นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายรักโรแมนติกของหนุ่มเจ้าของไร่อย่างภูเมฆ ที่ไม่คิดจะมีภรรยาตอนนี้แต่ผู้เป็นย่าเห็นอายุของเค้ามากขึ้นเรื่อยเรื่อยก็อยากจะให้มีคู่ชีวิตเพื่อจะผลิตหลานตัวน้อยๆมาให้ท่าน ท่านจึงนำพาให้เขาได้มารู้จักกับปานตะวันสาวน้อยน่ารักที่จะมาช่วยเขาแก้ปัญหาราคาผลไม้ต่ำทำให้กำไรในไร่ได้น้อยลงมาดูกันว่าความรักของทั้งคู่จะเดินทางไปทางไหนฝากผู้อ่านติดตามรับชมด้วยนะคะ
”วันนี้ผมไปทานข้าวเย็นข้างนอกนะไม่ต้องรอ”
ภูเมฆ ที่เดินออกมาจากห้องหันมาพูดกลับบ้านตะวันที่นั่งอยู่โต๊ะทานข้าวก่อนจะเดินขึ้นรถแล้วสตาร์ทออกไป
ปานตะวันมองตามหลังชายหนุ่มไป ด้วยน้ำตาคลอ ถูกแล้วนิมันควรจะเป็นแบบนี้เราสองคนไม่เหมาะสมกันแกอย่าฝันสูงเลยปานตะวัน