ใครจะไปคิดว่าแค่ “พาไปหาห้องสอบ” จะกลายเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องอลวน!
เรื่องนี้เป็นเรื่องราวของรุ่นน้องคนหนึ่งที่ชื่อฟิล์ม ที่หลงทางหาห้องสอบไม่เจอ(เด็กใหม่มันก็จะมึน ๆ หน่อยอะนะ) แล้วโชคชะตาก็ส่งรุ่นพี่แสนใจดีที่มีนามว่า บอส มาเป็นไกด์จำเป็นตามคำสั่งครู… แต่ใครจะไปรู้ว่า จากคำว่า “ช่วยพาไปห้องสอบ” จะลากยาวกลายเป็น “พาไปอยู่ในใจ” แบบงงๆ
ตั้งแต่นั้นมา มิตรภาพระหว่างทั้งรุ่นพี่กับรุ่นน้องก็พัฒนาขึ้นเรื่อย ๆ รุ่นพี่เสนอตัวเป็นคนคอยให้คำปรึกษา(แค่คำปรึกษาแน่นะ..?)จากมิตรภาพรุ่นพี่กับรุ่นน้องที่คอยให้คำปรึกษากันคุยกันธรรมดาสู่เวลาเจอกันก็ไม่วายที่จะมีมุกหยอกล้อกันจิกกัดกันวันละสามเวลา
และเมื่อมุกล้อเล่นเริ่มพัฒนาเป็นสายตาหวานๆ กับใจเต้นตุ้บๆ ก็เกิดคำถามขึ้นว่า… ใครกันแน่ที่ “เผลอใจ” ก่อน?
ความรักของทั้งสองคนจะไปสิ้นสุดที่ตรงไหนจะมีอุปสรรคอะไรมาขว้างกันรึเปล่าติดตามชมได้ใน
🆘!!คำเตือน!!🆘
เนื้อหาในเรื่องเหมาะสำหรับบุคคลอายุ 18+ เพราะอาจจะมีคำหยาบในบางช่วง และมีฉากหรือคำพูดที่ล่อแหลม ผู้ใดที่มีอายุน้อยกว่า 18 ปีควรได้รับคำแนะนำ
😻 เกร็ดความรู้เล็ก ๆ น้อย ๆ 😻
คำว่า “นาย” ที่บอสใช้แทนตัวเองเวลาพูดกับแม่ เป็นคำที่ใช้เมื่อพูดกับคนที่มีอายุมากกว่า ซึ่งเป็นคำในภาษาโคราช หรือ ไทเดิ่ง ในกรณีของผู้หญิงจะใช้คำว่า “นาง” แทนตัวเอง
*ตัวอย่างการใช้*
ผู้ชาย : แม่ นายจิไปซื้อของเด้อ
ผู้หญิง : แม่ นางจิไปซื้อของเด้อ
เป็นต้น
คำว่า “ไอ้นาย” ที่แม่ใช้เรียกแทนชื่อของบอส เป็นคำที่ผู้ใหญ่ หรือคนที่มีอายุมากกว่าใช้เรียกคนที่มีอายุน้อยกว่า ในกรณีของผู้หญิงจะใช้คำว่า “อินาง”
#คำว่า ไอ้นาย กับ อินาง ไม่ใช่คำหยาบแต่เป็นคำที่ใช้เรียกแทนชื่อ
*ตัวอย่างการใช้*
ผู้ชาย : ไอ้นายพาน้องไปตลาดเดิ่ง
ผู้หญิง : อินางพาน้องไปตลาดเดิ่ง
Guest
