เมื่อเด็กแสบแห่งบ้านดงบังเก็บน้ำยางสดเตรียมส่งขายแต่แล้วอยู่ ๆ ไอ้ภัยพิบัติ (พระเอก) ก็วิ่งมาชนถังบรรจุน้ำยางสดของเธอล้มจนแทบไม่เหลือแถมยังขู่เธอสารพัด จนเธอจำต้องช่วยเขาอย่างไม่เต็มใจ
"เสียดายหน้าตาบักอันนี้คัก หล่อบักคักแต่สันดานบ่ดีคัก"(เสียดายหน้าตาไอ้นี่ชะมัด หล่อมากแต่นิสัยไม่ดีเกิน)
น้ำตาล
เด็กสาวจากหมู่บ้านชนบท งานอดิเรกของเธอและกลุ่มเพื่อน คือ การเปิดคอนเสิร์ตด้วยซุ่มเสียงอันบาดลึกเข้าไปยังประสาทหูส่วนลึกจนผู้เป็นพ่อยอมสร้างบ้านให้อยู่กลางทุ่ง
"น้องมาดื่มอวยพรให้อ้าย" (น้องมาดื่มอวยพรให้พี่) ร่างบางหนีบน้ำรวงข้าว (สุรา 40 ดีกรี) เดินเข้าไปหาชายคนรักที่อยู่ในชุดทักสิโด้สีขาวด้วยความขมขื่น
"อวยพรฉันทำไม" ไทเกอร์ถามหญิงสาวอย่างไม่เข้าใจ
"ลูกสาวกำนันกะเหมาะสมกับอ้ายอีหลีนั่นหละ ลูกสาวสวนยางสิไปสู้เพิ่นได้จังใด๋" (ลูกสาวกำนันก็เหมาะกับพี่จริง ๆ นั่นแหละ ลูกสาวสวนยางจะไปสู้เขาได้อย่างไร)
"ต่อไปนี่อีหล่ากับอ้ายบ่มีหยังเกี่ยวข้องกันอีก ขอให้อ้ายมีความสุขหลาย ๆ เด้อ"(ต่อไปนี้น้องกับพี่ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก ขอให้พี่มีความสุขมาก ๆ นะ)
"พูดอะไรของเธอวะ ช่วยแปลให้ฉันฟังหน่อยสิวะ อีหล่าคืออะไรวะ" แม้ไทเกอร์จะฟังไม่ค่อยเข้าใจแต่เขารู้ว่าความหมายมันไม่ดีแน่ ๆ
ร่างบางยกจอกสุรากระดกขึ้นดื่มพร้อมทั้งน้ำตาก่อนจะโยนจอกสุราใส่ร่างสูงแล้ววิ่งออกจากงานวิวาห์ของชายคนรักไปด้วยหัวใจที่บอบช้ำ
ซ่า~ ซ่า~ ซ่า~
สายฝนเทลงมาราวกับรู้ว่าเธอกำลังเสียใจ สายฝนที่อาบชโลมร่างเธอราวกับท้องฟ้ากำลังร้องไห้ไปกับเธอ
"เทวดายังฮักตาลเลย อ้ายคือใจร้ายกับตาลแท้ คันบ่ฮักกันสิมาตั๋วตาลเฮ็ดหยัง" (เทวดายังรักตาลเลย พี่ทำไมใจร้ายกับตาลแบบนี้ ถ้าไม่รักกันจะมาหลอกตาลทำไม) หยาดน้ำตาลแห่งความเสียใจหลั่งไหลออกมาไม่ขาดสาย มีเพียงสายฝนเท่านั้นที่ไม่ทอดทิ้งให้ใจดวงน้อยต้องเจ็บปวดเพียงลำพัง
ไทเกอร์ (เสือ)
เขา คือ มาเฟียทรงอิทธิพล เพราะจำต้องตามจัดการไอ้พวกคนทรยศทำให้เขาต้องเจอกับยัยเด็กแสบแห่งบ้านดงบัง เธอมาพร้อมกับพลังเสียงอันแรงกล้า กล้าแหกปากร้องมันออกมาได้อย่างไรกัน นั่นคือ สิ่งที่เขาคิดมาตลอด เขาอยากจะแจกลูกตะกั่วให้เธอวันละร้อยรอบเพราะความแสบของเธอ
"นี่เธอไปดื่มมาอีกแล้วเหรอ"
"อืม นิดเดียว"
"นิดเดียวจะได้คลานกลับบ้าน?"
"บักอันนี่แหมะ มาจ่มดีตายแถะ"(ไอ้นี่ ทำไมบ่นเก่งจัง)
"อะไรบ่นอะไรวะ"
"บักปึก"(ไอ้โง่)
"เวรกรรมอะไรของกูวะ"
"อย่าพูดมากได้ไหมมาอุ้มหน่อย เดินไม่ไหวแล้ว"
"ผีห่าตัวไหนมันผลักฉันมาเจอเธอวะ"


