บทนำ
ศึกสวาทภูตจิ้งจอกกับแม่ทัพหนุ่ม
สัมผัสแรกของริมฝีปากเขาค่อย ๆ เลื่อนจุมพิตเบา ๆ ไปทั่วใบหน้าและลำคอของนาง เมิงจิ้งหลับตาพริ้มรับสัมผัสนั้นด้วยความสุขและความสงบ ราวกับเวลาทั้งโลกหยุดหมุนเพียงเพื่อช่วงเวลานี้
“อืม! ข้ารู้ว่าท่านแม่ทัพนั้นดุดันถึงปานใด” นิ้วเรียวลากเลื่อนปลดเกาะป้องกันกายของแม่ทัพหนุ่มให้หลุดล่วงอย่างง่ายดาย
“อ๊ะ!” ริมฝีปากหนาเคลื่อนประทับรอยแดงช้ำบนลำคอระหง เลือดในกายบุรุษไหลพลุ่งพล่านด้วยความต้องการอันซ้อนไว้ในส่วนลึก แม่ทัพหนุ่มที่กรำศึกมานานไม่เคยได้มีเวลาสัมผัสผิวกายละเอียดของสตรีนางใด มือหนายกขึ้นดึงทึ้งอาภรณ์ม่วงไปหลุดร่วงจากกายขาวผ่องที่ต้องแสงจันทร์