หลังหย่าขาด นางร้ายผู้นั้นตั้งครรภ์แล้ว

“แค่แม่ไก่พิการที่ไม่มีปัญญาออกไข่ ยังกล้าเสนอหน้ามาเป็นฮูหยินของใต้เท้าเจียงอีก” โจวจื่ออี้ต้องทนฟังคำถากถางมาตลอดการแต่งงาน ในวันที่นางยอมแพ้และถอยออกมากลับพบว่าในท้องมีอีกหนึ่งชีวิตติดมาด้วยเสียแล้ว 

เพราะนางมิใช่นางเอกงั้นหรือ หนทางการปลูกต้นรักกับพระเอกจึงไม่อาจราบรื่นเช่นผู้อื่นเขา 

เพราะนางเป็นแค่นางร้ายใช่หรือไม่ สวรรค์จึงเพียงให้พานพบ แต่ไร้ซึ่งวาสนาได้ครองคู่ 

ในเมื่อการฝืนโชคชะตานั้นยากเย็นแสนเข็ญนัก เช่นนั้นนางขอยอมแพ้ 

ทว่าหลังการหย่าเพียงหนึ่งชั่วยามกลับได้ยินข่าวที่ทำให้น้ำตาต้องหลั่งรินด้วยความคับแค้นใจ 

“แม่นางโจว ท่านตั้งครรภ์ได้สองเดือนแล้ว” 

มารดามันเถิด! ลิขิตสวรรค์เฮงซวย! 

โจวจื่ออี้: ...(สวรรค์ช่างลำเอียง!) 

พระเอกผู้ถูกทอดทิ้ง: ...(หางลู่หูตก)