ระหว่างเรามีฟ้าอยู่คนละสี

ระหว่างเรามีฟ้าอยู่คนละสี 

นิยายรักเรียลลิสต์ที่พาคุณเดินทางข้ามทวีป 

จากแท่นขุดเจาะกลางทะเลลึกสู่ค่ายอพยพกลางแสงแดดของซูดานใต้ 

ผ่านเรื่องราวของหญิงสาวผู้เข้มแข็ง และชายในเครื่องแบบที่ไม่เคยพูดคำว่ารัก...แต่ไม่เคยหายไปจากตรงนั้นเลย 

อรัฎชญา เทวาพิพัฒน์ 

วิศวกรหญิงวัย 25 ปี ผู้มีชีวิตมั่นคง แต่หัวใจกลับไร้ทิศทาง 

การถูกบอกเลิกทางโทรศัพท์จากชายที่เธอรัก 

กลายเป็นจุดเปลี่ยนให้เธอลาออกจากพื้นที่ปลอดภัย และสมัครเข้าร่วมโครงการวิศวกรอาสาในพื้นที่เสี่ยงภัย 

ที่นั่น... เธอได้พบกับ 

เรือเอกสุดแดน อัครวรเมธ 

นายทหารเรือแห่งกองกำลังรักษาสันติภาพสหประชาชาติ ผู้มีหัวใจเงียบสงบไม่ต่างจากดวงตาของเขา 

ชายผู้ไม่เคยพูดคำหวาน ไม่เคยชวนคุยเล่น 

แต่กลับ “อยู่” ตรงนั้นเสมอ—ยื่นน้ำเย็นให้เธอทุกครั้งที่เธอล้า 

และเดินเคียงข้างในวันที่เธอไม่มีใคร 

ท่ามกลางเสียงเครื่องยนต์ ฝุ่นทราย และภารกิจช่วยเหลือชีวิต 

ความรักที่ไม่มีคำพูด...ค่อย ๆ เติบโต 

ไม่ใช่จากความใกล้ชิด แต่จากความเงียบที่เข้าใจกัน 

ไม่ใช่เพราะต่างคนตามหาใครสักคน 

แต่เพราะต่างคน “ยอมอยู่” แม้จะมองฟ้าคนละสี 

นิยายเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องของการตามหา 

แต่คือเรื่องของ “การอยู่ข้างกันให้ได้ แม้ไม่เข้าใจกันทุกอย่าง” 

และเมื่อความเงียบของเขาหายไป 

อรัฎจึงได้เรียนรู้ว่า... 

บางครั้ง การไม่พูดอะไรเลย—ก็อาจเป็นรูปแบบของความรักที่ลึกที่สุด 

ระหว่างเรามีฟ้าอยู่คนละสี 

คือบันทึกความสัมพันธ์ที่ไม่ต้องการพิธี ไม่ต้องการคำสัญญา 

แค่ความเงียบหนึ่งเดียว ที่ไม่เคยทิ้งเธอไปไหน 

--- 

> “แม้เราจะมองฟ้าคนละสี... แต่บางคนก็เลือกจะยืนข้างเรา จนฟ้าสีไหนก็ไม่สำคัญอีกต่อไป” 

หมายเหตุจากผู้เขียน: 

“ชื่อบุคคล สถานที่ เหตุการณ์ และบทสนทนาในนิยายเรื่องนี้ เป็นเพียงจินตนาการของผู้เขียน ไม่มีความเกี่ยวข้องกับบุคคลหรือสถานที่จริงใด ๆ ทั้งสิ้น หากมีความคล้ายคลึง ถือเป็นความบังเอิญโดยมิได้มีเจตนา”