ฉันเหมือนกาฝากของบ้านเทพอัคคี เป็นกาฝากแล้วยังไม่รู้จักเจียมหัวใจ กล้าแอบรักเขาที่เป็นลูกหลานของผู้มีพระคุณ
สำหรับฉันการแอบรักมันไม่ได้ผิดอะไร เพราะฉันตั้งใจแล้วว่าจะแอบรักอยู่อย่างนี้ไปเรื่อย ๆ มองดูเขาใช้ชีวิตกับคนที่รักอย่างมีความสุข
ขอแค่เขายิ้มได้ หัวใจฉันก็เหมือนถูกเติมเต็ม
แล้ววันหนึ่งรอยยิ้มที่มีความสุขของพี่แชมป์ก็มลายหายไป เขาถูกภรรยาหักหลัง ถูกภรรยาขอหย่า
จากชีวิตที่เริ่มดีขึ้นก็ดิ่งลงเหวอย่างรวดเร็ว
เมื่อเขาเศร้า ฉันเศร้ายิ่งกว่าที่เห็นเขาเจ็บปวด...
ทว่าจู่ ๆ พี่ชายที่แสนดีกับฉันมากจนทำให้ฉันหลงรักเพียงแค่เขาคนเดียวมาตลอดก็เปลี่ยนไปเป็นอีกคนหนึ่งที่ฉันไม่รู้จัก
เขาเอาความร้ายกาจมาลงที่ฉันทั้งที่ไม่เคยทำมาก่อน
“เอาเป็นว่าพี่เล่นกับหนูเบื่อแล้วคนอื่นค่อยเก็บไปเล่นแล้วกัน”
“พูดเหมือนหนูไม่ใช่คน”
“เป็นสิ หนูเป็นคนสวยมากเลยนะ รู้มั้ยว่าพี่ชอบหนูมาก ๆ เลย”
“คนชอบกันทำกันแบบนี้เหรอคะ”
“ก็ผู้หญิงชอบคนเลวไม่ใช่เหรอครับ”
“สุดท้ายแล้วพี่ก็เห็นหนูเป็นแค่สิ่งของ เห็นหนูเป็นแค่ที่ระบายอารมณ์”
“ถ้าหนูจะเข้าใจอย่างนั้นพี่ก็ไม่มีอะไรจะพูด”
“พี่รู้ใช่มั้ยว่าหนูรู้สึกยังไงกับพี่”
“รู้ครับ” พี่แชมป์ยิ้ม เป็นรอยยิ้มที่ทำใจฉันแตกสลายและแหลกละเอียดมากกว่าเดิมเมื่อเขาพูดด้วยใบหน้าที่มีรอยยิ้มเย็นชาไร้ความรู้สึก “แต่พี่ไม่ได้รักหนู”
Warning : นิยายเรื่องนี้มีคำหยาบ เนื้อหาบางฉากค่อนข้างรุนแรง
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
ไม่ใช่แนว แนะนำกด X รบกวนคอมเมนต์อย่างสุภาพ
ฝากกดติดตามนักเขียน กดเพิ่มเข้าชั้น กดหัวใจให้ไรท์หน่อยน้า
ขอบคุณมาก ๆ ค่า
พี่แชมป์เป็นเพื่อนของเหล่าพระเอกจากเรื่อง
Only เพียงสถานะเมียแต่ง (ของขวัญ เฮียหนึ่ง) จบแล้ว
ไม่รักแน่นะเฮีย (เจนนิส เฮียอัน) จบแล้ว
Guest
