รักนี้มิอาจลืม

เรามักมีใครสักคนอยู่ในใจเสมอ แม้จะไปไกลกว่านั้นไม่ได้ สุดท้ายแล้วต่างคนต่างแยกย้ายไปใช้ชีวิตของตัวเอง “ทฤษฎีความรัก” ในข้อที่สองมันคงจะจริง

เมื่อเราพร้อมจะเริ่มต้นใหม่กับใครสักคน ทำไมมันถึงเจ็บปวดขนาดนี้ ในเมื่อต่างฝ่ายต่างเรียนรู้ทำความรู้จักกัน แต่ก็คงได้แค่รู้จัก ไม่มีการพัฒนาไปมากกว่านั้น

คนเรามักตกหลุมรักใครสักคนได้แค่สามครั้งในชีวิตตามทฤษฎีของความรัก ข้อแรก กล่าวไว้ว่า ความรักเกิดจากการตกหลุมรักโดยไม่มีข้อแม้ มักเกิดขึ้นในช่วงวัยเรียนหรือที่คนส่วนใหญ่เรียกว่ารักครั้งแรก และ รักครั้งสุดท้าย เป็นรักที่ยืนยาวและชั่วนิรันดร์ แล้วรักครั้งที่สองล่ะ ทำไมถึงเป็นรักที่เจ็บปวดที่สุด

“สวัสดีเราท็อปนะ” ช่วงเย็นของวันหนึ่งบุรุษนิรนามเอ่ยกล่าวทักทายหญิงสาวในแอปพลิเคชันหนึ่งเป็นครั้งแรก

“สวัสดีเราแพทนะ” หญิงสาวคนนั้นตอบกลับข้อความเป็นครั้งแรกเช่นกัน

“ยินดีที่ได้รู้จักนะ”

“เช่นกันค่ะ”

ใครจะคิดว่าจุดเริ่มต้นของบทสนทนาเล็ก ๆ ในวันนั้นมันจะทรมานขนาดนี้ ถ้าหากวันนั้นเราไม่ได้คุยกันมันคงจะดีกว่านี้หรือเปล่า…