ภัยพิบัติรักมาเฟียตัวร้าย[e-book]
58
ตอน
1.53K
เข้าชม
1
ถูกใจ
0
ความคิดเห็น
41
เพิ่มลงคลัง
คำเตือนเนื้อหา
คำเตือนเกี่ยวกับเนื้อหาในเรื่องอาจมีการสปอยล์ถึงเนื้อเรื่องหลัก
ค่ำคืนแสนหวานจบลงชายที่เธอให้ใจกลับไปแต่งงานกับผู้หญิงอื่น ท่อนแขนเล็กหนีบน้ำรวงข้าวไปยังงานวิวาห์ของชายคนรักอย่างขมขื่น เพื่อมอบคำอวยพรให้ชายคนรัก เหมาะแล้ว ลูกสาวสวนยางจะไปสู้ลูกสาวกำนันได้อย่างไร

เมื่อเด็กแสบแห่งบ้านดงบังเก็บน้ำยางสดเตรียมส่งขายแต่แล้วอยู่ ๆ ไอ้ภัยพิบัติ (พระเอก) ก็วิ่งมาชนถังบรรจุน้ำยางสดของเธอล้มจนแทบไม่เหลือแถมยังขู่เธอสารพัด จนเธอจำต้องช่วยเขาอย่างไม่เต็มใจ 

"เสียดายหน้าตาบักอันนี้คัก หล่อบักคักแต่สันดานบ่ดีคัก"(เสียดายหน้าตาไอ้นี่ชะมัด หล่อมากแต่นิสัยไม่ดีเกิน) 

น้ำตาล 

เด็กสาวจากหมู่บ้านชนบท งานอดิเรกของเธอและกลุ่มเพื่อน คือ การเปิดคอนเสิร์ตด้วยซุ่มเสียงอันบาดลึกเข้าไปยังประสาทหูส่วนลึกจนผู้เป็นพ่อยอมสร้างบ้านให้อยู่กลางทุ่ง 

"น้องมาดื่มอวยพรให้อ้าย" (น้องมาดื่มอวยพรให้พี่) ร่างบางหนีบน้ำรวงข้าว (สุรา 40 ดีกรี) เดินเข้าไปหาชายคนรักที่อยู่ในชุดทักสิโด้สีขาวด้วยความขมขื่น 

"อวยพรฉันทำไม" ไทเกอร์ถามหญิงสาวอย่างไม่เข้าใจ 

"ลูกสาวกำนันกะเหมาะสมกับอ้ายอีหลีนั่นหละ ลูกสาวสวนยางสิไปสู้เพิ่นได้จังใด๋" (ลูกสาวกำนันก็เหมาะกับพี่จริง ๆ นั่นแหละ ลูกสาวสวนยางจะไปสู้เขาได้อย่างไร) 

"ต่อไปนี่อีหล่ากับอ้ายบ่มีหยังเกี่ยวข้องกันอีก ขอให้อ้ายมีความสุขหลาย ๆ เด้อ"(ต่อไปนี้น้องกับพี่ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก ขอให้พี่มีความสุขมาก ๆ นะ) 

"พูดอะไรของเธอวะ ช่วยแปลให้ฉันฟังหน่อยสิวะ อีหล่าคืออะไรวะ" แม้ไทเกอร์จะฟังไม่ค่อยเข้าใจแต่เขารู้ว่าความหมายมันไม่ดีแน่ ๆ 

ร่างบางยกจอกสุรากระดกขึ้นดื่มพร้อมทั้งน้ำตาก่อนจะโยนจอกสุราใส่ร่างสูงแล้ววิ่งออกจากงานวิวาห์ของชายคนรักไปด้วยหัวใจที่บอบช้ำ 

ซ่า~ ซ่า~ ซ่า~ 

สายฝนเทลงมาราวกับรู้ว่าเธอกำลังเสียใจ สายฝนที่อาบชโลมร่างเธอราวกับท้องฟ้ากำลังร้องไห้ไปกับเธอ 

"เทวดายังฮักตาลเลย อ้ายคือใจร้ายกับตาลแท้ คันบ่ฮักกันสิมาตั๋วตาลเฮ็ดหยัง" (เทวดายังรักตาลเลย พี่ทำไมใจร้ายกับตาลแบบนี้ ถ้าไม่รักกันจะมาหลอกตาลทำไม) หยาดน้ำตาลแห่งความเสียใจหลั่งไหลออกมาไม่ขาดสาย มีเพียงสายฝนเท่านั้นที่ไม่ทอดทิ้งให้ใจดวงน้อยต้องเจ็บปวดเพียงลำพัง 

ไทเกอร์ (เสือ) 

เขา คือ มาเฟียทรงอิทธิพล เพราะจำต้องตามจัดการไอ้พวกคนทรยศทำให้เขาต้องเจอกับยัยเด็กแสบแห่งบ้านดงบัง เธอมาพร้อมกับพลังเสียงอันแรงกล้า กล้าแหกปากร้องมันออกมาได้อย่างไรกัน นั่นคือ สิ่งที่เขาคิดมาตลอด เขาอยากจะแจกลูกตะกั่วให้เธอวันละร้อยรอบเพราะความแสบของเธอ 

"นี่เธอไปดื่มมาอีกแล้วเหรอ" 

"อืม นิดเดียว" 

"นิดเดียวจะได้คลานกลับบ้าน?" 

"บักอันนี่แหมะ มาจ่มดีตายแถะ"(ไอ้นี่ ทำไมบ่นเก่งจัง) 

"อะไรบ่นอะไรวะ" 

"บักปึก"(ไอ้โง่) 

"เวรกรรมอะไรของกูวะ" 

"อย่าพูดมากได้ไหมมาอุ้มหน่อย เดินไม่ไหวแล้ว" 

"ผีห่าตัวไหนมันผลักฉันมาเจอเธอวะ" 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว