แม้ชาติปางเคยพรากให้ห่างไกล หากใจมั่นรักแท้ไม่แปรผัน วันหนึ่งฟ้าจะลิขิตให้พบกัน คืนใจนั้นสู่รักอันงดงาม
ในห้วงกาลแห่งกรรมและวัฏฏะ ชายหญิงคู่หนึ่งเคยรักกันอย่างลึกซึ้ง แต่โชคชะตาและเวรกรรมกลับพรากพวกเขาให้ห่างไกลกันในชาติปางก่อน
แม้กาลเวลาจะหมุนผ่านไปเนิ่นนาน แต่เสียงของหัวใจยังคงเรียกหา
กลอนบทนี้คือบทบันทึกแห่งความคิดถึง ความเจ็บปวด และความหวัง
ว่าหากบุญยังมี พรหมลิขิตจะนำพาให้ใจสองดวงได้กลับมารวมกันอีกครา
รีวิว (0)
เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว
Guest
