แม่ฝากหนูไว้กับสองหมอ 3P
หมอรักษาคน (หมอคิริน)
แฝดน้อง อายุ 28 ปี K 58
สุภาพ พูดเพราะ เอาใจเก่ง
“ไอ้ศรันย์ทำอะไรสักอย่างดิวะ กูแข็งฉิบหายเลยตอนนี้”
——————————————————
(พิมดาว)
อายุ 21 ปี คัพ D
ขี้อ้อน ปากตรงกับใจ
“พี่อยากดูดนมหนูไหมคะ”
——————————————————
หมอธรรม (พ่อครูศรันย์)
แฝดพี่ อายุ 28 ปี K 60
เคร่งขรึม เย็นชา เยดุ
“ขั้นตอนสุดท้าย...คือน้ำมนต์จากผู้มีวิชาอาคมแกร่งกล้าอย่างฉัน ที่จะต้องเข้าไปอยู่ในตัวเธอจนครบเจ็ดวัน”
——————————————————
เรื่องย่อ…
พิมดาว นักศึกษาปี 3 หลังจากสอบเสร็จ หญิงสาวจึงไปฉลองกับกลุ่มเพื่อนที่ผับ ทว่าพอกลับมาถึงบ้านก็พร่ำเพ้อพรรณนาแต่คำว่า… “หนูจะไปหาพี่หมอ” ซ้ำแล้วซ้ำแล้ว
จนสร้อยเพชรผู้เป็นแม่รู้สึกกังวลใจเป็นอย่างมาก เธอจึงพาลูกสาวไปรักษากับหมอธรรม พ่อครูศรันย์
แต่พอไปถึง พิมดาวกลับพูดว่า
“หมอผี…หนูไม่เอาอะ งมงายสิ้นดี”
“พิม! หนูจะพูดลบหลู่พ่อครูแบบนี้ไม่ได้นะลูก”
“หนูร้อนวูบวาบอยู่ในอก แต่แม่กลับพาหนูมาหาหมอผีเนี่ยนะ หนูจะเอาหมอคน ไม่เอาหมอผี!”
จากนั้นเธอก็ลุกขึ้นพรวดทันที ร่างบางชนเข้ากับแผงอกกว้างของผู้ชายคนหนึ่งเข้าอย่างจัง ซึ่งเขาก็คือ หมอคิริน
พิมดาวมองสบตากับคนตรงหน้า พลางกะพริบตาปริบๆ
“พี่หมอช่วยรักษาหนูได้ไหมคะ”
“พี่เป็นหมอรักษาคน ไม่สามารถช่วยหนูได้…”
“ถ้าเธออยากให้คิรินรักษา เธอก็ต้องยอมให้ฉันช่วยรักษาด้วย เพราะอาการของเธอ...มันจำเป็นต้องได้น้ำมนต์จากฉัน”
.
.
.
.
ฝากกดไลก์ + กดบันทึกเข้าชั้นกันด้วยนะคะ
นิยายแนว PWP เน้นฉากเซ็กซ์ซีนเป็นหลักค่ะ
คำเตือน…
นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาไม่เหมาะสม โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ตัวละคร อาชีพ สถานที่ เป็นเพียงเหตุการณ์สมมุติขึ้นมาเท่านั้น ไม่ได้จะพาดพิงให้เกิดการเสื่อมเสียใดๆ
แนะนำให้อ่านเพื่อความบันเทิงนะคะ
ขอสงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติ พ.ศ. 2537 และ ฉบับเพิ่มเติม พ.ศ. 2558 ห้ามผู้ใดคัดลอก ดัดแปลง ทำซ้ำ เนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งในนิยายฉบับนี้เด็ดขาด
Guest
