เสียงท่อไอเสียดังกระหึ่มทะลุซอยตรอกแคบๆ ในเยาวราช “ไอ้ตี๋!” อาม่าตะโกนลั่นจากระเบียงชั้นสอง มือข้างหนึ่งกำถุงยาหอม ข้างหนึ่งท้าวสะเอว “จะไปตายที่ไหนอีกล่ะวันนี้!”
ไอ้ตี๋ เด็กหนุ่มหน้าหมวย ผมย้อมสีทองฟูๆ ใส่เสื้อบอลแมนยูปลอม กางเกงยีนส์ขาดเข่าขี่มอ’ไซค์เวฟแต่งซิ่ง ท่อดังแบบได้ยินไปยันเจริญกรุง มันไม่ตอบแต่ยกนิ้วโป้งให้อาม่า ก่อนจะเร่งเครื่องขี่ออกไปกลางแดดเปรี้ยงๆ
ชีวิตของไอ้ตี๋ก็มีแค่นี้ แว้น ตีกัน โดดเรียน เที่ยวเหล่ริมถนน สะสมใบสั่ง แต่ใครจะคิดว่าวันนึง… ไอ้ตี๋จะตาย
ไม่ใช่ตายแบบเท่ๆ ในสนามรบหรือตายเพราะอกหัก แต่มันตายเพราะโดนอริแทงผิดตัวตอนมันไปซื้อชาเย็นหน้าปากซอย…
ยมบาลยังงง “เห้ย นี่มันไม่ใช่คนที่ต้องมาเพราะชะตายังไม่ถึงฆาตนี่หว่า!”
กรรมตามสนองไม่ทันตั้งตัว โลกเบื้องบนโวยวาย โลกเบื้องล่างหัวหมุน สรุป ท่านยมเลยจัดให้มัน รีสตาร์ทชีวิต ใหม่ในร่าง “เกอน้อยหน้าหวาน” ลูกชายบ้านเศรษฐีในเมืองจีนยุคโบราณ ผู้บอบบางนุ่มนิ่ม เดินยังไม่เต็มฝ่าเท้า
แต่ชีวิตใหม่ของไอ้ตี๋มันจะยอมเป็นเกอน้อยเรียบร้อยได้ง่ายๆ เหรอวะ?
Guest
