LOVEStory-เด็กปีหนึ่ง

ฉันไม่เคยรู้เลยว่า...มีสายตาคู่หนึ่งคอยมองฉันทุกเช้า 

ไม่รู้เลยว่า... มีใครบางคน แอบมองฉันจากอีกฝั่งของรั้วไม้เก่า 

เราไม่เคยคุยกัน ... แม้จะเดินสวนกันมาหลายปี 

ไม่เคยรู้เลยว่า..เขาจำเสียงหัวเราะของฉันได้  

ก่อนจะรู้จักชื่อของฉันเสียอีก 

แล้วเราก็กลับมาเจอกันอีกครั้ง  

แต่หัวใจของฉัน กลับเต้นแรงเหมือนเด็กหญิงมัธยม 

ที่แอบชอบใครบางคนเป็นครั้งแรก 

ตั้งแต่วันนั้น…ฉันก็เริ่มแอบมองเขาบ้าง 

เริ่มรู้สึกว่ารอยยิ้มของเขา ทำให้หัวใจฉันอุ่นขึ้น 

เหมือนมีลมเย็นบางเบา…พัดผ่านมาทุกครั้งที่เขาเดินผ่าน 

แต่เขาจะรู้ไหมนะ..แม้ว่าฉันจะยังทำเฉย 

แต่ลึกๆ แล้ว ฉันเริ่มจดจำจังหวะฝีเท้าของเขาได้แล้ว 

และเริ่มไม่อยากให้วันไหนผ่านไป…โดยไม่ได้เห็นเขาเลย 

บางทีความรัก..อาจไม่ต้องเริ่มจากคำว่า.."สวัสดี" 

บางที…มันเริ่มจากแค่การมองใครบางคน 

แล้วเผลอยิ้มออกมา...โดยไม่รู้ตัว