็นร่างของฉัน” ร่างจิ๋วโวยวายจนเหนื่อยจึงนั่งลงเหมือนเดิม
“ค่อยๆ หาทางไปเถอะ แต่เอวาบอกเอาไว้ก่อน ถ้าคุณจะเอาร่างนี้คืน คุณต้องยอมหย่ากับพระเอก
Guest
