ตัวแสบแสนซน (อ่านฟรี)

“กังฟูทำอะไรลูก พอแล้วครับ” แม่อยากเอาหัวโขกโต๊ะ งานจ๋ากระถินลาก่อน เพราะเจ้าลูกชายตัวดียังไม่ยอมหยุดเล่นซน 

“มี้คับกังฟูเล่นกับคุณลุงคนสวยสนุ้กสนุก” ไม่สนุกก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้ว เพราะเจ้าตัวกำลังเล่นแต่งหน้า ใช่ ไอ้ลูกตัวแสบกำลังเล่นเหมือนที่ชอบเล่นกับแม่ เอาลิปสติกมาทาบนปากของฟ้าคราม 

ศมนกลืนน้ำลายลงคอดังอึกเมื่อเห็นหลักฐานที่อยู่ในมือของลูกชาย ไหนจะรอยลิปสติกบนใบหน้าของฟ้าครามอีก ไม่ตกงานวันนี้จะให้เธอตกงานวันไหน 

“หนูขอโทษแทนลูกด้วยนะคะ กังฟูซนไปหน่อย” นาทีนี้ต้องอ้อนวอนขอความเห็นใจไว้ก่อน ศมนรีบเข้าไปคว้าลิปสติกจากมือเด็กอ้วนมาปิดฝา จากนั้นก็ยกมือขึ้นมาไหว้ขอโทษเจ้านาย 

“คุณเป็นแม่ของกังฟูเหรอครับ” ทำไมเขาถึงได้รู้สึกคุ้นหน้าแม่ของตาหนูเหลือเกิน แต่ไม่ได้คุ้นเพราะเธอคือพนักงาน สายตาที่เขามองเธอเหมือนจะมีคำถามอยู่ในนั้นว่าเราเคยรู้จักกันมาก่อนไหม รู้จักแบบที่ไม่ใช่เจ้านายกับลูกน้อง 

“คะ...ค่ะ หนูเป็นแม่ของกังฟู ขอโทษด้วยนะคะ” หญิงสาวเอ่ยอย่างตะกุกตะกักเพราะมีชนักติดหลัง ถึงแม้จะรู้ว่าชายหนุ่มจำผู้หญิงในคืนนั้นไม่ได้ แต่ก็กลัวว่าตนเองจะเผยพิรุธออกไป เพราะฟ้าครามเป็นผู้ชายที่ฉลาดมาก หากเขาเห็นอะไรผิดสังเกตย่อมต้องสืบให้กระจ่าง หากสืบมาจนรู้ว่ากังฟูคือเลือดเนื้อเชื้อไข เธอจะทำยังไง 

“ไม่เป็นไรครับ ผมอนุญาตเอง กังฟูชอบผมก็ดีใจ ชอบไหมครับกังฟู ชอบที่ได้เล่นกับลุงแบบนี้ไหม” น้ำเสียงอ่อนโยนที่เจ้านายเอ่ยกับลูกชายทำให้ศมนเกิดความรู้สึกปลื้มอย่างไม่รู้ตัว 

“ชอบคับ ชอบเท่าท้องฟ้า” 

“เรากลับกันได้แล้วลูก ไปครับมาหามี้” 

เด็กน้อยไม่งอแงรีบไต่ลงมาจากตักของคุณลุงคนสวย จากนั้นก็เดินมาหามารดา ทว่าอยู่ๆ เจ้าตัวก็ทำตาโตพร้อมกับเขย่ามือแม่ เหมือนมีอะไรจะบอก 

“ครับลูก มีอะไรครับ” 

“คุณลุงเป็นแฟนมี้คับ” 

“เฮ้ย” / “อะไรนะลูก” 

“แฟนไง กังฟูชอบคุณลุงคนสวยคับ” เด็กหน้าหวานหันไปส่งยิ้มให้คุณลุงหน้าสวยพร้อมขยิบตาทำตาปิ้งๆ ใจจริงจะขยิบตาให้ข้างเดียวแต่ยังเด็กทำให้ดวงตาขยิบทั้งสองข้าง 

... 

ต้าวอ้วนกังฟูมาแล้วคับ แสบซนกว่านี้ไม่มีอีกแล้วจ้า 

ฝากกดหัวใจ กดไลก์ให้ไอ้ต้าวกังฟูหุ่นหมีด้วยงับพี่ๆ