มาตราที่ว่าด้วยความรัก

มาตราที่ว่าด้วยความรัก 

‘น้ำขิง’ 

เมื่อผู้ชายที่หล่อหรูดูดีอย่างเขา 

ต้องแต่งงานกับผู้หญิงเชยๆ อย่างเธอ 

เลยต้องจับเซ็นสัญญาหย่าก่อนแต่ง 

ไม่งั้นเขาต้องถูกยัยหน้าจืดนั่นจับไม่ปล่อยแน่ 

หกเดือน... 

เขาจะยอมเป็นสามีให้เธอสักหกเดือนก็แล้วกัน 

..... 

"พี่ให้ได้แค่ลายเซ็นในทะเบียนสมรส  

ไม่มีการจัดงานแต่ง ไม่มีการบอกคนนอก  

แต่จะยอมผูกข้อมือรดน้ำสังข์ต่อหน้าญาติผู้ใหญ่เพื่อให้อานีสบายใจ  

พี่จะทำหน้าที่ลูกเขยของคุณอาอย่างสุดความสามารถ  

แต่จะไม่ทำหน้าที่สามีของฝน ตกลงไหม" 

"ตกลงค่ะ" 

เดือนที่สี่... 

"พี่ติณณ์ขา อย่าหล่อมากได้ไหม คนเป็นเมียไม่ได้มันทรมาน" 

เธอใช้มุกเสี่ยวจีบเขาราวกับสาวกร้านโลก เขาขำแทบแย่แต่ก็ตอบไป 

"เป็นอยู่แล้วจะทรมานทำไมอีก" 

"สุดหล่อมีแฟนใหม่หรือยัง" 

พอได้ยินคำถามแบบนั้นก็ชักสงสัยว่าเธอเมาจนตาลายเห็นว่าเขาเป็นคนอื่นหรือเปล่าวะ 

"ไม่มี มีแต่เมีย" 

"ฝนก็อยากมีผัวใหม่" 

เฮ้ย! ยัยฝนคิดแบบนี้จริงหรือวะ! 

"ไม่ได้ ไม่ให้มี" 

เดือนที่หก... 

“ฝนอยากหย่าแล้วค่ะ พรุ่งนี้พี่ติณณ์ไปหย่าให้ฝนได้ไหมคะ” 

.......... 

พระเอกสายซึน หลงตัวเอง ปากแข็ง 

นางเอกสายหวาน อ่อนนอกแข็งใน 

นิยายรักแนวจำใจแต่งงาน ตลก หวาน ซึ้ง ดราม่านิดๆ 

ไม่มีนอกกายนอกใจ จบดีแบบสุขนิยมตามสไตล์น้ำขิงค่ะ