🏴
ซันเซบบ์ 🩶เฌอลิน
ในโลกของซันเซบบ์ต้องมีเฌอลิน
คำว่ารักคือการ ‘กักขัง’
ล่าม ‘เธอ’ เอาไว้ ให้ติดอยู่ในกรง
“พี่เซบบ์ ปล่อยเฌอไปได้ไหม”
“หยุดพูดซ้ำซากสักที”
ความรักของเขาเหมือนโซ่ที่ตรึงเอาไว้ ไม่ใช่ปล่อย แล้วมองเธอมีความสุขกับคนอื่น แต่มันคือการได้ครอบครอง และยัดเยียดตัวเองเข้าไปในโลกทั้งใบของเธอ
“แค่อดทนอยู่ตรงนี้ แล้วรักพี่ซะ อย่าทำให้มันเป็นเรื่องยาก”
ในขณะที่…เธอคือลมหายใจของเขา
แต่เขากลับเป็น…ฝันร้ายของเธอ